Айналым (Циркуляция) — ағындардың тұйық контурдағы қозғалысы.
Атмосфералық айналым — атмосферадағы ауа массаларының қозғалысы.
Күштеулік айналым — сорғыштар, сығымдағыштар немесе араластырғыштар арқылы жүргізілетін айналым.
Табиғи айналым — жылулық тарту.[1]
Циркуляция түрлері Өңдеу
Табиғи циркуляциясы - беткейлердің тартылуы сұйықта немесе газда болатын немесе тығыздықтың бір қалыпсыз таралуынан болатын, газдың немесе сұйықтың айналып жүруі, көбінесе бір қалыпсыз қыздырудан пайда болады.
Қуаттың циркуляциясы - тұйық күш айналымы бар болғанда туындайтын құбылыс, қосарланған тармақтың біреуінде жетектің буыннан жетекші буынға айналма қуат беріледі, ал екінші тармақ бойымен жетекші буынға жетектегі буынға айналма қуатпен берілетін қуаттың қосындысының таралуы.
Мәжбүрленген циркуляция - сораптың компрессордың және бұлғауыштың көмегімен орындалатын сұйық пен газдың жылжып айналып қозғалуы.
Жылдамдықтың циркуляциясы - газдың немесе сұйық ағынның ұйытқуының кинематикалық елшемі.
Бірқалыпты циркуляция - бұрылыс кезінде жүзетін көлік құралының ауырлық центрін суреттейтін шеңбер.[2]
1. Распределение осадков
2. Распределение температур
Распространение осадков в антарктиде характеризуется ярко выраженной широтной зональностью. Увлажненность убывает к центральной части материка от 300-600 до 50 мм и менее. В Западной Антарктиде максимум приходится на март-апрель, в Центральной – на июнь-июль. В прибрежной зоне (на расстоянии до 180 км) наблюдается испарение, достигающее 200-250 мм в год, в зоне 180-700 км от берега – слабая (10-15 мм) конденсация водяных паров на поверхности льда. В зоне 700-1400 км – слабое (5-10 мм) испарение. Летом по всей Антарктиде наблюдается испарение, зимой – конденсация.