Відповідь:
1.Қызыл кітап — халықаралық табиғат қорғау одағының “Қызыл кітабы” — халықаралық дәрежедегі құжат. Қызыл кітапқа сирек кездесетін, жылдан жылға азайып не жойылып бара жатқан, сондықтан да айрықша қорғауды қажет ететін жануарлар мен өсімдіктердің түрлері тіркеледі. Жануарларды халықаралық дәрежеде қорғау мәселесі 20 ғасырдың бас кезінде қолға алынды. 1902 ж. Париж қаласында алғаш рет Құстарды қорғаудың халықаралық конвенциясына қол қойылды. 1948 ж. ЮНЕСКО-ның жанынан Халықаралық табиғат қорғау одағы ұйымдастырылды. Халықаралық табиғат қорғау одағының Қызыл кітапбы 1966 ж. тұңғыш рет 2 том болып шықты. Оның 1-томында сүтқоректілердің 211 түрі, 2-томына құстардың 312 түрі туралы деректер берілді. Бұл кітап күнтізбе парақтары тәрізді арнайы жасалды, түрлер 4 категорияға топтастырылды. 1966 — 71 ж. Қызыл кітапқа тіркелетін түрлер туралы мәліметтер қайта толықтырылып, 2-басылымы, 1972 ж. 3-басылымы жарияланды. 1978 — 80 ж. 4-басылымы 5 том болып жарық көрді. Оның 1-томы сүтқоректілерге арналып, оған сүтқоректілердің 226 түрі мен 79 түр тармағы, 2-томында құстардың 181 түрі мен 77 түр тармағы, 3-томында қосмекенділердің 41 және бауырымен жорғалаушылардың 105 түрі, 4-том балықтарға арналып, балықтардың 194 түрі, ал 5-томы жоғары сатыдағы өсімдіктердің түрлеріне арналып, 25000 түрі тіркелді. 1980 жылдары бұрынғы томдар негізінде “Қызыл кітап” қайта шыға бастады. 1983 ж. шыққан Қызыл кітапта омыртқасыз жануарлар туралы мол мәлімет берілген. Жойылу қаупі төнген түрлерді сақтап қалу үшін оларды зоологиялық парктерде қолдан өсіріп, көбейту шаралары қолға алынған. Соның нәтижесінде соңғы Қызыл кітапқа тіркелген сүтқоректілердің 97, құстардың 39, қосмекенділер мен бауырымен жорғалаушылардың 37 түрі дүниежүзілік зоологиялық парктерде қолдан көбейтілген. Халықаралық табиғат қорғау одағының Қызыл кітабын шығаруға Құстарды қорғау жөніндегі халықаралық кеңес, Су құстарын зерттейтін халықаралық бюро, Жануарларды қорғау жөніндегі бүкіләлемдік федерация, т.б. ұйымдар қатысады. Қызыл кітап табиғат қорғаудың негізгі іргетасы, экологиялық білім мен тәрбие берудің қайнар көзі болып саналады.
2. Қызыл кітапқа тіркелген өсімдіктер тізімі — Қазақстан өсімдіктер әлемінің асыл қазынасы - Қызыл кітапқа енгізілген өсімдіктер жайлы төменгі кесте ұсынылған. 140 түрдің таралуы, олардың қорғау мен мәдени түрде өсірілуі жайлы мәліметтер берілген.
Өткен ғасырдың 60 - шы жылдарында адамзат алдында өсімдіктер әлемінің қорғауға тікелей кірісу туралы мәселе туындады. Дүние жүзі көлемі және жекелеген мемлекеттер ішінде жануарлар мен өсімдіктерді қорғау туралы комиссиялар құрылып, сирек кездесетін және құрып бара жатқан түрлер тізімі жасалды.
Қызыл кітап - бұл қауіп - қатер дабылы. Түрдің бұл кітапқа енгізілуі, оған ерекше көңіл бөлу керек екендігін білдіреді, көбіне арнайы қорғау шаралары қажет, әйтпесе түрдің мүлдем жоғалып кетуі мүмкін. Қазақстан үкіметі 1978 жылдың қаңтарында Қызыл кітапты құру туралы қаулы шығарды. Мүк, қына, санырауқұлақтарды қосқанда, құрамында 300 түрден аса өсімдіктер бар кітап, 1981 жылы акедемик Б.А.Быковтың жетекшілігімен жарық көрді.
Қызыл кітапқа енгізілген өсімдік ерекше қорғауға алынады. Оларды жинауға тыйым салынған (тек ерекше жағдайда арнайы рұқсатпен ғана). Қызыл кітапқа енгізілген өсімдіктерді заңсыз жинаса немесе зақымдаса, әрбір данасына 360 теңге айып төлейді ) 2001 жылы 12 қыркүйектегі №1186 Қазақстан Республикасы Үкіметінің Қаулысы).
ТОЧНО НЕ ЗНАЮ, НАДЕЮСЬ ЧЕМ-ТО Пояснення:
В сезон дождей саванны оживают.Зеленеют и быстро растут травы,появляются стада антилоп и зебр.Обилие крупных зверей,в первую очередь копытных-наиболее выдающ.черта животного мира.Как по числу видов,так и по обилию особей на еденицу площади саванн не имеют себе равных во всем мире.Вслед за копытными приходят крупные хищники-львы,гепарды,леопарды,гиены и крокодилы.
Экваториальный лес — родина многих ценных растений, например масличной пальмы, из плодов которой получают пальмовое масло. Древесина многих деревьев идет на изготовление мебели и в большом количестве экспортируется. К ним можно отнести эбеновое дерево, древесина которого имеет черный или темно-зеленый цвет. Многие растения экваториальных лесов дают не только ценную древесину, но и плоды, сок, кору для использования в технике и медицине.
Полупустыня – ландшафт, сочетающий участки степей и пустынь,встречающийся в умеренных, субтропических и тропических поясах Земли и образующий природную зону, расположенную между степной зоной на севере и пустынной зоной на юге.В умеренном поясе Азии полупустыни протягиваются сплошной полосой с запада на восток приблизительно на 10 тыс. км от Прикаспийской низменности до восточной границы Китая. В субтропиках полупустыни широко распространены на склонах плато, плоскогорий и нагорий Азии и Северной Америки. В тропиках полупустыни занимают большие пространства, особенно в Африке, к югу от Сахары, в зоне Сахель, для которой характерны ландшафты так называемой опустыненной саванны.Сильно разреженный растительный покров полупустыни часто предстает в виде мозаики, состоящей из многолетних ксерофитных трав, дерновинных злаков, солянок и полыней, а также эфемеров и эфемероидов. В Америке обычны суккуленты, главным образом кактусы. В Африке и Австралии типичны заросли ксерофитных кустарников (см. Скрэб) и редкостойные низкорослые деревья (акация, пальма дум, баобаб и др.)
пустыни-Почвы в пустынях серые и бурые пустынные с очень малой мощностью и небольшим содержанием гумуса.Пустынные ландшафты с жарким, засушливым климатом и скудной разреженной растительностью распространены в умеренных, субтропических и тропических поясах Земли. Площадь пустынь около 22% суши. Пустыни встречаются везде кроме Европы и Антарктиды. В горах пустыня образует высотный пояс (высокогорная пустыня), на равнинах – природную зону, расположенную южнее полупустынной зоны.Одна из главных черт пустыни – недостаток влаги, что объясняется ничтожным (50-200 мм в год) количеством осадков, которые испаряются быстрее, чем просачиваются в почву. Иногда дождей не бывает несколько лет. Большая частьтерритории бессточна, и лишь местами встречаются транзитные реки или периодически пересыхающие и меняющие свои очертания озера (Лобнор, Чад, Эйр). Одни пустыни сформировались в пределах древних речных, дельтовых и озерных равнин, другие на платформенных участках суши. Часто пустыни окружены горами или граничат с ними. В течение длительной геологической истории пустыни меняли свои границы. Например, Сахара – величайшая пустыня мира – простиралась на 400-500 км южнее современного положения.По своему положению различают континентальные пустыни (Гоби, Такла-Макан, расположенные внутри континента, и прибрежные (Атакама, Намиб), протянувшиеся вдоль западных побережий материков.Пустыни делятся на песчаные, каменистые, щебнистые, глинистые, солончаковые.Участки пустыни встречаются в полупустыне.Пустынная растительность, представленная ксерофитами и галофитами, не образует сомкнутого покрова и занимает обычно менее 50% поверхности, отличаясь большим своеобразием жизненных форм(например, перекати-поле). Важное место в растительных сообществах занимают эфемеры и эфемероиды. Много эндемиков. В Азии на песках распространены безлистные кустарниковые и полукустарниковые заросли (белый саксаул, песчаная акация, черкез, эфедра); в Америке, а также в Африке обычны суккуленты (кактусы, юкка, опунция и др.). В глинистых пустынях господствуют разнообразные полыни, солянки и черный саксаул.