Субтропический географический пояс по протяженности ненамного уступает умеренному поясу. На равнинах формируется несколько природных зон. Значительную часть пояса занимают горы, в которых проявляется высотная поясность.
На хорошо увлажненном черноморском побережье Азии влажные субтропические леса из граба, бука, каштана и перевитых лианами вечнозеленых кустарников часто заболочены. Почвы — желтоземы и красноземы — содержат 4—8 % гумуса. Менее увлажненное побережье Средиземного моря входит в зону жестколистных вечнозеленых лесов и кустарников. На полуостровах Европы растут пробковый и каменный дубы, сосны и кипарисы; на азиатском побережье — ливанский кедр. Широко распространен маквис — колючие заросли из вереска, маслины, фисташки, можжевельника. Коричневые почвы содержат 4—7 % гумуса. Из-за высокой хозяйственной освоенности естественная растительность и дикие животные сохранились только в предгорьях и на охраняемых территориях.В засушливом континентальном секторе пояса сформировалась зона полупустынь и пустынь. Занимающие на западе только межгорные равнины, на востоке пустыни поднимаются в горы и становятся господствующими. Такла-Макан, Гоби, Тибетское нагорье в Центральной Азии — пустыни холодные: зимой температуры могут опускаться до –30 °С. Растительность почти отсутствует. Почвы — пустынные сероземы и буроземы. Здесь обитает много копытных — это кулан, лошадь Пржевальского, газели (джейран и дзерен), дикий як, антилопы, горные козлы и бараны. Много хищников (каракал, гиена), грызунов, членистоногих, пресмыкающихся.
С приближением к Тихому океану лето (благодаря муссону) становится влажнее, а зима, как и в континентальном секторе, остается сухой и холодной. Появляются субтропические степи. На востоке Тибетского нагорья — полынные, населенные многочисленными копытными (винторогий козел, муфлон). Ковыльные степи, когда-то господствовавшие на Лёссовом плато, уступили место плантациям хлопчатника, табака, мака. Многовековое земледелие разрушило сложенную лёссами поверхность, превратив в бедленд 90 % территории.
На восточном побережье, где количество осадков резко возрастает, формируется зона муссонных лесов, представленная на севере смешанными, на юге — вечнозелеными лесами. Когда-то здесь господствовали лавры, мирты, кипарисы; сейчас почти повсеместно — плантации чая, хлопчатника, риса. В почвенном покрове преобладают желтоземы и обладающие высоким естественным плодородием красноземы. В горных убежищах можно встретить лемуров, тапиров; много птиц — фазанов, попугаев, журавлей, цапель.
Красноземы иначе называют латеритами, что в переводе с латинского языка означает «высушенный на солнце кирпич». Цвет почв обусловлен накоплением в них гидратов оксидов алюминия и железа.
Шөлейттену – адамның шаруашылық әрекетінің ықпалымен өсімдік жамылғысы сиреп, шөлге ұқсас ландшафттардың пайда болуы. Дүниежүз. климаттың өзгеруі мен оның қуаңдануының өсуіне байланысты Шөлейттену процесі қарқынды жүруде. Шөлейттену нәтижесінде биологиялық өнім мен түр саны азайып, топырақ құнарсыздана бастайды. Қазіргі кезде құрлық бетінің 1/3 бөлігінде топырақтың құнарлы қабатының жоғалу қаупі бар, ал оның әсерінен Жер шары халқының 1/5 зардап шегуі мүмкін. Соңғы 50 жыл бойында дүние жүзінде 800 миллион га-дан астам жер Шөлейттенуге ұшыраған. Мұның негізгі бөлігі Африка құрлығына келеді. Мысалы, Сахара шөлі оңтүстікке қарай 650 – 700 км шамасында жылжыған, ғалымдардың болжамы бойынша 2020 жылы Оңтүстік Африканың 60 миллион тұрғыны жарамды жерлердің Шөлейттенуі салдарынан өздерінің атамекенінен басқа аудандарға қоныс аударуға мәжбүр болады. Шөлейттену процесі Орталық Азия елдері мен Қазақстанда да жылдам қарқынмен дамуда. Түрікменстанда ұзындығы 1000 км Қарақұм каналының бойында 100 км-лік аймақта топырақ қайталама сортаңданып, шөлге айналды. Арал теңізінің деңгейі 14 м-ге төмендеп, аумағының азаюы салдарынан 2,5 миллион га-дан астам жер қу тақырға айналды. Бұл өңірден жыл сайын 75 миллион т. тұз желмен көтеріліп, 100 км және одан да шалғай өңірлерге жайылуы салдарынан Шөлейттену процесі одан әрі үдей түсіп отыр. Арал түбінің тұзы Тянь-Шань мен Памирдің мұздықтарына жетіп, олардың еруіне ықпалын тигізуде; Арал өңірі тұздарының тіпті Солтүстік мұзды мұхиттан да табылғаны анықталып отыр. Сондықтан БҰҰ-ның эксперттері Орталық Азия аумағындағы елдер өзара бірлесу арқылы кешенді іс-қимылға (орман-мелиорац., гидро-тех., сексеуіл егу, т.б.) және табиғатты ұтымды пайдалануға (малды жайып бағуды реттеу, жер-су қорларын тиімді қолдану, т.б.) тезірек көшсе ғана бұл мәселе оң шешімін тауып, нәтижесін береді деген тұжырым жасады. Шөлейттену процесінің кең етек алуына байланысты дүние жүзінде 17 маусым – Шөлейттенумен күрес күні деп белгіленіп, 1997 жылы “Шөлейттенуге қарсы күресу” туралы Конвенция қабылданған. Қазіргі уақытта дүние жүзінің эколог-ғалымдары Шөлейттенуді мүмкіндігінше тежеу үшін күш салуда. Мысалы, ауыл шаруашығы әдісі, яғни, тақырланып қалған және адам пайдаланбайтын жерлердің көлемін азайту үшін – терраса салу жиі қолданылады, т.б.
Съедобные ягоды,грибы.
Добыча торфа.
Заготовка лекарственных растений, в том числе сфагнума.
Отрицательное значение для человека:
Опасный и труднодостуный объект маршрута.
Может быть местом обитания малярийного комара.
Заболачивание территорий уменьшает площадь культивируемых земель.
Возгорание торфа вызывает трудно ликвидируемый пожар.