Полушария, в которых расположен материк: северное и южное
Положение по отношению к экватору: делится экватором практически пополам
Положение по отношению к нулевому меридиану: пересекается нулевым меридианом
Положение по отношению к Южному полярному кругу: севернее южного последнего круга
Положение по отношению к Северному полярному кругу: намного южнее северного полярного круга
Положение по отношению к Южному тропику: пересекается в узкой южной части
Положение по отношению к Северному тропику: пересекается в широкой северной части
Крайняя южная точка материка и ее географические координаты: м. Игольный 34,5° ю.ш., 19,5° в.д.
Крайняя северная точка материка и ее географические координаты: м. Эль-Абьяд 37° с.ш., 9 в.д.
Крайняя восточная точка материка и ее географические координаты: м. Рас-Хафун 10° с.ш., 51° в.д.
Крайняя западная точка материка и ее географические координаты: м. Альмади 14° с.ш. 17° в.д.
Протяженность материка с севера на юг: 7 260 км
Протяженность материка с запада на восток: 7 150 км
Океаны, омывающие материк: Атлантический, Индийский
Моря, омывающие материк: Средиземное, Красное
Особенности береговой линии: изрезана слабо, высокая, удобных бухт и гаваней мало
Положение по отношению к другим материкам: на севере и северо-западе соседствует с Евразией, от остальных материков удалена значительно
18 ғасырдың микроскоптары
Микроскоп (грек. mіkros – ұсақ және грек. skopeo – көремін) – жай көзге көрінбейтін нысандардың (немесе олардың құрылымдық бөліктерінің) бірнеше есе үлкейтілген кескінін алатын оптикалық прибор.
Микроскоп бактериялар, органикалық жасушалар, майда кристалдар, қорытпалардың құрылымы, т.б. өлшемдері көздің көру мүмкіндігінен аз (ажыратқыш шамасы 0,1 мм-ге тең) нысандарды зерттеуге арналған. Микронысандардың пішінін, өлшемін, құрылымын, т.б. сипаттамаларын анықтауға, элементтерінің ара қашықтығы 0,2 мкм-ге дейінгі құрылымдарды ажыратып көруге мүмкіндік береді. Линзаның немесе екі линзадан тұратын жүйенің заттардың үлкейтілген кескінін беретін қасиеттері 16 ғасырдың өзінде белгілі болған. Микроскопты алғаш рет ғылыми - зерттеу жұмыстарына қолдану ісі жануарлар тіні мен өсімдік ұлпаларының клеткалық құрылысын анықтаған (1665) ағылшын ғалымы Р.Гук және Микроскоптың жәрдемімен микроорганизмдерді ашқан (1673 – 77) голланд ғалымы А.Левенгук есімдерімен байланысты. 1872 – 73 жылы неміс ғалымы Э.Аббе жасаған Микроскопта өздігінен сәуле шығармайтын нысандар кескінінің түзілу теориясы әр түрлі микроскопты зерттеу әдістерінің дамуына зор ықпал етті.