Движение водных масс наиболее заметно в реках.
Основным фактором, влияющим на направление и характер движения воды в реке, это конечно рельеф местности (сверху вниз). Любая река прокладывая себе путь, выбирала наиболее низкие территории, а в дальнейшем, в процессе вымывания грунта происходила некоторая корректировка русла по причине разного строения грунта (пород). В наши дни, конечно не редко вмешательство человеческой деятельности вносят свои коррективы в направления некоторых рек. Но это не столь принципиально.
Касаемо океанических течений, то здесь их направления напрямую зависит от силы вращения земли, причем в Северном полушарии в направлении — на право, и в Южном наоборот, — налево. Из других факторов, которые могут влиять на течения в океане, это и очертания дна и берегов.
Это пролив называется Беринговым. Но впервые его увидел совсем не Витус Беринг. В направлении самой крайней точки Евразии плыла экспедиция под руководством Дежнева. Потому первым, кто проплыл по территории пролива между Евразией и Северной Америкой был Семён Дежнев. Но его подвиг чем-то схожий с Колумбовским. Хотя Дежнев и открыл это пролив, но официально первым здесь побывал Витус Беринг у 1728 году. На честь его и назвали этот пролив. Беринг лишь через 80 лет побывал в акватории неизведанного пролива.
1. Топырақ - бұл топырақ құраушы факторлардың бірлескен әсерінен жердің беткі қабаттарының өзгеруі нәтижесінде пайда болатын табиғи дене.
2.1882 - жердің жоғарғы қабаты мүмкін
3. Василий Васильевич Докучаев (1846-1903) - ірі орыс табиғат зерттеушісі, географы және геологы, генетикалық топырақтану және табиғи аймақтар туралы ілімнің негізін қалаушы.
4 Топырақ түрлері Топырақ құм, балшық және саз сияқты минералды бөлшектерден, сондай-ақ органикалық заттар болып бөлінетін қарашіріктен тұрады. Гумустың үлесі неғұрлым көп болса, соғұрлым топырақ құрылымы, оның суды сақтау және қоректік заттарды сақтау қабілеті жақсарады.
5. Жаз мезгілінен кейін көбінесе арамшөптердің тамыры топырақта қалады, оларды кетіру үшін топырақты қопсытқышпен қазып, арамшөптерді алып тастайды.Қыс аяқталғаннан кейін топырақ көбіне қатаяды және қажет өңделген. Сонымен қатар, отырғызу үшін топырақты қопсытқышпен өңдегеннен кейін пайда болатын оттегімен қамтамасыз ету пайдалы болады.Кейбір дақылдарды өсіру үшін арнайы жағдайлар жасалуы керек. Мысалы, сәбізді өсіру үшін топырақ аздап бос болуы керек және ол үшін топырақ құммен араласады. Бірақ бірнеше үлкен төсектерде құмды жермен қалай араластыруға болады? Ол үшін топыраққа құм жоғарыдан құйылады, содан кейін топырақты қопсытқышпен өңдейді - нәтижеге қол жеткізіледі! Құмнан басқа, көбінесе тыңайтқыштарды немесе басқа компоненттерді топыраққа араластыру қажеттілігі туындайды, бұл процесс те жоғарыда көрсетілген тәсілмен шешіледі.
6. ҰРЫҚТАНДЫРЫЛҒАН ТОПЫР - бұл «тірі топырақ»: органикалық қалдықтары көп, құрамында органикалық заттарды ыдырататын және келесі өсімдіктерді қоректендіретін көптеген топырақ жануарлары мен саңырауқұлақтары бар кеуекті құрылымды топырақ. Құнарлы топырақта өсімдіктер теңдестірілген түрде қоректенеді.
7. Шірік аурулары өсімдіктер құрғақшылық, ауылшаруашылық технологиясының бұзылуы, зиянкестерді сорып зақымдау аясында әлсіреген кезде белсенді дамиды. Инфекция топырақта және өсімдік қалдықтарында 2-3 жыл сақталады. Жауын-шашынды, бұлтты ауа-райы қалыпты температурада. Отырғызу материалы қатты әсер етеді, соның ішінде бақша көшеттері. Шіріктің көрінуіне топырақтың нашар өңделуі, оның қышқылдануы және батпақтануы ықпал етеді.
8. Солтүстік облыстарды қоспағанда, Қазақстанда топырақтар нашар және сортаң. Жалпы алғанда, елге топырақты ендік аудандастыру тән: солтүстігінде - қара топырақтар, одан әрі оңтүстігінде - каштан, қоңыр жартылай шөл топырақтар, такырлар және шөл құмдары. Тауда каштан, сұр орман және таулы шалғынды қара топырақтар дамыған.
9. Топырақтың механикалық құрамы физикалық саз мен физикалық құмның арақатынасымен анықталады. Топырақтың механикалық бөлшектерінің әр түрлі фракциялары әртүрлі қасиеттерге ие, сондықтан топырақтың механикалық құрамы көбінесе оның маңызды қасиеттерін - су, ауа, топырақ құнарлылығын сипаттайды.
10. Құрылымдық топырақ жақсы өткізгіш және ылғал мен оттегін сақтайды, бұл бақша дақылдарының өсуі мен дамуына оңтайлы жағдай жасайды. Сонымен қатар, құрылымдалған топырақты өңдеу оңай
Объяснение:
Течения классифицируют по различным признакам: по вызывающим их силам (генетические классификации) , по устойчивости, по глубине расположения в толще вод, по характеру движения, по физико-химическим свойствам.
Основной является генетическая классификация, в которой выделяют три группы течений:
* Градиентные течения, вызванные горизонтальными градиентами гидростатического давления, возникающими при наклоне изобарических поверхностей относительно изопотенциальных (уровневых) поверхностей
Плотностные, вызванные горизонтальным градиентом плотности
Компенсационные, вызванные наклоном уровня моря под воздействием ветра
Бароградиентные, вызванные неравномерным атмосферным давлением над морской поверхностью
Сейшевые, возникающие в результате сейшевых колебаний уровня моря
Стоковые или сточные, возникающие в результате возникновения избытка воды в каком-либо районе моря (как результат притока материковых вод, осадков, таяния льдов)
* Течения, вызванные ветром
Дрейфовые, вызванные только влекущим действием ветра
Ветровые, вызванные и влекущим действием ветра, и наклоном уровня моря и изменением плотности воды, вызванными ветром
* Приливные течения, вызванные приливами
Приливные течения наиболее сильные, особенно проявляются у берега, на мелководье, в проливах и устьях рек.
В океанах и морях течения обычно обусловлены совокупным действием нескольких сил. Течения, которые продолжают существовать после окончания действия вызвавших их сил, называют инерционными.
По изменчивости течения разделяют на периодические и непериодические.
* Периодические течения меняются с определённым периодом. К таким течениям относят приливные течения.
* Непериодические течения связаны с временными причинами (например, возникают под воздействием циклона) .
Выделяют течения, скорости и направления которых мало меняются за сезон (муссонные) или за год (пассатные) .
Течения, которые не изменяются во времени, называют установившимися течениями, а изменяющиеся во времени — неустановившимися.
Ветровые течения
Ветровые течения определяются направлением преобладающих ветров. Это всегда поверхностные течения, они образуются под совокупным влиянием сил трения, турбулентной вязкости, градиента давления, отклоняющей силы вращения Земли и др. К числу сильнейших ветровых течений относятся Северное и Южное Пассатные течения, течение Западных Ветров и др. Теория ветровых течений была разработана шведом В. Экманом, русским учёными В. Б. Штокманом и Н. С. Линейкиным, американцем Г. Стоммелом.
Плотностные течения
Плотностные течения определяются различиями в плотности воды. Примером плотностного течения является Гольфстрим.