"Во французской стороне, на чужой планете" - я уверена, многие из нас не только слышали эти слова, но и знают продолжение или даже пели когда-то. Песенка хорошо известна российскому студенчеству, хотя пришла к нам из далекой средневековой Европы. Мне кажется, я знала ее, сколько себя помню, и меня всегда интересовало, кто ее автор. Каково же было мое удивление, когда еще в школе я столкнулась с ней в разделе про средневековые университеты и тогда впервые услышала странное слово "ваганты"(иногда их еще называют "голиардами").
Ваганты - это бродячие школяры (студенты, иногда клирики). Пик развития движения вагантов приходился на XII - первую половину XIII вв, хотя началось все раньше - в XI в с созданием и развитием университетов. Университет - совершенно новое явление средневековья - это было "объединение, спаянное взаимной клятвой". Ново было то, что основой этого объединения был интеллектуальный труд. Ново было свободомыслие и равенство. Движение вагантов было тоже новым, но как будет рассказано ниже, оно дало начало многим процессам того и нашего времени.
Ваганты были студентами (так же, как я сейчас), они учились и бродяжничали, они жили. Естественно, что их жизнь очень интересна нам теперешним: мы хотим найти отличия и сходства, понять насколько и что изменилось за эти века. Сквозь века мы слышим и видим родственные души, и мы протягиваем им руки, пытаюсь не только вытащить их тени в наш мир, но и сделать их живыми и яркими, реконструировать тот мир. Их поэзия, их жизнь, их образы - все это создает неповторимое и уникальное пространство -
21.04.2018 11:49
thumb_up 37
Знаете ответ? Поделитесь им!

Гость ?
Как написать хороший ответ?
Электронная почта
Пароль
◢
Мой ответ
add_circle
Изображение
Максимальный размер загружаемых файлов 10 Мб
ОТВЕТИТЬ
Есть сомнения?
Не нашли подходящего ответа на вопрос или ответ отсутствует? Воспользуйтесь поиском по сайту, чтобы найти все ответы на похожие вопросы в разделе История.
Трудности с домашними заданиями? Не стесняйтесь попросить о смело задавайте вопросы!
История — область знаний, а также гуманитарная наука, занимающаяся изучением человека в
Новые вопросы
{XyLi}GaN
История
Katysha
История
С текста параграфа и дополнительных источников информации составьте рассказ об одном из собы...
lidapogodina48
История
Как сделать эту работу ?
arinatsip99
История
lagerel
История
Составьте таблицу по теме :Мир художественной культуры просвещения(направление, дата, деятель, дости...
asdtry5fggg
История
Усуни Кангюи скиньте лист
harukscat753
История
к сообщению сделать цель, задачи и вывод. Храмы строят по-разному. Ведь храм го...
prishel
История
Подскажите три проблемы исторического знания
О нас
О проекте
Обратная связь
Вопросы
Правила
Политика конфиденциальности
© Online-Otvet.ru, 2012-2020
Этот сайт использует cookies Политика Cookies. Вы можете указать условия хранения и доступ к cookies в своем браузере.
Геометрия (көне грекше: γεωμετρία; көне грекше: γῆ — жер и көне грекше: μετρέω — «өлшеу») — математиканың кеңістіктік пішіндер (формалар) мен қатынастарды, сондай-ақ, оларға ұқсас басқа да пішіндер мен қатынастарды зерттейтін саласы. Ғылым ретінде Ежелгі Грекияда математиканың бір бөлігі болып қалыптасқан, оның алғашқы аксиомалары Эвклидтың «Бастама» кітабында сипатталған.
Балаларды геометрияғы үйретіп отырған әйел. Эвклидтың «Бастама» атты кітабындағы (XIV ғ.) сурет
Геометрия табиғатты зерттеуде, техниканы дамытуда қуатты құрал болып табылады. Ол математикалық анализге, механикаға, физикаға, астрономияға, геодезияға, картографияға, кристаллографияға, тағыда басқа ғылымдарға елеулі ықпал етеді.
Конустың қималары: шар, эллипс, парабола, гипербола
Фигуралар - кеңістіктік пішіндер болып есептеледі. Геометрия тұрғысынан сызық — “сым” емес, шар — “домалақ дене” емес, олардың барлығы да — кеңістіктік пішіндер. Ал кеңістіктік қатынастар — фигуралардың мөлшері мен орналасуын анықтайды. Мысалы, центрлері ортақ, радиустары 3 см және 5 см шеңберлер қиылыспайды, “біріншісі екіншісінің ішінде жатады” дегенде — шеңберлердің мөлшері мен орналасуы жөнінде айтылып тұр. Мұнда бірінші шеңбер — кішісі, екіншісі — үлкені, біріншісі екіншісінің ішінде орналасқан. Осыған орай кеңістіктік қатынастар “үлкен”, “кіші”, “ішінде”, “сыртында” сөздері арқылы анықталған. “Тең”, “параллель”, тағыда басқа сөздер де кеңістіктік қатынастарды сипаттайды.[1]
Дененің шекарасы — бет. Ол денені қаптап, қоршап, шектеп, кеңістіктен бөліп тұрады. Бет шектеусіз жұқа болып есептеледі. Жіңішке жіп, бір тал қыл, сәуле, сым, тағыда басқа негізінде шектеусіз жіңішке сызық ұғымы шыққан. Геометриялық денелерді ойша топшылап, шектеусіз кішірейте беруге болады. Осыдан нүкте ұғымы шығады. Нүкте дененің әбден кішірейіп, тоқтаған шектік жағдайы деп есептеледі. Геометрия тұрғысынан алғанда нүктені одан әрі кішірейтуге болмайды. Геометриялық денелердің, беттердің, сызықтардың және нүктелердің кез келген жиыны фигура деп аталады. Айтылып отырған негізгі ұғымдар — нүкте, сызық, бет, дене дүниедегі заттардан (яғни, материядан) алынған. Бірақ материяның физикалық қасиеттерінен абстракцияланған. Мысалы, призма жөніндегі теоремаларды ағаштан, тастан, металдан жасалған призмалардың бәріне де және әрдайым қолдана беруге болады. Геометрия алғашқы кезде фигуралардың мөлшерлерін, өзара орналасу тәртібін, бір түрден екінші түрге көшу жолдарын зерттейтін ғылым болды. Онда фигуралардың түрлендірілуі берілген фигура мен кейін пайда болған фигураның арасындағы белгілі бір қатынастар ретінде түсіндірілді. Мұндай түсінік осы күнгі геометрияда да бар. Алайда қазіргі геометрия байырғы түсініктер шебінен ұзап шығып кетті. Соңғы ғасырларда геометрияның үйреншікті ұғымдары мен қағидаларын талдау, жалпылау, жартылай өзгерту және одан әрі абстракциялау нәтижесінде математиканың бірталай жемісті теориялары шықты. Геометрияның жаңа салаларының көпшілігі ертеде қалыптасқан дәстүрлі салаларына мүлдем ұқсамайды. Мысалы, Георг Фридрих Бернхард Риман кеңістігіндегі “ара қашықтық”, Гильберт кеңістігіндегі “призма” ұғымдарын, жалпы түрде алғанда, ешқандай сурет, модель бойынша сипаттауға болмайды. Оларды дүниеде кездесетін нақты нәрселердің пішіндері мен қатынастары арқылы түсіндіру өте қиын. Сөйтсе де, Геометрияның байырғы салалары жаңа салаларының қарапайым дербес көріністері болып табылады. Сөз болып отырған жаңа теориялардың қайшылықсыздығы мұқият дәлелденген және олар күмәнсіз. Соңғы салалар да, тарихи жағынан геометрия шаңырағының астында туғандықтан және олардың заңдары бұрынғы геометрияның заңдарына сырттай ұқсас болғандықтан, геометрияға жатқызылады. Сөйтіп, геометрияның өрісі мүлдем кеңейіп кетті. Оның жоғарыда келтірілген анықтамасына “сондай-ақ, оларға ұқсас басқа да пішіндер мен қатынастарды зерттейтін” деген сөздер сондықтан қосылған. Осылай кең мағынада түсінген жағдайда ғана геометрия математиканың көптеген саласымен астасып жатады.