using System;
namespace restless
{
class Class3
{
static void Main()
{
int _choice, _size, _sum = 0;
Console.WriteLine("Введите количество строк(столбоцов) матрицы: ");
_size = Int32.Parse(Console.ReadLine());
int[,] matrix = new int[_size, _size];
Console.WriteLine("Теперь введите значения элементов матрицы: ");
for (int i = 0; i < _size; i++)
{
for (int j = 0; j < _size; j++)
{
matrix[i, j] = Int32.Parse(Console.ReadLine());
}
}
do
{
Console.WriteLine("\n1.Вывести матрицу на экран\n2.Вывести сумму элементов не лежащих на главное диагонали\n0.-Выход\n");
_choice = Int32.Parse(Console.ReadLine());
switch (_choice)
{
case 1:
for (int i = 0; i < _size; i++)
{
for (int j = 0; j < _size; j++)
{
Console.Write(matrix[i, j] + " ");
}
Console.WriteLine();
}
break;
case 2:
for (int i = 0; i < _size; i++)
for (int j = 0; j < _size; j++)
if (i != j)
_sum += matrix[i, j];
Console.WriteLine($"\nСумма элементов, не лежащих на главной диагонали: {_sum}");
break;
}
} while (_choice != 0);
}
}
}
Есептеу техникасының даму тарихы ерте кезден-ақ басталды: XVII ғасырдың 40-жылдарында Б.Паскаль – сандарды қоса алатын механикалық құрылғыны ойлап тапты; XVIII ғасырда В.Лейбниц сандарды қоса және көбейте алатын құрылғы жасап шығарды; XIX ғасырда Ч.Бэббидж механикалық машинаны программа арқылы басқару жүйесімен біріктірді; XX ғасырдың 30-шы жылдарының соңында Америкада қосу, азайту элементтері, электрондық жад, механикалық компонент енгізілген ЭЕМ құрастырылып шықты. Алғашқы ЭЕМ-ді құру және оның жұмыс істеуінің теориялық негіздерін 1946-1947 жылдары атақты математик, кибернетик Джон фон Нейман дайындап шықты. Мұнда өңделетін ақпарат пен өңдеу программасын сандық түрде дайындау, деректер мен программаны машинаның жадында орналастыру тәсілдері қарастырылған.
ЭЕМ-ры мынадай буындардан тұрады:
1)бірінші буын – ЭЕМ-нің ішкі құрылымы элементтері жеке бөлшектерден дайындалған электрондық-логикалық схемаларға негізделген болатын. Бұл бөлшектердің негізгілері – ваккумдық электрондық шамдар. Мұндай компьютерлердің көлемі үлкен, сенімділігі жоғары емес, тездік жылдамдықтары 1 секундта 5-6 мың қарапайым операция шамасынан аспайтын: екі санды қосу, көбейту, символдарды салыстыру сияқты қарапайым операциялар, ал оны орындайтын команда машиналық команда деп аталды. Машиналық команданы орындататын программалау жұмысы көп еңбекті қажет етті;
2)екінші буын – транзисторды ойлап шығаруға байланысты, негізгі элементтері жартылай өткізгішті транзисторлардан тұратын ЭЕМ-ры жарыққа шықты. Бұл машиналардың сыртқы аумағы, массасы, энергияны пайдалану шамасы көп төмендеді. Бұл ЭЕМ-да Алгол, Фортран, Бейсик және т.б. программалау тілдеріндегі программалармен жұмыс істеу мүмкіндігі туды. Тиімді программа құру технологиясына жету арқылы жұмсалатын адам еңбегін үнемдеудің екінші кезеңі басталды;
3)үшінші буын – элементтік негізі жартылай өткізгішті интегралдық схема (ИС) болатын ЭЕМ-ры жасалына бастады. Интегралдық схема (ИС) – мүмкіндігі күрделі транзисторлық схемадай болатын, аумағы 1 шаршы см-ге жетпейтін функционалдық блок. Ол жартылай өткізгішті кристалдан (негізінен кремнийден) тұрады да, элементтері он мыңдаған-миллиондаған транзисторлардан, диодтар, конденсаторлар, резисторлар арнайы тақшада тұтас құрастырылады. Тақша – түрлі электрондық схемаларды орналастыруға мүмкіндік беретін арнайы материалдан құрылған көп қабатты пластинка. Интегралдық схеманы пайдалану ЭЕМ-ның сыртқы аумағын шұғыл кішірейтуге және оның жұмыс өнімділігін көп мыңдаған есе жоғарылатуға себеп болды;
4)төртінші буын – элементтік негізі үлкен интегралдық схема (ҮИС) және аса үлкен интегралдық схема (АҮИС) болатын ЭЕМ-ры жасалына бастады. Бұл ЭЕМ-ры білімді нәтижелі түрде өңдей алатын, параллель жұмыс істейтін ондаған микропроцессорлар жиынтығынан дайындалып шықты. Машина жұмысын басқарушы және арифметикалық-логикалық ақпаратты өңдеуге арналған компьютердің негізгі құрылғыларын бірге қосып процессор деп, ал бір немесе бірнеше АҮИС-дан тұратын дербес компьютер (ДК) процессорын микропроцессор деп атайды.
ЭЕМ-ры қолданылуына қарай мынадай топтарға бөлінеді: үлкен ЭЕМ (электрондық есептеу машинасы), мини-ЭЕМ, микро-ЭЕМ және дербес компьютерлер.
5)1990 жылдардан бастап объектілі-бағдарлы программалау тілдері сияқты электрондық құралдары жаңа типті етіліп күрделі дамытылған бесінші буын ЭЕМ-ры дайындалып шықты.
Прикладная программа – это программа, ре-
шающая задачи в определенной проблемной области. Такие программы предназначены для обработки самой разнообразной информации: текстовой, числовой, звуковой, графической с самыми различными целями. Например, существуют программы для построения астрологических карт, рисования рисунков, написания музыки, обучения иностранному языку, , бухгалтерские, игровые и множество других.
Прикладные программы могут использоваться либо автономно, то есть решать поставленную задачу без других программ, либо в составе программных комплексов или пакетов. Все прикладные программы можно разделить на программы общего назначения, проблемно-ориенти- рованные и методо-ориентированные.
Программы общего назначения требуются в различных областях человеческой деятельности для выполнения определенной функции, например, для составления и печатания документов, рисования графиков, создания и обработки рисунков и т.п.
Проблемно- для ре-
шения конкретных задач в узких областях человеческой деятельности. Примерами таких программ могут служить бухгалтерские программы, программы отдела кадров, складские программы и т.д.
Методо-ориентированные программы обеспечивают независимо от предметной области и функций информационных систем методы решения задач (математические, статистические и другие).