Һижра (араб.: هجرة — көшіп жүру, қоныс аудару) — Ислам дінін ұстайтын мұсылман елдердегі жыл санау жүйесінің басталатын күні. Хижра күні біздің күнтізбеміз бойынша 622 жылдың 16 шілдесіне, жұма күніне келеді. Бұл күні Мұхаммед (ғ.с.) Меккеден Мединеге (бұрынғы аты Ясриб) қашып барып паналаған. Өйткені Меккедегі ислам дініне қарсы болған арабтар алғашқы кезде Мұхаммедті өлтірмекші болған. Хижра дәуірін Мұхаммедтің орнына отырған екінші халиф Омар (Ғұмар бин әл-Хаттаб) 637 жылы тағайындаған. Хижра күнтізбесінде жыл Ғұмардың жарлығы бойынша 12 айға бөлінген, тақ нөмірлі айлар 30 күннен, жұп нөмірлі айлар 29 күннен есептелген, айлардың белгілі атаулары болған. Сонда жыл 354 күн болады. Бертін келе арабтар күнтізбені табиғи маусымдарға сәйкес келтіріп отыру үшін, әрбір 30 жылда 11 рет жылды 355 күннен есептейтін болды. Осыған орай жылдың соңғы айы — зұлхиджа әрбір 30 жылдың 19 жылында бұрынғысынша 29 күннен, 11 жылында 30 күннен есептеледі. Зұлхиджаның қай жылдары 30 күннен алынатындығы жөнінде тиянақты ереже бар. Бұл күнтізбе ай Хижрасы деп аталады. Кейбір мұсылман дініндегі елдерде (Түркия, Иран, Ауғанстан, т.б.) жыл санау жүйесінің басы ретінде Хижра, яғни григориан күнтізбесінің 622 жылы алынады да, жылдың ұзақтығы григориан күнтізбесіндегідей, 365 (366) күннен есептеледі. Бұл күнтізбе күн Хижрасы деп аталады. Ай Хижрасы бойынша бір жылда 354 не 355 күн болады, ал біздің күнтізбеміздегі бір жылда 365 не 366 күн бар. Біздің жылымыздан ай Хижрасындағы жылдың 11, кейде 12 күні кем. Сондықтан бізше бір жылдың ішінде ай Хижрасын қолданатын елдер жаңа жыл мейрамын екі рет өткізуі мүмкін. Мысалы, ай Хижрасының 1396 жылы 1976 жылы 3 қаңтарда, ал оның 1397 жылы 1976 жылы 23 желтоқсанда басталды.[
Наиболее заметно на эволюции французской колониальной империи сказалось соперничество Франции и Великобритании, которое достигло апогея в середине XVIII века, завершившись победой последней. Хронологически историю французского колониализма можно разделить на следующие периоды:
Первая французская колониальная империя условно существовала в 1546—1809 годах, достигнув площади около 8 013 624 км², преимущественно в Северной Америке.
Парижский договор (1763) года лишил Францию больших земель в Северной Америке на территории нынешних Канады и США, а также в Сенегале.
Продажа Луизианы в 1803 году, Гаитянская революция 1804 года и захват португальцами Французской Гвианы в 1809 году окончательно разрушили первую колониальную империю.
Вторая французская колониальная империя условно существовала в 1814—1962 годах, достигнув в 1943 году площади около 13 500 000 км² (9,0 % площади земной поверхности планеты), преимущественно в Африке и Азии.
В 1814 году Великобритания и Португалия вернули Франции низовья реки Сенегал и ряд островов Карибского моря, вместе с Французской Гвианой.
В 1830 году вторжение французов в Алжир положило начало широкой колонизации Африки и Азии.
Деколонизация этих территорий происходила в 1945—1962 годах.
При этом лишь низовья реки Сенегал, ряд островов Карибского моря и Французская Гвиана контролировались Францией в периоды как первой, так и второй империй.
Объяснение:
Все було отлично пока не началась конкуренция з Германиею.
самых высоких
Объяснение:
т.к. так надо