Напишите развернутый план по теме: 1) Хронологические рамки 2) Воюющие стороны 3) Причины 4) Ход: а) Нарвская «конфузия» б) битва у дер. Лесная в) Полтавское сражение г) Гангутское сражение 5) Итоги
ответ:Қазақстан (Дыбысы Қазақстан [qɑzɑqˈstɑn]), толық атауы Қазақстан Республикасы (Дыбысы Қазақстан Республикасы) — Шығыс Еуропа мен Орталық Азияда орналасқан мемлекет. Батысында Еділдің төменгі ағысынан, шығысында Алтай тауларына дейін 3 000 км-ге, солтүстіктегі Батыс Сібір жазығынан, оңтүстіктегі Қызылқұм шөлі мен Тянь-Шань тау жүйесіне 1 600 км-ге созылып жатыр. Қазақстан Каспий теңізі арқылы Әзірбайжан, Иран елдеріне, Еділ өзені және Еділ-Дон каналы арқылы Азов және Қара теңіздерге шыға алады. Мұхитқа тікелей шыға алмайтын мемлекеттердің ішінде Қазақстан — ең үлкені.
Қазақстан бес мемлекетпен шекаралас, соның ішінде әлемдегі құрлықтағы ең ұзақ шекара солтүстігінде және батысында Ресеймен — 6 467 км құрайды. Оңтүстігінде — Түрікменстан — 380 км, Өзбекстан — 2 300 км және Қырғызстан — 980 км, ал шығысында — Қытаймен — 1 460 км шектеседі. Жалпы құрлық шекарасының ұзындығы — 13392,6 км[8]. Батыста Каспий теңізімен, оңтүстік батыста Арал теңізімен шайылады[9].
2020 жылдың 1 наурызында елдегі тұрғындар саны — 18 671 000[5], бұл әлем бойынша 64-орын. Жер көлемі жағынан әлем елдерінің ішінде 9-орын алады (2 724 900 км²).
Елдің астанасы — Нұр-Сұлтан қаласы. Мемлекеттік тілі — қазақ тілі. Ресми тілі — орыс тілі.
Қазақстанның ұлттық құрамы алуан түрлі. Халықтың басым бөлігін тұрғылықты қазақ халқы құрайды, пайыздық үлесі — 66,01%, орыстар — 21,05%, өзбектер — 3,07%, украиндар — 1,70%, ұйғырлар — 1,44%, татарлар — 1,17%, басқа халықтар 5,56%.[10] Халықтың 70% астамын мұсылмандар құрайды, православты христиандар — 26%, қалғаны басқа дін өкілдері.[11]
Экономикалық көрсеткіштері бойынша дамушы экономика ретінде қарастырылады. Елдің жалпы ішкі өнімі ЖІӨ (номинал) = $205,539 млрд (2018). Экономиканың негізгі бағыты — отын-энергетика саласындағы шикізат өндіру, ауыл шаруашылығы (егіншілік). Елдің негізгі валютасы — теңге.
1991 жылдың 16 желтоқсан күні КСРО-ның ыдырауына байланысты өз егемендігін жариялады және халықаралық қауымдастық тарапынан тәуелсіз мемлекет ретінде мойындалды. 1992 жылдың 2 наурызынан бастап БҰҰ-ның толыққанды мүшесі. Сонымен қатар Еуропадағы қауіпсіздік және ынтымақтастық ұйымына, Ұжымдық қауіпсіздік келісімі ұйымына, Шанхай Ынтымақтастық Ұйымына және Еуразиялық Экономикалық Қауымдастығы сияқты басқа да бірнеше халықаралық ұйымдардың құрамына кіреді.
На рубеже XII-XIII вв. в монгольском обществе шел процесс становления феодальных отношений. Оно разделилось на два класса: нойонов и угнетенных аратов. В начале XIII в. образовалось Монгольское феодальное государство, политически объединившее татаро-монгольские племена. Основателем этого государства был Темучин. Он родился в 1155 г. в семье богатого нойона, умер в 1227 г. В 1203 г. Темучин разгромил ханство племен кереитов. Часть кереитов ушла на запад в Восточный Казахстан. В ожесточенных стычках Темучин сломил сопротивление найманских племен. Часть найманов во главе с ханом Кучлуком ушла в Семиречье. В результате этих и других удачных набегов на соседние племена Темучин снискал себе славу отважного воина. Разгромив главных своих противников, Темучин завершил объединение под своей властью почти всех племен Монголии. Весной 1206 г. у истоков реки Онон состоялся курултай Монгольской знати-сторонников Темучина, на котором он торжественно был провозглашен повелителем монголов под именем Чингисхан. Вся территория и население делились на 3 военно - административных округа: правое крыло (барунгар), левое крыло (джунгар) и Центр (гол). Военно-административная система, созданная Чингисханом, сыграла важную роль и в завоевательных походах. Зимой 1207-1208 гг. старший сын Чингисхана Жошы подчинил енисейских кыргызов и прочие «лесные народы» юга Сибири. В 1207-1209 гг. войска Чингисхана, совершая опустошительные набеги, подчинили себе уйгуров, проживавших на территории современного Восточного Туркестана. В 1211 Чингисхан с большим войском совершил поход в Северный Китай, захватил Бейпин (Пекин) и другие города. В этих и в дальнейших походах Чингисхан всегда придерживался кровавой тактики истребления людей, уничтожения городов, поселений, земледельческих оазисов. Вслед за походом в Китай Чингис-хан долго и тщательно готовился к походу на территорию Казахстана и Средней Азии. От мусульманских купцов и перебежчиков, находившихся на службе у монголов, были получены сведения о военных силах государства Каракытаев, затем - хорезмшаха и на их основе был разработан продуманный план действий. В 1218 г. монгольские отряды вступили на территорию Семиречья в пределы владения найманского предводителя Кучлука, который, не дав монголам ни одного сражения, бежал. Местное население ненавидело Кучлука и его окружение за высокие налоги и за введение ограничений для лиц мусульманского вероисповедания (запрещено публичное богослужение для мусульман). Поэтому многие феодалы изъявили покорность Чингисхану и пошли к нему на службу вместе со своими войсками. Баласагун, еще ранее (1125 г.) разрушенный каракытаями, не смог оказать сопротивления и сдался без боя. С захватом Восточного Туркестана и Семиречья путь монголам в Южный Казахстан и Среднюю Азию был открыт. Поводом для вторжения явилась так называемая «Отрарская катастрофа». Чингисхан летом 1218 г. с целью, главным образом, военной разведки, отправляет в Среднюю Азию караван, состоящий из 500 верблюдов, в составе каравана с монголами-лазутчиками было 450 человек. По пути караван остановился в Отраре. Правитель Отрара Кайырхан Инальчик заподозрил купцов в шпионаже, после чего приказал убить их и разграбить караван. Это послужило поводом к войне Чингисхана против Хорезма, но истинной причиной конечно, была захватническая политика монголов. Осенью 1219 г. Чингисхан во главе огромной армии в 120-150 тыс. человек двинулся через Семиречье к Мавераннахру, направив первые удары против присырдарьинских городов. В Семиречье к Чингисхану присоединился со своими отрядами правитель города Бешбалыка и крупный феодал Сугнак - тегин из Алмалыка. В свите Чингисхана находился также эмир г. Койлыка. В сентябре 1219 г. Чингисхан подошел к Отрару и начал осаду. При подходе к Отрару предводитель монголов разделил свои силы. Несколько туменов во главе с Чагатаем и Угэдэем он оставил для осады Отрара; другую часть под командой Жошы отправил вниз по Сырдарье; третий отряд был назначен для покорения городов по верхнему течению Сырдарьи; сам Чингисхан и его младший сын Тулуй с главными силами пошли на Бухару. У хорезмшаха Мухаммада - правителя государства Хорезм, не было плана ведения войны, к тому же он оказался нерешительным, не доверял своим военачальникам, обрек свои войска на пассивную оборону. Война выявила внутреннюю слабость государства
ответ:Қазақстан (Дыбысы Қазақстан [qɑzɑqˈstɑn]), толық атауы Қазақстан Республикасы (Дыбысы Қазақстан Республикасы) — Шығыс Еуропа мен Орталық Азияда орналасқан мемлекет. Батысында Еділдің төменгі ағысынан, шығысында Алтай тауларына дейін 3 000 км-ге, солтүстіктегі Батыс Сібір жазығынан, оңтүстіктегі Қызылқұм шөлі мен Тянь-Шань тау жүйесіне 1 600 км-ге созылып жатыр. Қазақстан Каспий теңізі арқылы Әзірбайжан, Иран елдеріне, Еділ өзені және Еділ-Дон каналы арқылы Азов және Қара теңіздерге шыға алады. Мұхитқа тікелей шыға алмайтын мемлекеттердің ішінде Қазақстан — ең үлкені.
Қазақстан бес мемлекетпен шекаралас, соның ішінде әлемдегі құрлықтағы ең ұзақ шекара солтүстігінде және батысында Ресеймен — 6 467 км құрайды. Оңтүстігінде — Түрікменстан — 380 км, Өзбекстан — 2 300 км және Қырғызстан — 980 км, ал шығысында — Қытаймен — 1 460 км шектеседі. Жалпы құрлық шекарасының ұзындығы — 13392,6 км[8]. Батыста Каспий теңізімен, оңтүстік батыста Арал теңізімен шайылады[9].
2020 жылдың 1 наурызында елдегі тұрғындар саны — 18 671 000[5], бұл әлем бойынша 64-орын. Жер көлемі жағынан әлем елдерінің ішінде 9-орын алады (2 724 900 км²).
Елдің астанасы — Нұр-Сұлтан қаласы. Мемлекеттік тілі — қазақ тілі. Ресми тілі — орыс тілі.
Қазақстанның ұлттық құрамы алуан түрлі. Халықтың басым бөлігін тұрғылықты қазақ халқы құрайды, пайыздық үлесі — 66,01%, орыстар — 21,05%, өзбектер — 3,07%, украиндар — 1,70%, ұйғырлар — 1,44%, татарлар — 1,17%, басқа халықтар 5,56%.[10] Халықтың 70% астамын мұсылмандар құрайды, православты христиандар — 26%, қалғаны басқа дін өкілдері.[11]
Экономикалық көрсеткіштері бойынша дамушы экономика ретінде қарастырылады. Елдің жалпы ішкі өнімі ЖІӨ (номинал) = $205,539 млрд (2018). Экономиканың негізгі бағыты — отын-энергетика саласындағы шикізат өндіру, ауыл шаруашылығы (егіншілік). Елдің негізгі валютасы — теңге.
1991 жылдың 16 желтоқсан күні КСРО-ның ыдырауына байланысты өз егемендігін жариялады және халықаралық қауымдастық тарапынан тәуелсіз мемлекет ретінде мойындалды. 1992 жылдың 2 наурызынан бастап БҰҰ-ның толыққанды мүшесі. Сонымен қатар Еуропадағы қауіпсіздік және ынтымақтастық ұйымына, Ұжымдық қауіпсіздік келісімі ұйымына, Шанхай Ынтымақтастық Ұйымына және Еуразиялық Экономикалық Қауымдастығы сияқты басқа да бірнеше халықаралық ұйымдардың құрамына кіреді.
Объяснение:Вот