1906 жылы Омбыдан шығатын кадеттік «Голос степи», «Омичъ» және «Иртышъ» газеттерінде; 1908 жылы Санкт-Петербургте жарық көрген меньшевиктік «Товарищъ», кадеттік «Речь», «Слово» газеттерінде редакторлық қызмет атқарды.
1909-17 жж. «Дон егіншілік банкі» бөлімшесінде жұмыс істеді.
1911-14 «Қазақ» газетін ұйымдастыруда және оның жалпы ұлттық деңгейге көтерілуіне зор еңбек сіңірді.
20 ғасырдың басында қазақ даласында екі ағымның болғаны белгілі. Бірі Бұқар мен Түркістан өлкесіне бет бұрған дәстүршіл, панисламшыл ағым, екіншісі негізінен Батыс өркениетін үлгі тұтқан жаңашыл, пантүркішіл ағым. Осы екінші ағымның басында Әлихан бастаған орыс мектептерінен тәлім-тәрбие алған озық ойлы қазақ зиялылары тұрады. Бұл топ саяси ұстамдылық танытып, Ресей империясына қарсы ашық күреске шығудың әлі ерте екенін анық түсінеді. Сондықтан олар, ең алдымен, халықтың сана сезімін оятатын жағдай жасау керек деп білді.
А когда ещё им надо было боставать?
Можно включить импровизацию.
Восстание рабов проходили именно в те время и сейчас они тоже есть. Разве нельзя сказать, что рабы государства, но по другим правилам и законам. Рабы восставали, так как их не уважали, ими пользовались, как вещами, но некоторые из них набирались смелость и так происходит бунт. Почему становились рабами вы спросите, если им это не нравилось? Рабами были бедные, без земли, зерна и т.д они брали в долг у богатых, но так или иначе отдавать было не чем.
Мы рабы своего государства, мы живём по правилам, а если будем не соблюдать пойдём прямой дорогой в терьму, рабство если, было и будет нужно посмотреть под другим углом.
Проверь на ошибки, не понравится сократи и обрешь, что рабы были нищие и им приходилось быть рабами.
