Тәуке ханның аты тарихта «Жеті жарғы» заңдарымен де тығыз байланысты. Ол қазақтың атақты билерімен ақылдаса отырып, қазақтың әдет-ғұрып заңдарын, билер сотының тәжірибелерін, аса дарындылықпен айтылған түйінді биліктерді жинақтап, өзінен бұрынғы «Қасым ханның қасқа жолы», «Есім ханның ескі жолы» сияқты қазақ заңдарын жаңа жағдайға сай өзгертіп, толықтырып, дамыту негізінде «Жеті жарғы» атты заңдар жинағын құрастырды. «Жеті жарғы» орыс деректерінде «Тәуке хан заңдары» деген атпен белгілі. Жеті жарғыға әкімшілік, қылмысты істер, азаматтық құқық нормалары, сондай-ақ салықтар, діни көзқарастар туралы ережелер енгізілген, яғни онда қазақ қоғамы өмірінің барлық жағы түгел қамтылған. Оларда орта ғасырдағы қазақ қоғамының патриархаттық-феодалдық құқығының негізгі принциптері мен нормалары баянды етілген. Қазақша «жарғы» әділдік деген ұғымды білдіреді. Жеті жарғы» - жеті әдеттік құқықтық жүйеден тұратын қоғамдық қатынастарды реттейтін салалардың жиынтығы. Олар: жер дауы, жесір дауы, құн дауы, бала тәрбиесі және неке, қылмыстық жауапкершілік, рулар арасындағы дау, ұлт қауіпсіздігін қамтамасыз ету.
1-жарғы.Көтеріліс жасап,бүлік шығарған кісілерге өлім жазасы бұйырылсын.(Бұл жарғы мемлекеттің бүтіндігі талабынан туды).
2-жарғы.Түркі халқының мүддесін сатып,елге опасыздық еткендер өлім жазасына бұйырылсын.(Бұл жарғы халықтың ортақ мүддесі –елдің бүтіндігін қорғаған біртұтас қоғамдық сананың жемісі).
3-жарғы .Мемлекет ішінде жазықсыз кісі өлтіргендер өлім жазасына бұйырылсын.(Бұл жарғы да жабайылықтың төменгі сатысына тән кісі өлтірішулікке тыйым салған және мәдениеттіліктің белгісі ретінде танылуға тиіс өте елеулі жаңалық).
4-жарғы.Өзге біреудің әйелімен зинақорлық жасап,ақ некені бұзушыларға өлім жазасына бұйырылсын.(Бұл жарғы да шаңырақтың бірлігін қамтамасыз еткен,неке парызына адалықты талап еткен маңызы зор жаңалық).
5-жарғы.Өреде тұрған,тұсаулы жүрген сәйгүлік атты ұрлаған кісіге өлім жазасы бұйырылсын.(Ол кезде «ер қанаты – ат» елдің,мемлекеттік соғыс күші ретіне бағаланады).
6-жарғы.Төбелесте мертігуің түріне қарай төмендегіше мүліктей құн төленсін: а)біреудің көзін шығарған кісі айыпқа қызын береді,ал қызы жоқ болса қыздың қалыңмалын береді. ә)төрт мүшенің бірін мертіктірген кісі айыпқа ат береді.
7-жарғы.Ұрланған жылқы өзге де құнды мүлік үшін он есе артық айып төлеттірілсін.
Известно, что основанием для даты «рождения» Москвы послужила запись в Ипатьевской летописи от 1147 года, где суздальский князь Гюрги (Юрий) Владимирович Долгие Руки приглашал своего союзника — черниговского князя Святослава: «Приди ко мне, брата, в Москов! » Свидание, как считают историки, состоялось в пятницу, 4 апреля 1147 года. Впрочем, договор князей оказался непрочным: уже в следующем году Святослав вместе с Изяславом Киевским выступил против Долгорукого. Москва, судя по всему, в той междоусобной войне была сожжена, ведь второе летописное упоминание о городе в 1156 году гласит, что здесь был заложен «град» , то есть построена новая крепость.
Однако многие историки уверены, что князь Долгие Руки никак не мог приглашать своего союзника пировать в глухую деревеньку среди болот и лесов. Нет, важный съезд князей должен был проходить в подобающей обстановке, то есть в княжеских теремах, которые могли стоять только внутри крепости. Доказательства этой гипотезы были обнаружены еще в 1960 году, когда для строительства Кремлевского Дворца съездов разобрали старое здание Оружейной палаты. Тогда рабочие на глубине 4 — 6 метров нашли остатки поселений XI — начала XII веков. Во влажной почве сохранились деревянные мостовые, бревенчатые частоколы, остатки срубов и сотни предметов, связанных с городским ремеслом: металлургический шлак, литейные формы, кожевенные изделия и разноцветные стеклянные браслеты. А на склоне Боровицкого мыса Кремля археологи обнаружили древний ров глубиной 5 метров (и 16 — 18 метров ширины) , характерный для укреплений XI века. Судя по находкам, сделанным на его дне, во времена Долгорукого этот ров уже был засыпан.
Датой основания Вологды считается 1147 год.
В 1780 и 1782 годах в Москве выходит книга А. А. Засецкого "Исторические и топографические известия по древности о России и частно о городе Вологде". А. А. Засецкий делает попытку применить известные ему сведения по древней истории для Вологодского края и прокомментировать летописный материал, касающийся города. Относительно же начального периода истории Вологды он вынужден констатировать: "О том я обстоятельное и верное известие не мог отыскать"3. В этой работе и упоминается дата- 1147 год-год прихода святого Герасима на Вологду и основания им монастыря. Дата заимствована из "жития, имеющегося на Вологде при церкви, где был монастырь". Имеется в виду Троице-Герасимова церковь. В дальнейшем эта дата становится общепринятой как год основания Вологды.
Любая система образования исторична, она тесно связана с эволюцией общества. Определенной стадии развития общества, как правило, соответствует и определенная система образования и воспитания. В каждом обществе существует свой образовательный механизм производства новых форм жизни. Средние века в нашем сознании ассоциируются прежде всего с тремя их институтами - Церковью, Империей и Университетом. Из них два первых пришли в средние века из античности, и лишь университет рожден именно средними веками.
Специфика средневековой системы образования Яркой особенностью средневековой культуры является ее письменный характер. Вместо характерного для античности просвещенного досуга ("схоле") появляется ученый труд ("прагматейя") , вместо устной культуры - письменная. Это дает возможность транслировать знания в другие эпохи.
Объяснение:
Тәуке ханның аты тарихта «Жеті жарғы» заңдарымен де тығыз байланысты. Ол қазақтың атақты билерімен ақылдаса отырып, қазақтың әдет-ғұрып заңдарын, билер сотының тәжірибелерін, аса дарындылықпен айтылған түйінді биліктерді жинақтап, өзінен бұрынғы «Қасым ханның қасқа жолы», «Есім ханның ескі жолы» сияқты қазақ заңдарын жаңа жағдайға сай өзгертіп, толықтырып, дамыту негізінде «Жеті жарғы» атты заңдар жинағын құрастырды. «Жеті жарғы» орыс деректерінде «Тәуке хан заңдары» деген атпен белгілі. Жеті жарғыға әкімшілік, қылмысты істер, азаматтық құқық нормалары, сондай-ақ салықтар, діни көзқарастар туралы ережелер енгізілген, яғни онда қазақ қоғамы өмірінің барлық жағы түгел қамтылған. Оларда орта ғасырдағы қазақ қоғамының патриархаттық-феодалдық құқығының негізгі принциптері мен нормалары баянды етілген. Қазақша «жарғы» әділдік деген ұғымды білдіреді. Жеті жарғы» - жеті әдеттік құқықтық жүйеден тұратын қоғамдық қатынастарды реттейтін салалардың жиынтығы. Олар: жер дауы, жесір дауы, құн дауы, бала тәрбиесі және неке, қылмыстық жауапкершілік, рулар арасындағы дау, ұлт қауіпсіздігін қамтамасыз ету.
1-жарғы.Көтеріліс жасап,бүлік шығарған кісілерге өлім жазасы бұйырылсын.(Бұл жарғы мемлекеттің бүтіндігі талабынан туды).
2-жарғы.Түркі халқының мүддесін сатып,елге опасыздық еткендер өлім жазасына бұйырылсын.(Бұл жарғы халықтың ортақ мүддесі –елдің бүтіндігін қорғаған біртұтас қоғамдық сананың жемісі).
3-жарғы .Мемлекет ішінде жазықсыз кісі өлтіргендер өлім жазасына бұйырылсын.(Бұл жарғы да жабайылықтың төменгі сатысына тән кісі өлтірішулікке тыйым салған және мәдениеттіліктің белгісі ретінде танылуға тиіс өте елеулі жаңалық).
4-жарғы.Өзге біреудің әйелімен зинақорлық жасап,ақ некені бұзушыларға өлім жазасына бұйырылсын.(Бұл жарғы да шаңырақтың бірлігін қамтамасыз еткен,неке парызына адалықты талап еткен маңызы зор жаңалық).
5-жарғы.Өреде тұрған,тұсаулы жүрген сәйгүлік атты ұрлаған кісіге өлім жазасы бұйырылсын.(Ол кезде «ер қанаты – ат» елдің,мемлекеттік соғыс күші ретіне бағаланады).
6-жарғы.Төбелесте мертігуің түріне қарай төмендегіше мүліктей құн төленсін: а)біреудің көзін шығарған кісі айыпқа қызын береді,ал қызы жоқ болса қыздың қалыңмалын береді. ә)төрт мүшенің бірін мертіктірген кісі айыпқа ат береді.
7-жарғы.Ұрланған жылқы өзге де құнды мүлік үшін он есе артық айып төлеттірілсін.