Государство Караханидов(каз. Қарахандар хандығы) — раннефеодальное государство, сложившееся к 90-м годам X века на территории Восточного Туркестана, Семиречья и Южного Притяньшанья. Образовано рядом тюркских племён, среди которых главную роль играли карлуки, чигили и ягма. Династия Караханидов декларировала свое происхождение от тюркской династии Ашина. Около середины VIII века среди этих племён распространилось мусульманство. Завоевательное движение тюрков в Мавераннахр привело к быстрому падению государства Саманидов. В 992 глава Караханидского государства бограхан Харун захватил Бухару, в 996—999 его преемник Наср I овладел всем Мавераннахром. В 1042 году Караханидское государство распалась на Западный и Восточный.В 1089 году Западно-Караханидское ханство становиться вассалом Сельджуков. В 1128 году было захвачен каракитаями. В 1210 году Западно-Караханидское ханство становиться вассалом хорезмшаха Мухаммеда II. В 1212 году найманский хан Кучлук уничтожил Восточное ханство в Узкенде и Кашгаре, а 1212 году - была ликвидировано Западное ханство в Самарканде.
В образовании государства Караханидов главную роль сыграли племена карлукской конфедерации, населявшие в X-XII веках Восточный Туркестан — чигили и ягма. Родоначальником династии Караханидов был — Сатук Богра-хан (915—955), который в 942 году сверг правителя карлуков в Баласагуне и объявил себя верховным каганом.
В состав Караханидского ханства присоединились:
в 990 году — Тараз, Испиджаб;
в 992 году — Хотан, Бухара;
в 999 году — государство Саманидов.Политическая история ханства уже первые десятилетия его существования насыщена междоусобной борьбой в основном между двух влиятельных, сильных семей — потомков Али Арлсан хана (сына Мусы хана) и Хасана (Харун) Богра хана (сына Сулейман хана, брата Мусы хана). Этим междоусобицами воспользовались кочевые племена кидани, владевшие Центральной Азией. В 1017 году кидани вторглись в Семиречье и дошли до Баласагуна. Но правитель караханидов Туган хан, разбил войско киданей и заставил их отступить на восток.
С 60-70-х годов XI века начинаются столкновения Караханидского государства с сельджуками, в результате которых ослабленное децентрализацией и внутренней усобицами Караханидское государство оказалось в зависимости от сельджуков, особенно при сельджукском султане Санджаре (1118—1157).
Объяснение:
ИНТЕРНЕТ
Кіріспе Түркі этнонимінің алғаш рет аталуы қытай Жылнамаларында кездеседі және ол 542 жылға жатады . Қытайлар түріктердіғұндардың ұрпақтары деп санаған . Шежірелерде бұл кезде қытайдың Вэй князьдігінің солтүстік өңірлеріне солтүстік - батыс жақтың бірінен келген түріктер жыл сайын шапқыншылық жасап , ойрандап кететін болды деп хабарланады . Олар туралы келесі бір мәліметтер бүкіл құрлықтағы тарихтың талай ғасырлар бойғы дамуына өзек болған оқиғаларға байланысты . Қытайлар түріктерді сюнну - ғұндар деп атаған . Ұлы қоныс аудару дәуірі ( II - V ғасырлар ) Қазақстанның , Орта Азия мен Шығыс Еуропаның этникалық және саяси картасын едәуір дәрежеде өзгертті . V ғасырда түркі тілдес теле ( тирек ) тайпалар Одағының саны көп топтары СолтүстікМоңғолиядан Шығыс Еуропаға дейінгі далалық өңірге қоныстанды , оңтүстігінде олардың көшіп жүретін жерлері Әмударияның жоғарғы ағысына дейін жетті .
VI ғасырда Қазақстан жерлері құдіретті держава - билеушілері түрік тайпасының әулеттік Алшын руынан шыққан Түрік қағанатының билігіне түсті . Түрік этносының өзі қағанаттың құрылар алдыңдағы кезенде Ганьсу , Шығыс Түркістан және Алтайаудандарында II ғасырдан VI ғасырға дейін кезең - кезеңмен қалыптасты .
Түркі қағанаттың саяси - әскери бірлестік ретінде қалыптасқан мекені – Жетісу . Жетісу мен Шығыс Қазақстан жужан мемлекеттің шет аймақтары болатын . Осы аймақтарда орналысқан тайпалар - теле - 492 ж жужаньдарға қарсы шығып , Тәуелсіздік мемлекет құрады . Дегенмен де , 51бЖ . жужаньдар жаңа құрылған мемлекетті тағы да өздеріне бағындырады . 545 ж . теле тайпасының Ашина руы жужаньдарға қарсы күресті басқарады . 551 ж . батыр Бумын Қытайдағы Батыс Вэй патшалығымен бірігіп , жужань мемлекетінің талқандайды.
негізгі,кіріспе,қорытынды
Кіріспе Түркі этнонимінің алғаш рет аталуы қытай Жылнамаларында кездеседі және ол 542 жылға жатады . Қытайлар түріктердіғұндардың ұрпақтары деп санаған . Шежірелерде бұл кезде қытайдың Вэй князьдігінің солтүстік өңірлеріне солтүстік - батыс жақтың бірінен келген түріктер жыл сайын шапқыншылық жасап , ойрандап кететін болды деп хабарланады . Олар туралы келесі бір мәліметтер бүкіл құрлықтағы тарихтың талай ғасырлар бойғы дамуына өзек болған оқиғаларға байланысты . Қытайлар түріктерді сюнну - ғұндар деп атаған . Ұлы қоныс аудару дәуірі ( II - V ғасырлар ) Қазақстанның , Орта Азия мен Шығыс Еуропаның этникалық және саяси картасын едәуір дәрежеде өзгертті . V ғасырда түркі тілдес теле ( тирек ) тайпалар Одағының саны көп топтары СолтүстікМоңғолиядан Шығыс Еуропаға дейінгі далалық өңірге қоныстанды , оңтүстігінде олардың көшіп жүретін жерлері Әмударияның жоғарғы ағысына дейін жетті .
VI ғасырда Қазақстан жерлері құдіретті держава - билеушілері түрік тайпасының әулеттік Алшын руынан шыққан Түрік қағанатының билігіне түсті . Түрік этносының өзі қағанаттың құрылар алдыңдағы кезенде Ганьсу , Шығыс Түркістан және Алтайаудандарында II ғасырдан VI ғасырға дейін кезең - кезеңмен қалыптасты .
Түркі қағанаттың саяси - әскери бірлестік ретінде қалыптасқан мекені – Жетісу . Жетісу мен Шығыс Қазақстан жужан мемлекеттің шет аймақтары болатын . Осы аймақтарда орналысқан тайпалар - теле - 492 ж жужаньдарға қарсы шығып , Тәуелсіздік мемлекет құрады . Дегенмен де , 51бЖ . жужаньдар жаңа құрылған мемлекетті тағы да өздеріне бағындырады . 545 ж . теле тайпасының Ашина руы жужаньдарға қарсы күресті басқарады . 551 ж . батыр Бумын Қытайдағы Батыс Вэй патшалығымен бірігіп , жужань мемлекетінің талқандайды.
негізгі,кіріспе,қорытынды
Государство Караханидов(каз. Қарахандар хандығы) — раннефеодальное государство, сложившееся к 90-м годам X века на территории Восточного Туркестана, Семиречья и Южного Притяньшанья. Образовано рядом тюркских племён, среди которых главную роль играли карлуки, чигили и ягма. Династия Караханидов декларировала свое происхождение от тюркской династии Ашина. Около середины VIII века среди этих племён распространилось мусульманство. Завоевательное движение тюрков в Мавераннахр привело к быстрому падению государства Саманидов. В 992 глава Караханидского государства бограхан Харун захватил Бухару, в 996—999 его преемник Наср I овладел всем Мавераннахром. В 1042 году Караханидское государство распалась на Западный и Восточный.В 1089 году Западно-Караханидское ханство становиться вассалом Сельджуков. В 1128 году было захвачен каракитаями. В 1210 году Западно-Караханидское ханство становиться вассалом хорезмшаха Мухаммеда II. В 1212 году найманский хан Кучлук уничтожил Восточное ханство в Узкенде и Кашгаре, а 1212 году - была ликвидировано Западное ханство в Самарканде.
В образовании государства Караханидов главную роль сыграли племена карлукской конфедерации, населявшие в X-XII веках Восточный Туркестан — чигили и ягма. Родоначальником династии Караханидов был — Сатук Богра-хан (915—955), который в 942 году сверг правителя карлуков в Баласагуне и объявил себя верховным каганом.
В состав Караханидского ханства присоединились:
в 990 году — Тараз, Испиджаб;
в 992 году — Хотан, Бухара;
в 999 году — государство Саманидов.Политическая история ханства уже первые десятилетия его существования насыщена междоусобной борьбой в основном между двух влиятельных, сильных семей — потомков Али Арлсан хана (сына Мусы хана) и Хасана (Харун) Богра хана (сына Сулейман хана, брата Мусы хана). Этим междоусобицами воспользовались кочевые племена кидани, владевшие Центральной Азией. В 1017 году кидани вторглись в Семиречье и дошли до Баласагуна. Но правитель караханидов Туган хан, разбил войско киданей и заставил их отступить на восток.
С 60-70-х годов XI века начинаются столкновения Караханидского государства с сельджуками, в результате которых ослабленное децентрализацией и внутренней усобицами Караханидское государство оказалось в зависимости от сельджуков, особенно при сельджукском султане Санджаре (1118—1157).
Объяснение:
источник