ҚАРЛЫҚ – ҚАРАХАН МЕМЛЕКЕТІ: САЯСИ ТАРИХЫ ЖӘНЕ МӘДЕНИ МҰРАЛАРЫ.
Монографиялық еңбекте түркілерде жүйелі дамыған мемлекеттілік болмаған деген тезисті негіздеу мақсатында олардың тарихын үзік-үзік етіп көрсетуге тырысқан бұрынғы Кеңес тарихнамасының сыңаржақты идеологиялық нұсқауын автор ортағасырлардағы жоғары өркениетті қоғамдық қатынастардың озық үлгісін жасаған Қарлық мемлекетінің Қарахандар әулеті билеген қала-мемлекеттерге ұласуын дәлелдеу арқылы жоққа шығарады. Әлеуметтік-экономикалық тұрғыда – Ұлы Жібек жолындағы күрделі жер иеленушілік пен көшпелілердің өзара тығыз ықпалдастығы мен байланысын орнатқан, мәдени-рухани дамуында – мұсылмандық ренессансты бастан кешірген қоғам – ортағасырлық түркілердің «Мәңгілік Ел» мемлекеттік идеологиясының саяси-философиялық және мемлекеттік-құқықтық негіздерін жасаған әл-Фараби мен Жүсіп Баласағұн сияқты ғұлама тұлғалардың шығуына ықпал етті.
Сонымен қатар Қарлық – Қарахан мемлекеттерінің бұл даму үрдісі кейін Орталық Азияда Қазақ, Қырғыз, Түркмен және Өзбек хандықтары мен халықтарының қалыптасуына алып келді. Бүгінде түркі этностары Орталық Азия тұратын халықтардың басым бөлігін құрайтындықтан, бұл еңбек осы аймақтағы, оның ішінде Қазақстандағы этносаралық қатынастардың тұрақтылығы мен толеранттылықты және ортақ түркілік тарихи сананы қалыптастыруға өз үлесін қосуы тиіс.
Кітап тарихшыларға, түркологтарға, Қазақстан халқы Ассамблеясы мен Этно- мәдени бірлестіктердің өкілдеріне және жас ғалымдарға, студенттерге арналған.
Воспитание в Спарте заключалось только в одном, воспитать крепкого и выносливого воина, умеющего переносить физическую боль, обладать выносливостью и готового в любой момент выйти на бой, войну. Спартанцы делали упор на физическое воспитание и физическое развитие.. Именно поэтому они считали, что городу не нужны неприступные стены, Мужчина- воин и есть та стена, которая может отразить любой натиск. Обучение проходило в военных лагерях и школах. Воспитание спартанских девушек мало чем отличалось от воспитания парней. Так как спартанцы считали, что физически сильная и выносливая спартанка может родить здоровое и крепкое потомство. Воспитание в Афинах очень отличалось от спартанского. В Афинах наряду с физическим воспитанием ,воспитывали в человеке и духовные ценности . Большое значение отводилось всестороннему образованию. Изучали всё- литературу, игру на музыкальных инструментах, письмо, астрономию, грамматику . В Греции было очень много школ ( палестры, гимнасии)Греки считали, что необразованным быть стыдно. Именно " необразованными" они и считали спартанцев. Женское образование в Афинах ограничивалось рамками семейного воспитания. Элементарные знания, как-то письмо и чтение , девочки получали от матерей и кормилиц. Надеюсь правильно
Вето - запрещение, отмена Сенат- 1) В древнем Риме:государственный совет, высший орган управления. 2) Высшее судебно-административное учреждение в царской России. 3)Верхняя законодательная палата в США, Франции и нек-рых др. государствах Патриции - Аристократ в Древнем Риме Плебеи - в древнем Риме: свободный, но политически неравноправный человек из низших классов Консул - должностное лицо дипломатического ведомства, защищающее интересы своего государства и его граждан перед местными властями в другом государстве Трибун - общественный деятель, выдающийся оратор и публицист. Республика - государственный строй, при к-ором верховная власть принадлежит выбранным на определённый срок органам власти.
Монографиялық еңбекте түркілерде жүйелі дамыған мемлекеттілік болмаған деген тезисті негіздеу мақсатында олардың тарихын үзік-үзік етіп көрсетуге тырысқан бұрынғы Кеңес тарихнамасының сыңаржақты идеологиялық нұсқауын автор ортағасырлардағы жоғары өркениетті қоғамдық қатынастардың озық үлгісін жасаған Қарлық мемлекетінің Қарахандар әулеті билеген қала-мемлекеттерге ұласуын дәлелдеу арқылы жоққа шығарады. Әлеуметтік-экономикалық тұрғыда – Ұлы Жібек жолындағы күрделі жер иеленушілік пен көшпелілердің өзара тығыз ықпалдастығы мен байланысын орнатқан, мәдени-рухани дамуында – мұсылмандық ренессансты бастан кешірген қоғам – ортағасырлық түркілердің «Мәңгілік Ел» мемлекеттік идеологиясының саяси-философиялық және мемлекеттік-құқықтық негіздерін жасаған әл-Фараби мен Жүсіп Баласағұн сияқты ғұлама тұлғалардың шығуына ықпал етті.
Сонымен қатар Қарлық – Қарахан мемлекеттерінің бұл даму үрдісі кейін Орталық Азияда Қазақ, Қырғыз, Түркмен және Өзбек хандықтары мен халықтарының қалыптасуына алып келді. Бүгінде түркі этностары Орталық Азия тұратын халықтардың басым бөлігін құрайтындықтан, бұл еңбек осы аймақтағы, оның ішінде Қазақстандағы этносаралық қатынастардың тұрақтылығы мен толеранттылықты және ортақ түркілік тарихи сананы қалыптастыруға өз үлесін қосуы тиіс.
Кітап тарихшыларға, түркологтарға, Қазақстан халқы Ассамблеясы мен Этно- мәдени бірлестіктердің өкілдеріне және жас ғалымдарға, студенттерге арналған.