ответ:І. Мемлекет қалпы
Ресей демократиялық, федеративтік республика болу (Демократия мағынасы- мемлекетті жұрт билеу. Федерация мағынасы - құрдас мемлекеттер бірлесуі. Федеративтік республикада әр мемлекеттің іргесі бөлек, ынтымағы бір болады. Әрқайсысы өз тізгінін өзі алып жүреді.) Үкімет басында Учредительное собрание мен Г.Дума қалауынша кесімді жылға сайланатын президент болу. Президент халықты министрлер арқылы бағу, ол министрлер Учредительное собрание мен Г.Дума алдында жауапты болу. Депутаттар тегіс, тең, төте һәм құпия сайлаумен болады. Сайлау хұқында қан, дін, еркек-әйел талғаусыз болу. Законды жалғыз ғана Г.Дума шығару һәм Г.Дума үкімет үстінен қарап, ісін тексеру, запрос (сұрау) жасау хұқы да Г.Думада болу. Мемлекет салығы Г.Думасыз салынбау.
ІІ. Жергілікті бостандық
Қазақ жүрген облыстардың бәрі бір байланып, өз тізгіні өзінде болып, Россия Республикасының Федерациялық бір ағзасы болу. Реті келсе, қазақ автономиясы сыбайлас жұрттармен әзірге бірлесе болу, реті келмесе, бірден-ақ өз алдына жеке болу. Қайткенде де осы күнгі земстволықты қабыл алу. "Алаш" партиясы қазақтың би, болыс, аулнайлары сияқты орындарында қызмет ететін адамдар жұртқа пайдалы, жұрт үшін қызмет етерге көңілді адамдар болуына жаһид қылады (тырысады). Земстволардың управаларында, милицияларында таза қызметші боларлық адамдардың атын халық қалауына салады. "Алаш" партиясы әділдікке жақ, нашарларға жолдас, жәбірлерге жау болады. Күш-қуатын игілік жолына жұмсап, жұрт тарақи ету жағына бастайды (дамыта бастайды).
ІІІ. Негізгі құқық
Ресей республикасында дінге, қанға қарамай, еркек-әйел демей а тең болу. Жиылыс жасауға, қауым ашуға, жария сөйлеуге, газет шығаруға, кітап бастыруға – еркіншілік; үкімет қызметшілері иесінен рұқсатсыз ешкім табалдырығын аттамаушылық; заңсыз жолмен ешкімді үкімет адамдары ұстамаушылық; сот сұрамай, билік айтылмай тұтқын қылмаушылық; қылмысты болған адам сот бар жерде 24 сағат ішінде, сот жоқ жерде бір жетіден қалмай сотқа тапсырылып, жабылса, судья үкімімен жабылу. Кісі хатын ашқанда – айып, оқығанға жаза болу.
IV. Дін ісі
Дін ісі мемлекет ісінен айырулы болу. Дін біткенге тең хұқық. Дін сжаюға ерік. Кіру – шығу жағынан бостандық. Муфтилік қазақта өз алдында болу. Неке, талақ, жаназа, балаға ат қою сияқты істер молдада болу, жесір дауы сотта қаралу.
V. Сот және билігі
Әр жұрттың билік пен соты тұрмыс ыңғайына қарай болу. Би һәм судья жергілікті жұрттың тілін білу. Аралас жерде соттың тергеу- тексеруі һәм үкімі жергілікті жұрттың қай көбінің тілінде айтылу. Би һәм судья орнынан тергеусіз түспеу. Билік һәм сот жүзінде жұрт біткен тең болу; Құдайдан соңғы күшті би өәм судья болып, кім де болса, олардың үкіміне мойынсұну. Айтылған үкім тез орнына келу. Зор жазалы қылмыстар присяжный сотпен қаралу. Қазақ көп жерде сот тілі қазақ тілі болу. Присяжныйлар қазақтан алыну. Қырдағы ауыл, болыс ішіндегі билік пен сот жұрт ұйғарған ереже жолымен атқарылу.
VI. Ел қорғау
Ел қорғау үшін әскер осы күнгі түрде ұсталмау. Әскерлік жасқа жеткен жастар жерінде үйретіліп, жерінде қызмет ету: әскер табына бөлгенде туысқан табына қарай бөлу. Әскерлік міндетін қазақ атты милиция түрінде атқару.
VII. Салық
Салық әл-ақуаты, табысқа қарай байға – байша, кедейге кедейше әділ жолмен таратылу.
VIII. Жұмысшылар
Жұмысшылар закон панасында болу. (Қазақ жерінде завод- фабрика аз, сондықтан қазақтың жұмысшылары да аз. "Алаш" партиясы жұмысшылар турасында социал-демократтардың меньшевик табының программасын жақтайды.)
IX. Ғылым – білім үйрету
Оқу ордаларының есігі кімге де болса ашық һәм ақысыз болу; жұртқа жалпы оқу жайылу. Бастауыш мектептерінде ана тілінде оқу; қазақ өз тілінде орта мектеп, университет ашу; оқу жолы өз алды автономия түрінде болу; үкімет оқу ісіне кіріспеу; мұғалімдер-профессорлар өзара сайлаумен қойылу; ел ішінде кітапханалар ашылу.
Х. Жер мәселесі
Учредительное собрание негізгі закон жасағанда жер сыбағасы алдымен жергілікті жұртқа берілсін деу; қазақ жер сыбағасын отырған жерлерден алып орнасқанша, қазақ жеріне ауған мұжық келмеу: бұрын алынған жерлердің мұжық отырмағандары қазаққа қайту; қазаққа тиетін жер сыбағасын жергілікті комитетер кесу; сыбаға өлшеу- норма жердің топырағы мен шаруашылық түріне қарай жасалу; сыбағадан артылған жер земство қолында болу; артық тұрған жерден ел өскенде ауық-ауық сыбаға кесіліп берілу; Түркістанда жермен бірге су сыбағасы да кесілу; жерді қазақ үй басына иеленбей, ауыл-аймақ, туысқан табына меншіктеп алу; һзара әділдің жолмен пайдалану.
Жер законінде жер сату деген болмау, әркім өзі пайдалану. Пайдасынан артық жер сатылмай, земствоға алыну. Жердің кені, астыңғы байлығы қазынанікі болып, билігі земство қолында болу.Аса зор ағаш, зор өзендер мемлекеттікі болып, аз ағаш һәм көп байлықтары земство мүлкіне саналу.[1]
Объяснение:
Откуда-то сверху послышался крик сокола. «Хороший знак. Вертрагна на нашей стороне» - промелькнуло в голове. Я чувствовал, что все мои товарищи преисполнены этой мыслью. Несмотря на чудовищное пекло, все сильнее накалявшее щиты, жажду и рой докучливых мух, носившихся в этом мареве, мы были в превосходном расположении духа, отпускали шутки по поводу эллинов и их странного выговора, наслаждаясь временем перед выигрышной битвой, когда прозвучал сигнал тревоги. Веселые голоса мгновенно стихли и наступило время военной выучки. Все, включая меня, бросились к оружию. Медлить было нельзя, ведь сигнал значил одно: греки оказались не так глупы и напали первыми. Из-за внезапного сигнала нам потребовалось немало времени, чтобы построиться в правильном порядке. Мое место было в авангарде посреди других лучников, поэтому я потратил много сил, пробираясь через мешанину снующих туда-сюда воинов и кричащих командиров. И как оказалось спешка была совершенно не напрасной. Всего лишь через треть оборота солнца по небосклону на горизонте возникло войско противника. Я на глаз определил, что их было, по крайней мере, в два-три раза меньше, чем нас. Эта весть значительно приободрила нас. Даже Спарта не пришла поддержать их, а следовательно они окончательно лишились даже малейшего шанса.
Выждав еще немного, мы натянули тетиву луков и ждали приказа. Сосредоточившись на прицеле, я вдруг понял, что что-то не так. Эллины двигались гораздо быстрее, чем мы рассчитывали как лучники. Первая туча стрел лишь ненадолго их замедлила, но уж никак не остановила. Вторая волна также оказалась бесполезной. И третья. Они бежали, не сбавляя темпа. В мою душу закрался страх. Страх смерти. Все успели еще сделать по четыре выстрела, как пришлось браться за копья. С боевым кличем мы устремились вперед на эллинов. Битва поглотила меня. Безумная пляска. Когда твоя единственная цель – выжить, не задумываешься о таких мелочах, как честность и благородство. Была возможность – бил в спину. И не я один. Умирали слева и справа. Хрипы и стоны. Сколько убил я – не знаю. Все мелькало слишком быстро. Озлобленные лица с жаждой убийства. Латы, чьи-то руки. Меня самого дважды ранили в левое плечо, поэтому щит качался на уровне коленей, удерживаемый только благодаря частичному онемению руки. Пришлось удвоить атаку правой. Видимо я порядочно потерял крови, потому что в глазах прыгали искры, и в голове помутилось. Вспомнив лицо своей жены, я постарался взять себя в руки и не терять сознания. Надо было держаться до победного. Боевые кони ржали, как бешеные всего в десяти шагах от меня, топча пеших воинов. Мысленно поздравив себя с тем, что, будучи счастливцем, не попал под их копыта в самом начале сражения, я с прежним усердием заработал копьем. Пот скатывался по лбу, то и дело застилая взор. Шлем слетел от удара вражеского щита, оставив мне слабый звон в ушах. Ноги несли меня куда-то назад, инстинктивно поддаваясь общему настроению. Тут ко мне пришло осознание: мы отступаем. Наше непобедимое персидское войско отступает! Многие откровенно бежали, бросив оружие. Других добивали по группам. Некоторые еще продолжали стоять, но их были единицы. Единицы из тысяч. Ясно было, что мы проиграли. Как такое произошло? – не укладывалось у меня в голове. Мы же были победителями!
Не помню, как добрался до нашего корабля – единственного безопасного места. Плечо практически не чувствовалось, но рану в итоге перевязали успешно, и рука работала нормально. Щит все-таки остался на поле боя. Хорошо, хоть пальцы при мне.
На общем сборе старик Данай, крепкий, опытный воин лет шестидесяти, хрипло произнес: «Они победили лишь потому, что их стремление защититься от нас, захватчиков, оказалось сильнее. Боги благосклонны к высоким целям». Я навсегда это запомнил