Во время казацко-крестьянского восстания под руководством Емельяна Пугачёва казахский хан Нуралы вел двойную политику. Старшины Младшего жуза не раз выражали недовольство своим ханом, писали на него жалобы в Санкт-Петербург. Нуралы-хан сам неоднократно выходил с предложением к российским властям репрессивными мерами ослабить власть сильнейших казахских родоправителей, в том числе, Казыбека-би, Кабанбай батыра.
Политика Нуралы, опиравшаяся на поддержку оренбургской администрации, вызывала недовольство простого народа и явилась одной из причин освободительной борьбы казахов под предводительством батыра Сырыма Датова (1783−1797).
В апреле 1786 года Нуралы-хан лишился власти и бежал из степей в Оренбург. В июне того же 1786 года российская императрица Екатерина II отстранила казахского хана Нуралы от ханской власти. Нуралы-хан был отправлен в Уфу, где скончался в 1790 году.
Объяснение:)
Ол жақсы білім меңгерген, Янь-вана титулын алған (оның үлес жері ежелгі Янь патшалығының орнында орналасқан). Ол Пекин қаласында тұрған және өз қайын атасы Сюй Да қолбасшымен моңғалдарға қарсы жорықтарды басқарған. Чжу Ди моңғалдарға қарсы жорықтарда, Пекин қаласының жағдайын жақсартуда үлкен жетістіктерге қол жеткізген. Оны әкесі Чжу Юаньчжан жоғары бағалаған. Сол уақыттарда тақта Чжу Цзинь императордың баласы отырған, бірақ 1392 жылы ерте қаза болған.
Император Чжу Юаньчжан 1398 жылдың 24 маусымында қайтыс болған, билікті оның немересі Юаньвэнь алған. Жаңа император өз бауырларына қастықпен қараған. Ол Юнлэ қолбасшыны биліктен аластату үшін басқа қолбасшыларды дайындай бастаған.
Чжу Ди сол уақытта көтеріліске дайындалған. Ол қолбасшылардың ішінде беделді болған, әскери шеберлікті жақсы меңгерген және Сунь-цзы классикалық аңсарын оқыған. Оны жергілікті тұрғындар жақтаған, өз жағына моңғол әскерін де қаратқан. Чжу Ди қолбасшыға қарсы әскери өнердің шебері Цзинлун шыққан, бірақ жеңіліс тапқан. 1402 жылдың 15 қаңтарында Чжу Ди Нанкин жеріне қарсы жорықты бастауға шешім қабылдаған. Ли Цзинлун қорқыныштан қалалық қақпаны ашқан, сондықтан дүрбелең басталған. Императордың сарайы өртке оранған, Юньвэнь өз жұбайымен бірге сол жерде қайтыс болуы мүмкін.
Чжу Ди император титулын алып, 1402 жылы Юньвэнь жақтастарын биліктен шектеген, бұрынғы императордың атын тарихтан өшіріп, «Цзяньвэнь» билік уақытын «Хуанъу» дәуірінің жалғасымен ауыстырған. Ол өзінің заңсыз іс-әрекетін білдіртпеу үшін Фан Сяожу деген тарихшының басын шапқан. Фан Сяожу өз қанымен «узурпатор» деген мағына беретін иероглиф жазып кеткен, осы арқылы императордың заңсыз билігін тарих беттері арқылы болашаққа әшкерелеген.
Ішкі саясаты
Билікке заңсыз әрі қатал жолмен келгеніне қарамастан, Юнлэ билігінің уақыты тарихта салтанатты мерзім ретінде қалған. Император халықты қалыпты жағдайда ұстауға тырысқан, сонымен қатар буддалық рәсімдер мен мейрамдардың маңызын арттырған. Ол биліктің рационалдық жүйесін енгізген.
Чжу Ди ғылым мен білімге көп көңіл аударған. Император Юнлэ үлкен энциклопедия жазуға бұйырған, бұл энциклопедия тарихта «Юнлэ энциклопедиясы» деп қалған, 600 жыл бойы әлемдегі ең үлкен энциклопедия болып саналған, бірақ кейін бұл рекордтты Ағылшын Уикипедиясы жаңартты. Ішінде жарты миллион бет болған, осы уақытқа дейін 4%-ы ғана сақталған.
Чжу Ди
Чжу Ди
Император экономиканы арттыруға белсене кіріскен. Ақсүйектермен біріге отырып, Юнлэ жемқорлықпен, жасырын топтармен, қарақшылармен және Юньвэн жақтастарымен қатал күресе бастаған. Император азық-түлік өнімдерін көбейту үшін шаралар қабылдаған. Янцы жерін өңдеген, Ұлы Қытай қорғанын жаңартқан. Қайта құрылған Ұлы каналдың ашылуы Янцы жерімен солтүстік жерлер арасындағы кең каботажды кеме қатынасының тоқтауына әкеп соқтырған.
Чжу Ди Пекин қаласын Қытайдың астанасы ретінде жариялаған, дәл осы жерде «Жабық каланың» құрылысы басталған және аяқталған. Пекин 500 жылдай Қытайдың астанасы болды.
Чжу Ди билігінің кезінде конфуцийшілдік және ғылым дамыған. Ол Су Цзин деген мемлекет хатшысына барлық кітаптар мен тақырыптар бойынша қысқa аңдатпалар жасауға бұйырған, 17 айдан кейін бірінші томы жарық көрген, ал 1557 жылы «Юнлэ билігі кезіндегі энциклопедия» деген келесі том пайда болған. Осы жерде адамзаттың Қытайға белгілі барлық жетістіктері жазылған. Бұл еңбек 11 томға жіктелген 3000 жазбадан тұрған.
Чжу Ди жаңалықтарға толерантты түрде қараған Конфуцийшілдікті даосизмді және буддизмді қолдаған қытайлық дәстүрлерді жаңдандыруға, моңғолдардың мәдениетке әсерін тоқтатуға тырысқан.
примерно так
Объяснение:
О том, как двуглавый орел стал символом российского государства, историки выделяют семь основных версий:
Объяснение:
1. Первая основана на том, что двуглавый орел присутствовал на гербе Византии в эпоху православия. Связь возникла, когда Иоанн 3 взял в жены Софию Палеолог, а вместе с ней получил и этот знак. И это могло быть выгодно для установления взаимоотношений с государствами Европы, так как такой символ нес в себе особую идеологию, которая могла быть интересна западным соседям.
2. Вторая теория говорит о том, что знак достался нам от римлян, и использовался в государственных печатях, к чему был причастен император Германской Римской Империи Фридрих 3.
3. В третьей версии замешано влияние Золотой орды, ведь в её обороте была монета, на которой присутствовал всё тот же двуглавый орел.
4. Четвертая версия, которую ещё называют «пророческой», гласит о том же Иоанне 3. Он позаимствовал данный символ из Священного писания, а именно из книги пророка Ездры, в которой упоминался трехглавый орел.
5. Пятую версию именуют «фряжской», потому как след ведется от архитекторов итальянского происхождения. Их руками были построены некоторые из башен кремля, и Иоанн 3 мог позаимствовать герб у них.
6. Шестая версия связана с алхимической наукой. Двуглавый орел был одним их символов алхимии, а во времена Иоанна 3 при царе было много иностранцев, интересовавшейся этой наукой.
7. Седьмая версия самая обычная из всех, потому как такой орел в те времена был довольно популярным знаком, и Иоанну он мог просто понравиться, что и привело к использованию его на Российском гербе.
потому что своими поступками он отбил доверие у народа