АҚШ-тағы, бүкіл капиталистік дүниедегі дағдарыс ескі капитализм дәуірінің күні біткендігін көрсетті, дағдарыстың терендігі, оның бүкіл дүниежүзіне жайылуы төтенше және ауқымды шаралар қолдануды талап етті.
Бұл жылдары АҚШ-та билік республикашылдар партиясының қолында еді Президент Герберт Гувер, бұрын жолы болған тау-кен инженері және кәсіпкер, осының алдындағы сауда министрі қызметінде өзінің іскерлік қасиеттері, филантропияға бейімдігі, бизнеске деген адал қызметінің арқасында 1928 ж. үкімет басына келген болатын. Гувер мемлекеттің бизнеске араласпауы туралы XIX ғ. либерализмі мен дарашылдық ұстанымдарын қолдады. 1931 ж. жаппай жұмыссыздық жағдайында ол коғамдық жұмыстар ұйымдастыру туралы ұсыныстарды қараудан бас тартты. Гувер келісім берген бірден-бір ірі шара — ол Қайта құрушылық қаржы корпорациясын (ҚҚҚК) құру болды. Бұл үкіметтік ұйым банктерге, темір жолдарға» сақтандыру компанияларына қарыз беру меселелерімен айналысты.
1932 ж. қарашада өткен президент сайлауында Гуверге қарсы демократиялық партияның кандидаты Франклин Делано Рузвельт дауысқа түсті. Сайлау науқанының барысында Гувер жаңа бағдарлама ұсынбады. Рузвельт, керісінше, өзгерістердің жалпы талабына құлақ асып, бір сөзінде "Мен американ халқына жаңа бағыт уәде етемін", — деп жариялады. Бұл "жаңа бағыт" ("нью дил") тартымды сөз тіркесі кең тараған ұранға және саясаттың атына айналды. Ол жаңа президент конгресс арқылы бүтіндей бір заң, пакетін өткізгеннен кейін, 1933 ж. наурыз-маусым айларындағы реформалардың "жүз күні" деп аталған кезеңде ғана мазмұн тапты. Президент өз миссиясын дұрыс түсінді - төтенші жағдайлар төтенші шараларды қабылдауды қажет етеді.
Верде́нский догово́р — соглашение о разделе империи Карла Великого, заключённое 11 августа 843 года в Вердене между тремя сыновьями императора Запада Людовика I Благочестивого — Лотарем I, Карлом II Лысым и Людовиком II Немецким.
Земли Франкского государства были разделены между братьями следующим образом: Лотарю отошли центральные области: северная Италия, земли вдоль Роны и левого берега Рейна, Эльзас, Бургундия, Прованс и некоторые другие, а также императорский титул отца. Карлу Лысому отошли земли к западу от Рейна: Нейстрия, Аквитания, Васкония, Испанская марка и ряд других. Людовику Немецкому отошли земли к востоку от Рейна: Алеманния, Саксония, Бавария и ряд других.
Таким образом, в результате раздела образовалось три государства: так называемое Срединное королевство (самое недолговечное государство, которое уже после смерти Лотаря в 855 году распалось на 3 королевства — Лотарингию, Италию и Прованс) , Западно-Франкское королевство (примерно в этих границах позднее образовалась Франция) и Восточно-Франкское королевство (примерно в этих границах позднее образовалась Германия).
Культуру Месопотамии делят на несколько периодов. По названиям городов-государств Шумер на юге и Аккад на севере культура Месопотамии IV–11 тыс. до н. э. именуется шумеро-аккдкской. По Вавилону на юге (1894–7З2 гг. до н. э.) И Ассирии на севере (1380–625 гг. до н. э.) – асснро-вавинлонской. Новый Вавилон обусловил появление нововавнлонской, или халдейской, культуры (626–538 гг. до н. э.), стиль которой продолжился в художественных традициях Персии.Мелкие города-государства с прилегающими к ним землями имели cвoeгo владыку и покровителя – какое-либо божество плодородия, входившее в многочисленный пантеон шумеро-аккадских богов.Богу-покровителю посвящался центральный храм города. Eгo размеры определял масштаб окружающего мира: колоссальные гopы, долины, реки. Частые, а временами кaтaстрофические подъемы соленых гpyнтoвыx вод на поверхность и песчаные бури заставляли строить сооружения на высоких платформах с лестницами или пологим въездом – пандусом.Главным богом считался Энлиль, «владыка-ветер», царь богов и людей. Он отделил небо от земли, сотворил деревья и злаки, изобрел для возделывания земли и строительных работ мoтыгy, установил изобилие и процветание. Не менее значимые функции выполнял Энки, владыка воды и мудрости, судья богов и людей. В образе ярого быка он соединился с рекой Тигр, представленной в образе дикой коровы, и наполнил ее свежей, сверкающей, животворящей водой. Он «назвал по имени.. (т. е. дал жизнь) животворящий дождь, заставив eгo падать на землю, болота и тростниковые заросли, наделив их рыбой. Инанна почиталась как богиня плодородия, любви и раздора.Из-за тoгo что на этих землях не было достаточно дерева и камня, храмы возводились из непрочного кирпича-сырца и требовали постоянного обновления. Традиция не менять мecта и строить «жилище богаl> на одной и той же платформе обусловила появление зиккурата – многоступенчатого храма, состоящего из поставленных друг на друга кубических объемов. Причем каждый последующий объем был по периметру меньше предыдущего. Высота и размер зиккурата свидетельствовали о древности поселения и степени близости людей к богам, давая надежду на их особое покровительство. По существу, храм, воплощая образ мирового древа, зримо воспроизводил тот ковчег, который боги в шумеро-аккадском эпосе о гильгамеше 1 повелели выстроить перед Всемирным потопом.Идея высокой платформы, не только сохраняющей здание во время подъема вод, но и позволяющей обозревать eгo со всех сторон, определила главную особенность месопотамской архитектуры – преобладание массы над внутренним пространством. Ее тяжелую пластику смягчали ритмический рельеф на плоскости стены и красочный декор из сиявших, словно софиты, разноцветных глазурованных кирпичей.Так выглядел зиккурам Эмемепнигуру в Уре (ХХI в. дон. э.) – храм шумерского бога луны Нанны: четыре кубических монолита, соединенные лестницами. Стены каждой платформы имели вертикальные кирпичные выступы, по которым струился зигзагообразный узор из перламутра, paковин, металлических пластин и керамических гвоздей, чьи шляпки под яркими лучами солнца вспыхивали красными, черными, синими, золотистыми искрами. Широкие площадки платформ заполняли растения в кадках: гранаты, виногpaд, розы, жасмин. Подобные «висячие сады», возникшие как от грунтовых вод, впоследствии стали главной изюминкой в украшении дворцов ассирийских и вaвилонских царей.
АҚШ-тағы, бүкіл капиталистік дүниедегі дағдарыс ескі капитализм дәуірінің күні біткендігін көрсетті, дағдарыстың терендігі, оның бүкіл дүниежүзіне жайылуы төтенше және ауқымды шаралар қолдануды талап етті.
Бұл жылдары АҚШ-та билік республикашылдар партиясының қолында еді Президент Герберт Гувер, бұрын жолы болған тау-кен инженері және кәсіпкер, осының алдындағы сауда министрі қызметінде өзінің іскерлік қасиеттері, филантропияға бейімдігі, бизнеске деген адал қызметінің арқасында 1928 ж. үкімет басына келген болатын. Гувер мемлекеттің бизнеске араласпауы туралы XIX ғ. либерализмі мен дарашылдық ұстанымдарын қолдады. 1931 ж. жаппай жұмыссыздық жағдайында ол коғамдық жұмыстар ұйымдастыру туралы ұсыныстарды қараудан бас тартты. Гувер келісім берген бірден-бір ірі шара — ол Қайта құрушылық қаржы корпорациясын (ҚҚҚК) құру болды. Бұл үкіметтік ұйым банктерге, темір жолдарға» сақтандыру компанияларына қарыз беру меселелерімен айналысты.
1932 ж. қарашада өткен президент сайлауында Гуверге қарсы демократиялық партияның кандидаты Франклин Делано Рузвельт дауысқа түсті. Сайлау науқанының барысында Гувер жаңа бағдарлама ұсынбады. Рузвельт, керісінше, өзгерістердің жалпы талабына құлақ асып, бір сөзінде "Мен американ халқына жаңа бағыт уәде етемін", — деп жариялады. Бұл "жаңа бағыт" ("нью дил") тартымды сөз тіркесі кең тараған ұранға және саясаттың атына айналды. Ол жаңа президент конгресс арқылы бүтіндей бір заң, пакетін өткізгеннен кейін, 1933 ж. наурыз-маусым айларындағы реформалардың "жүз күні" деп аталған кезеңде ғана мазмұн тапты. Президент өз миссиясын дұрыс түсінді - төтенші жағдайлар төтенші шараларды қабылдауды қажет етеді.
Объяснение: