1. По конституции 1799 года Франция формально оставалась республикой, а вся власть принадлежали трем консулам. Первым консулом стал Наполеон Бонапарт. Законодательная власть - это Государственный совет, Трибунат, Законодательный корпус. Министры напрямую подчинялись Наполеону. 2. Наполеон укреплял власть с успешных военных сражений. В 1807 году он ликвидировал оппозиционный ему Трибунат. 3. В 1802 году Наполеон амнистировал эмигрантов аристократов, восстановил дворянские титулы и дворцовый этикет, но он не восстановил дворянские привилегии. В стране официально существовало юридическое равенство.
Объяснение:
ОКөне дәуірде алғашқы мемлекет құрған халық – египеттіктер. Египет Ніл өзенінің жағасындағы ең бір жоғары өркениетті дамыған мемлекет болды. Египет мемлекетінде билеушілерді, перғауындарды (фараондар) Құдай деп санады. Ал Ра Құдайын Құдайлардың Құдайы деп немесе перғауындар оның ұлы деп санады.
Египет халқының тағы бір ерекшелігі – ажалға қарсы шығуы, өлмей мәңгі жасауға ұмтылуы. Мұндай діни көзқарас тек дінге емес, сонымен қатар мәдени салаларға, саяси экономикаға да үлкен әсерін тигізді. Халықтар мәңгілік өмірді қамтамасыз ету мәселесінде адамның денесін сақтап, тірлікте оған қажет болғанның бәрімен қабірде де қамтамасыз ету керек деп, денені бальзамдап, оны мумияға айналдырып, не болмаса өлген адамның денесіне ұқсас етіп, оның мүсінін жасауын кәсіпке айналдырды. Себебі, өлген адамның денесі сақталса, оның жаны оған қайта оралады деп түсінді. Египет халықтары перғауындардан басқа аруаққа да сенді. Патшалардың, перғауындардың өздері немесе отбасындағы адамдарының бірі өлсе, олардың кұрметіне пирамидалар (мазарлар) салатын болды. Ал ақшалары аз, қатардағы адамдарды матаға орап, көбінесе зираттардың шетіне көмді.
Көне Египет заманында басты Құдай Радан кейін төменгі Құдайлар да болды. Ол Құдайлардың өздеріне арналған жеке қызметтері болды. Мысалы: өлім Құдайы – Осирис. Ол жер астының Құдайы. Құнарлы жер мен аналықтың Құдайы, Осиристің қарындасы әрі әйелі - Исида. Шындық пен тәртіптің Құдайы - Маат және т.б. Осындай көпқұдайлықтың басын қоспақ болған Перғауын Аменхотеп (б.з.б. 1419-1400 жж.) діни реформа жүргізді. Ол көпқұдайлық түсінікті жойып, бір Құдайға сену керек деді. Ол Құдайдың атын Атон деп қойды. Оның арқасында мемлекеттік монотеистік дін құруға әрекет жасады. Онан кейінгі Аменхотеп IV те бірқұдайлық реформаны жалғастырды. Бірақ ол реформадан ештеңе шықпады, оған қарсы көптеген абыздар шығып, бұрынғы ескі Құдайлардың түрлерімен біріктірілді.бъяснение:
Астраханское ханство обособилось в составе Золотой Орды в 1459 году, т.е. незадолго до окончательного ее распада, как самостоятельный удел брата хана Орды - Махмуда. После развала Золотой Орды и убийства ее последнего хана - Ахмата (1481 г.), Астраханское ханство превратилось в совершенно самостоятельное государство.
Территория Астраханского ханства на западе простиралась до р.Кубани и нижнего течения р.Дон, на востоке доходила до р.Бузан, гранича с Ногайской Ордой, на юге - до р.Терек, а на севере не достигала немного широты Переволоки - самого узкого места между Волгой и Доном.
Астраханское ханство было самым маленьким татарским государством из тех, на которые распалась Золотая Орда. В нем было много бесплодных солончаковых степей. Его население, сосредоточенное в основном в дельте Волги, занималось кочевым скотоводством и торговлей и составляло примерно 15-20 тыс. человек (или даже менее).
Вооруженные ханские силы максимум могли составить 3 тыс. чел. (а минимум - 1500 чел.). Именно поэтому Астраханское ханство старалось демонстрировать свое миролюбие, избегало участия в войнах и оказывалось всегда зависимым от более сильных соседей - Ногайской Орды и Крыма, к которым астраханским ханам приходилось обращаться за