ответ:Тәуке ханның елі үшін сіңірген ерен еңбегі екі қырымен айрықша назар аударады. Бірі – елдің іргесін аман сақтауда сыртқы саясатты білгірлікпен жүргізіп, анталаған көп дұшпанға бел аудырмағаны. Екіншісі – елдің ішкі жағдайын реттеудегі саяси-құқықтық тәртіпті орнатуы. Ол төңірегіне топтан торай шалдырмайтын, сыртқа сыңар сабақ жіп алдырмайтын, бір ауыз сөзімен жұртты жатқызып - өргізетін, беделімен елдің бірлік-берекесін кіргізетін ақыл иелерін жинап, халқын солар арқылы басқарды, ақыл-ой, парасат үстемдігін орнатты. Тарих дерегі сол кезде Тәукенің қасында Ұлы жүз Әлібекұлы Төле, Орта жүз Келдібекұлы Қазыбек,Кіші жүз Байбекұлы Әйтеке, қырғыз Қарашораұлы Көкім, қарақалпақ Сасық би, қатаған Жайма секілді халықтың ішінен уақыттың өзі екшеп шығарған, даналық сөзімен, әділетті ісімен, қара қылды қақ жарған тура билігімен аттары бұл күнде аңызға айналған атақты билердің болғанын айтады. Осындай алыптардың замана тынысын тамыршыдай тап басып танып, халықтың басын қосып, елдің бірлік – берекесін кетірер ішкі дау – жанжалды, барымта – сырымтаны тиып, елді ынтымақта ұстау мақсатында ой тоғыстырып, бір бағытта игілікті іс-қимыл жасау арқасында Қазақ хандығының жағдайы күрт жақсарып, сыртқа айбарын асырды. Жұрт ерді ел қолдаса - береке, ханды ел қолдаса мереке екенін көрді. Сол себепті де Тәуке хан ел билеген кез - халық есінде « қой үстіне бозторғай жұмыртқалаған» тыныш берекелі заман болып қалды.
Бірақ, бұл, әрине ол кезде ешқандай шапқыншылық болған жоқ, бірыңғай бейбіт күн туып, қазақ халқы сыртқы жаудан қаймықпай алаңсыз ғұмыр кешті дегенді білдірмесе керек. Керісінше, Тәукенің кезінде қалмақтармен қақтығыс жиілей түспесе, кеміген жоқ. Сонау 1681 жылғы қалмақтың қоңтайшысы Галдан Бошоктудың қалың қолмен Шу өзенінің бойына жетіп, Сайрам қаласын қоршағаннан басталған шабуылдар легі кейін оның немересі Цеван Рабтан билік басына келген кезде де толастаған емес. Ұсақ қақтығыстарды есептемегеннің өзінде 1711-1712, 1714, 1717 жылдары қазақ пен қалмақ арасында ірі соғыстардың болғаны белгілі. Бұл арада мәселе елдің өз ішінде тыныштық орнауында, халық арасында ырыс қазығы - ынтымақтың берік қағылып, ағайынаралық алауыздықтың жойылуында, осыған ұйытқы болған ел басшысының төңірегіне халықтың ақыл-ойының жоғары көтеруінде. Сондықтан тарихшылар Тәукені «Қазақ ордасының Ликургі» деп бағалайды.
Объяснение:
1) мировые кризисы, затронувшие российскую экономику и революция 1905-1907гг
2)русско-японской войны
3) "Кровавое воскресение"
4) первое заседание государственной думы было
5) был введен новый государственный порядок
6)Конституционно-демократическая партия (кадеты), "Союз 17 октября" (октябристы)
7) при которой вся полнота государственной (законодательной, исполнительной, судебной), а иногда и духовной (религиозной) власти юридически и фактически находится в руках монарха
8)революции 1905-1907гг
9)аграрный вопрос
10) Петру Столыпину
11)РСДРП (социал-демократы), Социалисты-революционеры (эсеры)
2.
1) не знаю
2)сословия
3)кровавое воскресение
4)аграрная реформа Петра Аркадьевича Столыпина
5)отруб
6)не знаю
7)Манифест 17 октября 1905 года
8)третьеиюньская монархия
9)не помню
10)выкупные платежи
11)государственный переворот(?) это вообще странный вопрос
12)прогрессивный блок
13)хутор
14) не знаю.
Причины Крымской (Восточной войны):
1. Борьба стран Европы за новые рынки сбыта.
2.Россия претендует на усиление своих позиций на Балканах через славянским народом в борьбе против турков.
3. Борьба между Россией и Турцией за использование проливов Босфор и Дарданеллы.
4. Англия и Франция стремится ослабить Россию на Ближнем Востоке и на Балканах.
Поводом к войне стал вопрос о "Палестинских святынях" (турецкий султан закоыл Вифлеем для православных христиан, поэтому в 1853 году Россия ввела свои войска в Дунайские княжества).
Основные сражения:
1853 - Синопское сражение (последнее сражение парусного флота). Русские победили, Эскадра П.С. Нахимова разгромила турок в Синопской бухте.
1853 - англо-французская эскадра вошла в Чёрное море.
1854-1855 оборона Севастополя, которой руководили адмиралы В.А. Корнилов, П.С. Нахимов, В.И. Истомин. Важная роль принадлежала военному инженеру Э.И. Тотлебену. В обороне проявили себя хирург Н.И. Пирогов (впервые применил наркоз и гипсовую повязку), Лев Толстой (написал "Севастопольские рассказы"), Даша Севастопольская (сестра милосердия), матрос Кошка и др. Оборона длилась 349 дней. Союзники наступали с севера от Евпатории. В Севастополе они смогли захватить Малахов курган-главную высоту города. 28 августа 1855 года Севастополь пал.
Успехи русских на Кавказском фронте, взятие Карса.
18 марта 1856 года в Париже подписан мир.
1. Россия вернула Севастополь в обмен на Карс на Кавказе.
2. Россия отказывается от протектората над Дунайскими княжествами.
3. Черное море было объявлено нейтральным, России запретили строить военные крепости и иметь черноморский флот.
Среди причин поражения русских чаще всего выделяют: технико-экономическую отсталость страны с наличием крепостного права, что значительно тормозило развитие успеха в Крымской войне. У русских нет парового флота, недостаточно нарезного оружия. Россия не имеет союзников. Не хватает железных дорог для быстрой переброски русских на фронт.
Объяснение: