Ғылыми-техникалық революция (ҒТР) деп атаған құбылыс ғылымды қоғамдық өндірістің жетекші даму факторына айналдыру негізінде өндіргіштік күштердің түбегейлі, сапалы қайта құру болып табылады. Ол адамзат тарихында ғылым мен техника пайда болғаннан бері өндіргіш күштерді ұдайы жетілдіруге себепші болған ғылыми-техникалық революция дегеніміз- белгілі бір уақыт аралығында дамудың жаңа сатысына көтерілуге себепші болған сапалық өзгерістердің жедел қарқынмен жүруі. Дүниежүзі аймақтары мен елдердің ҒТР дамуы түрліше деңгейде өтуде. Жоғары дамыған елдерде XX ғасырдың 80-90 жылдардан бастап ҒТР-дің дәстүрлі үлгісінен басқа қазіргі заман тармағы дүниеге келді. Дәстүрлі ҒТР өндіріс пен адамзаттың жаңа тауарларға, технологиялар мен қызмет түрлеріне деген сұранысын қамтамасыз етеді. Жаңа үлгінің басты мақсаты дәстүрлі ҒТР-дің дәстүрлі үлгісінен басқа қазіргі заманғы тармағы дүниеге келді. Дәстүрлі ҒТР өндіріс пен адамзаттың жаңа тауарларға, технология мен қызмет түрлеріне деген сұраныс қамтамасы етеді. Жаңа үлгінің басты мақсаты дәстүрлі ҒТР-дің адамның өмір сүру ортасы мен денсаулығына тигізетін кері әсерінің орнын толтыру немесе жою болып табылады. Адам өмірін қорғауға бағытталған бұл шаралар өте мол қаржыны қажет өте мол қаржыны қажет еткендіктен, таралу ауқымы бірнеше елдің аумағынан аспай отыр.
Современниками Александра II были:
б) П. С. Нахимов (1802 -1855 гг.);
в) М. А. Бакунин (1814-1876 гг.);
д) А. М. Горчаков ( 1798- 1883 гг.);
е) М. Д. Скобелев ( 1843 -1882 гг.);
и) К. П. Победоносцев ( 1827- 1907 гг.);
м) Д. И Менделеев (1834-1907 гг.).
Не были современниками императора:
а) Н. Н. Новосильцев (1761 - 1838 гг.);
г) М. И. Кутузов (1745-1813 гг.);
ж) П. И. Пестель (1793 - 1826 гг);
з) Б. М. Хмельницкий (1595-1657 гг.);
к) С. Т. Разин (1630 -1671 гг.) ;
л) Людовик XIV ( 1638-1715 гг.).