Бірінші дүниежүзілік соғыс, оның артын ала келген революциялық өзгерістер, бүкіл Кеңес елінің кеңістігін қамтыған азамат соғысы қазақ даласына да орасан зор ауыртпалықтар ала келді. 1916—1921 жылдар арасында аштықтан қырылған және оққа ұшқан қазақтардың саны 800 мыңға, ал атамекенінен көшіп кеткендердің саны 200 мың адамға жетті. Бұл сол кезеңдегі қазақ халқының шамамен бестен бір бөлігі еді. Ал 1921— 1922 жылдардағы ашаршылық қазақ қоғамын біржолата тұралатып кетті. Шаруашылық дағдарысы жұмыссыздардың санын күрт өсіріп, кедей-жатақтардың қоғамдағы үлес салмағын ұлғайтып жіберді. Жаңа ғана орнаған кеңестік билік күйзеліске ұшыраған қоғамның әл-ауқатын жөндеу және жақсарту қамына кірісудің орнына ең алдымен саяси мәселелерді шешуге басымдылық берді.
Могут быть названы мнения:
- Н.И.Бухарин высказывался за проведение И. с учетом возможностей крестьянства при сохранении пропорций между промышленностью и сельским хозяйством
- И.В. Сталин, отказавшись от прежней позиции, настаивал на форсировании индустриализации любой ценой, ее финансирования за счет перекачки из деревни в город.
Должно быть сказано, что выбран курс на форсированную И., и могут быть названы следующие факты, связанные с его проведением:
- в 1928 году были пересмотрены плановые цифры в сторону и резкого увеличения
- В результате форсированной И. в СССР вышел на второе место по объему промышленного производства, были построены десятки крупных промышленных предприятий
- намеченные планы роста достигнуты не были , сложилась тенденция к их падению
- финансирование И. в основном осуществлялось за счет деревни, ее ценой стала коллективизация, отставание легкой промышленности, снижение жизненного уровня населения, использование бесплатного труда заключенных
- в годы индустриализации в СССР окончательно сложилась командная экономическая система, подчиненная директивному планированию. Полностью о государственная, систематически прибегающая к внеэкономическим методам принуждения.
Объяснение:
2)усиление роли страйшин