Ат әбзелдері - жылқыны мініс пен шаруашылыққа пайдалануда қолданылатын құрал-жабдық түрлері.
Қазақтың ат әбзелдеріне ер, тоқым, өмілдірік, құйысқан, үзеңгі, айыл, пыстан, жүген, ноқта, көпшік, шылбыр, қамшы және т.б. жатады. Сондай-ақ, аттың айылы ердің қаңқасына тағылатын, көбіне қайыстан жасалған ат арқасына ерді берік бекітетін жабдықтар айыл-тұрман тобын құрайды. Айыл-тұрман жасалу ерекшелігіне қарай қайыстан жасалған өрмелі, берік матадан жасалған ызбалы сияқты түрлерге бөлінеді. Ат әбзелдерінің түрлерінің сан алуандығы ертедегі қазақтардың әлеуметтік, экономикалық, қоғамдық жағдайымен тікелей байланысты болды. Ауқатты байлар, ел басқарған хандар, сұлтандар мен билер ат әбзелдерінің түрлі асыл тастар мен бағалы металдармен әшекейлеп жасаған қымбат түрлерін қолданды. Ат әбзелдерінің қатарына сан алуан қамшы түрлері де жатқызылады.
._.Иктовая система-каганы жаловали за службу своим приближенным земельные наделы с правом на получение с населения района или города налогов.
._.Дарились заброшенные государственные земли, поступавшие в собственность наделённого (мукта) с правом наследования и отчуждения. В подавляющем большинстве случаев собственники не обрабатывали землю сами, а получали её с сидевшими на ней арендаторами. Собственник (мукта) также мог вложить средства в мелиорацию и сдавать освоенную землю в аренду. Ранние исламские правоведы (Яхья ибн Адам, Абу Юсуф) рассматривали такую форму икты, при которой собственник получал в свою пользу разницу между хараджем и ушром.