ответ: Монғол империясының негізін қалаған Шынғыс хан қай кездері өмір сүрді? 1155-1227ж.
- Шыңғысханның бала кезіндегі аты Темүжін
- Моңғол хандығы құрылды 1206 жылы
- Шыңғыс хан әскери феодалдық монғол мемлекетін құрды ХІІІ ғасырдың басында
- Монғол империясы бөлінді 95 түмен әкімшілікке
- Монғолия аумағы мен халқы бөлінді үш әскери әкімшілік аймаққа
- Монғол империясындағы әскери әкімшіліктің Оң қанаты (Барунгар), Сол қанаты (Жоңғар), Орталық қанаты (Кул) деп аталды
- Керей хандығы мен монғол тайпаларының арасындағы қарым-қатынас қай еңбекте айтылады «Моңғолдың құпия шежіресі»
- Монғол империясының негізін қалаған Шыңғыс хан
- Шыңғыс хан қай тайпадан шықты Бөржігін
- Шыңғыс хан қай ханның ордасында тәрбиеленді Керей ханы Торы ханның
- Шыңғыс ханның әкесі кім болды Есугей батыр
- Шыңғыс ханның әйелі кім Қоңырат руынан шыққан қыз
- Шыңғыс ханның өзін қорғайтын жасауыл қалай аталған «Кешіктен»
- Шыңғысхан мемлекетінің басты заңы «Жасақ» (екі бөлімнен тұрады)
- Шыңғысханның «Жасақ» заңының 1-ші бөлімінде қарастырылған Шыңғысханның өзі айтқан нақыл сөздері ,2-ші бөлімде әскери, азаматтық істер
- Шыңғыс хан тұсындағы Монғол империясының астанасы Қарақорым
- Монғол армиясында әскери техника қашан пайда болды? Қытай жерін басып алған соң
- Шыңғыс ханның жаулап алу қарсаңында Орта Азия мен Оңт.Қаз-дағы күшті мемлекеттердің бірі Хорезмшахтар мемелекеті
- 1207-1208 ж. Енисей қырғыздары мен Сібір халқын басып алған Шыңғыс хан баласы Жошы
- Шыңғыс хан Енисей қырғыздары мен Сібір халықтарын бағындырды 1207-1208 жылдар
- 1207-1209 жылдары Шыңғысхан бағындырды Таңғұт, Тұрфан, Ұйғырларды
- Шыңғысхан алғаш бағындырған түркі тілдес халықтар Найман, Керей
- 1211-1215 жылы Шыңғыс хан Қытайға жорығында қолға түсірді Соғыс техникасын
- Қазақстанға басып кіргенге дейін Шыңғысхан қандай мемлекеттерді бағындырды? Оңт.Сібір хандығын,Якуттарды,Бурядтарды,Солт.Қытайды
- Шыңғыс хан 1217 жылы Күшіліктің Жетісудағы иеліктерін басып алуға аттандырды Жебе ноянды
- «Отырар апаты» деген 1218 жылы Шыңғыс хан жіберген саудагерлердің өлтірілуі
- Монғол әскерлері Ертістен Сырдарияға қарай қаптайды. Олардың әскер саны қанша болды? 150мың
- 1219 жылы Шағатай мен Үгедей қоршауға алған қала Отырар
- Сырдарияның төменгі ағысындағы қалаларды басып алуға аттанған монғол әскерінің басшысы Жошы
- Шыңғыс хан әскеріне 15 күндей берілмеген қала Ашнас
- Сығанақ қаласы қанша ай жауға қарсылық көрсетті үш ай
- Сыр бойындағы қалалардың толығымен монғолдардың иелігіне өткен уақыты 1219-1220 ж.
- Жуас қала атанған Баласағұн
- Монғолдар Орта Азияны жаулауды қашан аяқтады? 1224ж
- Қайыр ханның Монғолдардан жеңілуінің себебі Өзжақтастарының сатқындығы
- Монғолдар қай қаланың халқын түгелдей жойып жіберді? Отырар
- Шыңғыс хан Орта Азия мен Қазақстанды неше жылда жаулап алды? 5жылда
- Монғол шапқыншылығына дейін 200-дей қала болса,шапқыншылықтан кейін қалғаны 20-дай
- Шыңғыс хан Жетісудағы түркі халқын өзіне тарту үшін Діни қысым жасамау ұранын басшылыққа алды
- Шыңғыс хан жаулап алған жерлерін балаларына бөліп берген. Ұлкен ұлы Жошыға тиісті ұлыс қай жерлерді қамтыды Ертіс өзенінің батысынан Еуропаға дейін (Алтайдан-Дунайға дейін)
- Жошы ұлысының орталығы Ертіс бойында (орт. кей деректе Ертіс,кей деректе Сарысу мен Кеңгір өзендерінің құйылысында делінеді)
- Шағатай ұлысының алып жатқан жері Оңтүстік, Оңтүстік-шығыс Қазақстан
- Оңт.және Оңт.шығыс Қазақстан кімнің ұлысына кірді? Шағатай ұлысы ( орт. Алмалық, жазғы ордасы Іле өзені бойындағы Құяш деген жерде)
- Монғол шапқыншылығынан кейін Шығыс Түркістан жерлері қарады Шағатай ұлысына
- Үгедей ұлысы Батыс Монғолия мен Алтай, Тарбағатай, Ертістің жоғ. ағысы (орт.Қарақорым)
- Ұлы хан атағын алған Үгедей тұрған қала Қарақорым
- Төле ұлысы Монғолия жері
- Шыңғысхан қайтыс болды 1227 жылы
- Шыңғыс хан империясы бірнеше тәуелсіз мемлекеттерге ыдырай бастады 1227ж
- Үгедей ұлысы қашан жойылды? 1251ж
- Орта ғасырлық тарихшылардың қайсысы монғолдар жөнінде жазды? Плано Карпини
Объяснение:
Бени́то Ами́лькаре Андре́а Муссоли́ни (итал. Benito Amilcare Andrea Mussolini [beˈniːto musːoˈliːni]; 29 июля 1883, Предаппио, Эмилия-Романья — 28 апреля 1945, Джулино-ди-Медзегра, Медзегра, Ломбардия) — итальянский политический и государственный деятель, публицист, лидер Национальной фашистской партии (НФП), диктатор, вождь («дуче»), возглавлявший Италию как премьер-министр в 1922—1943 годах. Первый маршал Империи (30 марта 1938). После 1936 года его официальным титулом стал «Его Превосходительство Бенито Муссолини, глава правительства, Дуче фашизма и основатель империи»[1]. После свержения в 1943—1945 годах возглавлял марионеточную Итальянскую социальную республику, контролировавшую при поддержке немцев часть территории Италии.
Муссолини до Первой мировой войны был активным членом Итальянской социалистической партии. Разочаровавшись в социализме, по окончании войны, стал одним из основателей итальянского фашизма, включавшего в себя элементы корпоративизма, экспансионизма и антикоммунизма в сочетании с цензурой и государственной пропагандой[2][3].
Пришел к власти в октябре 1922 года, в результате похода на Рим. Среди достижений внутренней политики правительства Муссолини в 1924—1939 годах были успешная реализация программы общественных работ, таких как осушение Понтинских болот; ликвидация южно-итальянской мафии; улучшение занятости населения, а также модернизация системы общественного транспорта. Муссолини решил также Римский вопрос путём заключения Латеранских соглашений между Королевством Италия и Папским престолом.
В период правления Муссолини была ограничена часть прав и свобод населения, был установлен тоталитарный режим. Во времена правления Муссолини в отношении противников фашизма применялись политические репрессии. Возглавляя семь министерств (включая министерства обороны и внутренних дел) и будучи одновременно премьер-министром, получил практически неограниченную власть, строя таким образом полицейское государство.
Экспансионистская внешняя политика, обосновывавшаяся необходимостью восстановления Римской империи, первоначально увенчалась завоеванием Эфиопии и Албании. Затем Италия под руководством Муссолини вступила в военно-политический союз с нацистской Германией, известный как «Ось Берлин — Рим», и приняла участие во Второй мировой войне, напав на Францию 10 июня 1940 года. Война протекала крайне неудачно для Италии, которая в 1940—1941 годах потерпела серию сокрушительных поражений в Ливии, Египте и Греции, вынуждая Германию постоянно приходить на своему союзнику. Позиции Муссолини были окончательно подорваны весной 1943 года после разгрома немецко-итальянских войск в Северной Африке и Сталинграде, в результате чего Италия лишилась всех колоний и корпуса на Восточном фронте.
После вторжения союзников на территорию Италии летом 1943 года Муссолини был отстранён от власти Большим фашистским советом при поддержке короля Виктора Эммануила III и арестован, однако вскоре освобождён в результате немецкой спецоперации. Под давлением Гитлера[4] Муссолини в качестве альтернативы королевскому правительству, перешедшему на сторону союзников, провозгласил Итальянскую социальную республику на севере Италии, полностью зависимую от поддержки немцев и непризнанную на международном уровне, которая продолжила войну на стороне Германии. В апреле 1945 года немецкие и лояльные Муссолини войска в Италии были окончательно разгромлены союзниками, а сам Муссолини захвачен и расстрелян итальянскими партизанами за два дня до смерти Гитлера.