1. В царствование Александра I произошло событие:
А. Открыт Казанский университет
2. Установите хронологическую последовательность событий XIX в.:
В. Вступление на престол Николая I
Г. Разгром кружков петрашевцев
Б. Открытие железной дороги Петербург – Царское село
А. Окончание Крымской войны
3. Соотнесите даты и события XIX в.:
1. 1839 В. Начало строительства храма Христа
2. 1851 Г. Открытие железной дороги Петербург – Москва
3. 1818 А. Образование «Союза благоденствия»
4. 1802 Б. Учреждение министерств
4. . Установите хронологическую последовательность событий XIX в.:
В. Учреждение министерств
Б. Издание указа о вольных хлебопашцах
Г. Создание Государственного совета
А. Образование «Союза благоденствия»
5. Соотнесите даты и события XIX в.:
1. 1836 В. Основание А. С. Пушкиным журнала «Современник»
2. 1817 Г. Начало Кавказской войны
3. 1842 Б. Издание указа «Об обязанных крестьянах»
4. 1854 А. Начало обороны Севастополя
6. Республиканскую форму правления предусматривал (и) декабристский проект:
Б. «Русская правда» П. Пестеля
7. Установите соответствие между фамилиями государст. деятелей и проведенными ими преобразованиями:
1. Киселев П. Д. А. В. Реформы в государственных деревнях
2. Сперанский М. М. Г. Кодификация российских законов
3. Аракчеев А. Б. Учреждение военных поселений
4. Канкрин Е. Ф. А. Финансовая реформа
8. Укажите событие, которое произошло в царствование Николая I:
В. Осуждены петрашевцы
9. В память победы в Отечественной войне 1812 г. был построен:
Б. Храм Христа
10. Реформу в государственных деревнях в 1837 – 1841 г. провел:
В. Киселев
11. Расположите в хронологической последовательности события XIX в.:
Б. Тильзитский мир между Россией и Францией 1807
А. Образование «Союза
В. Выход в свет 12-го тома «Истории» Н. М. Карамзина 1820
Г. Разгром кружков петрашевцев 1849
12. Россия в XIX в. являлась:
В. Самодержавной монархией
13. В 1802 г. появились новые органы управления:
Б. Министерства
14. Установите хронологическую последовательность событий Отечественной войны 1812 г.:
Б. Переправа французской армии через Неман
В. Сражение под Малоярославцем
А. Бородинское сражение
Г. Совет в Филях
15. Установите соответствие между художниками XIX в. и их произведениями:
1. Брюллов К. А. «Последний день Помпеи»
2. Иванов А. «Явление Христа народу»
3. Федотов П. В. Б. «Сватовство майора»
4. Венецианов А. Г. «Утро помещицы»
16. Учрежденный Александром I Государственный совет стал органом:
В. законосовещательным
17. По Тильзитскому миру (1807 г.) Россия:
А. разрывала торговые отношения с Англией
18. Согласно проекту преобразований М.М.Сперанского крепостные крестьяне в выборах Государственной думы:
Г. участвовали на основе образовательного ценза
19. В общественном движении 1830 - 1840-х гг. к охранительному направлению относятся:
А. Уваров, Устрялов
20. В Синопской бухте (1853 г.) адмирал Нахимов разбил:
А. турок
21 . Цели Священного союза:
Б. Недопущение революций в Европе
22. Год присоединения к России части Польши с Варшавой и дарования Александром I царству Польскому конституции:
В. 1815
23. Главная причина неудач реформ М.Сперанского заключалась в:
А. Противодействии столичной бюрократии
24. Промышленный переворот в России начался в:
В. Конец 1830-х гг.
25. 15. К царствованию Александра I не относятся два события:
В. Созыв Уложенной комиссии
Г. Открытие железной дороги Петербург – Царское Село
Көрші халықтармен қарым-қатынастары — үйсіндер ерте замандағы Орталық Азиядағы этникалық-саяси бірлестіктердің бірі деп саналды. Үйсін мәдениетінің ескерткіштері ұлан-байтақ Жетісу, Ферғана (ішінара) аумағы- на және тегінде, Шығыс Түркістанның солтүстік бөлігіне де таралған. Б. з.б. ЫЫ ғасырда халқының саны 630 мың адам болған үйсіндер атты әскерлер мен жаяу садақшылардан тұратын көп әскер шығара алған. Гуньмо мен тақтың екі мұрагерінің жасағы әрқайсысында 10 мыңнан 30 мың атты әскерден тұратын. Б. з. б. 73 жылдың өзінде-ақ үйсіндердің жері үш бөлікке: сол жақ (шығыс), он жақ (батыс) және гуньмоның өзіне қарасты орталық бөліктерге бөлінді, бірақ олардың бәрі «Гуньмога жоғаргы дәрежеде тәуелді» болды. Оның ордасы Чананнан 8900 ли немесе Вынсудың (Ақсу) солтүстігінде 610 болатын, Іле өзенінің оңтүстік жағалауы арасында орналасқан Чигу қаласында болды.
Б. з. б. 64—51 жылдар аралығында Хань империясының таққа мұрагерлікке араласуына халықтың наразылығы күшейді. Халық бұқарасы гуньмоның гүн тегінен тараған мұрагерлеріне көрінеу іш тартты, сондықтан үйсін- дердің халқы мен аумағы екі бөлікке: ұлы гуньмо және кіші гуньмога бөлінді де, олардың қарамағындагы жерлердің шекарасына межелер қойылды.
Үйсіндердің тарихы кіші гуньмолардың үстемдік үшін ұлы гуньмоларға қарсы, ғұндарды қолдайтын және ханьдарды жақтайтын саясат жағындағылар арасындағы өзара қырқысқан күрестерге толы. Мәселен, 60-жылдардың аяқ кездерінде қайтыс болған Унгуйми гуньмонын ғұн ханымынан туған ұлы Уцзюту патшалық құрып тұрған гуньмо Нимиді (Куан-ван) өлтіріп, билікті тартып алды да, халықтың қолдауымен өзін гуньмо деп жариялады. Б. з. б. 14 жылы ұлы гуньмо Цылими кіші гуньмо Мочжэнньцзянның тапсыруымен өлтірілді. Деректемелерде Цылимиді ол «бағындырып алады деп қауіптенген» Мочжэнньцзян өлтірді деп тура көрсетіледі. Цылимидің билік жүргізген уақыты — б. з. б. 45—14 жылдардың арасы — үйсін мемлекетінің дәуірлеген кезі болса керек, өйткені ол «билікті берік ұстады» және иеліктерінде «алаңсыз тыныштық пен бейбітшілік... орнады».
Бірқатар иеліктер немесе тайпалар үйсіндердің бөлігінде немесе ықпалында болған деп жорамалдауға негіз бар. Мысалы, «Цяньханьшуда» — үйсіндер «өзіне басқа да көптеген иеліктерді бағындырды», «Давань-чжу- аньда» — «көршілес шағын иеліктерге шабуыл жасады» деп көрсетіледі, ал Янь Ши-гу: «бағындырган бойда вассалдарға айналдырады» деп нақтылай түседі. Хюсюньдер, гюаньдулар (цзюаньдулар), юйтулар немесе уштар сондай тайпалар мен иеліктер болса керек. Әдет- ғұрпы мен киім-кешектеріне қарағанда олардың бәрі үйсіндерге жақын тайпалар. Б. з. б. Ы ғасырда Согюй немесе Яркян иелігінде жергілікті аксақалдар мен билеушінің өтініші бойынша, «үйсіндіктердің ізгілікті мейіріміне бөлену» үшін гуньмо Ван-Гуймидің ұлы Ваньнянь билеуші болды. Үйсіндер неке одақтарын жасасу арқылы басқа мемлекеттермен одақтастық қатынастар орнатты. Мәселен, б. з. б. 69 жылы нақ сол Ван-Гуй ми өзінің қызы Дишиді Кучи билеушісі Гянбиньге берген. Үйсіндермен одақ жасасуға мүдделі болған Хань империясы мен Ғүндар хань және ғұн ханшаларын үйсін гуньмоларына күйеуге беріп отырған. Көршілес жатқан аумақтардың кейбір иелері жау шапқан кезде үйсіндерден қорғаныш іздеген. Мәселен, солтүстіктегі чештердің билеушісі Угу ғұндардан бас сауғалап, б. з. б. 68 жылдан 62 жылға дейін үйсіндерде тұрған.
Хань дәуірінің әлеуметтік хроникаларында үйсіндердің саяси тарихынан фактілер келтіру шамамен алғанда б. з. б. ЫЫЫ ғасырға дейін жеткізілген. Ортаңғы империяның соңғы кезендерінің кейбір жазбаша деректемелерінде де үздік-создық мәліметтер келтірілген. «Бэйшуда» (Юань- вэй әулетінің тарихы) б. з. б. 437 жылы хань сарайына үйсіндердің елшілер жібергені туралы хабар ба. Археологиялық материал, әсіресе Шығыс Жетісу аумағынан (Ақтас-2 қонысы, Ақтасты-1,4—6, Сарытау қорымдары) табылған археологиялық материал үйсіндер түріктерге дейінгі заманда әлі де кен-байтақ жерде өмір сүре бергенін дәлелдейді. Ол былай тұрсын, нақ сол деректер бойынша (Ақшокы-3, Өтеген-л қорымдары) ертедегі үйсіндер мәдениеті бұрынғы мекендеген жерлерінде, олар түрік кағанаттарының бақылауында болғанымен, одан әрі дами берген. Тіпті біздің заманымыздағы Х ғасырдың өзінде деректемелер беттерінде үйсін атауы қайтадан пайда болады. Мәселен, император Тайцзунның хроникасында 938 жылғы тугухунь, үйсін және мохэ тайпалары туралы жазба бар. Ляо империясы заманында «үйсіндердің тоғыз бірлестігі» болғаны «Винвэйчжиден» мәлім.
Ежелгі үйсіндердің қазақ және қырғыз халықтарының құрамына кірген үйсіндермен және үйшүндермен генетикалық жағынан сабақтастық байланысы болды деп айтуға толық негіз бар.[1]
В 20-е гг. РСФСР, а затем и СССР проводили двойственную внешнюю политику. С одной стороны, она была направлена на защиту государственных интересов страны, а с другой – отражала курс правящей коммунистической партии на мировую революцию.
Первые международные акты – мирные договоры – были подписаны РСФСР лишь в 1920 г. с Эстонией, Литвой, Латвией и Финляндией, входившими ранее в состав Российской империи.
В контакты с Советским государством были вынуждены вступить и ведущие державы мира. Теорию и практику большевизма они категорически отрицали, но экономические интересы оказались превыше всего. В марте 1921 г. было заключено торговое соглашение с Великобританией. Советской стороне удалось настоять на включении в текст договора политического обязательства – воздерживаться от враждебных действий друг против друга. И в советско-германском торговом соглашении, подписанном в мае 1921 г., был политический момент: торговому представительству РСФСР передавались функции дипломатического представительства. Фактически это означало юридическое признание Советской России Германией. К лету 1921 г. в активе советской дипломатии было 11 торговых договоров с ведущими странами Европы.