Дөңгелек үстел жұмысына Нара ғылыми-зерттеу институтының профессоры Садакацу Кунитаке, Жапонияның Қазақстандағы Төтенше және өкілетті елшісі Итиро Кавабата, Мәдениет және спорт министрлігінің жауапты хатшысы Қуатжан Уәлиев, Ұлттық музей директорының орынбасары, экспедиция жетекшісі, тарих ғылымының докторы, профессор Жәкен Таймағамбетов және осы салада қызмет етіп жүрген ғалымдар мен жетекші мамандар қатысты.
Бес жылдық «Paleo Silk Road» бағдарламасы аясындағы Ұлттық музей мен Тюбиген университетінің (Германия) бірлескен халықаралық экспедициясы бірінші жылғы жұмысын қорытындылады. Страфикацияланған палеолит ескерткіштерін іздеу бойынша жүргізілген Майбұлақ кейінгі палеолит тұрағы және Шығыс Қазақстан өңіріндегі қазба жұмыстарына Ұлттық музей ғалымдары, Германия, Ұлыбритания, АҚШ, Канада, Үндістан, Чехия ғылыми мекемелерінің өкілдері қатысқан. Дөңгелек үстел барысында 2016 жылы Ұлттық музей мен Ресей ғылым академиясының Сібір бөлімінің Археология және этнография институтының мамандары ашқан Үшбұлақ палеолит тұрағына жүргізілген Қазақстан-Ресей, Қаратау өңіріне жүргізілген Қазақстан-Жапония, Шығыс Қазақстан өңірін зерттеген Қазақстан-Германия археологиялық экспедициясы жұмыстарының нәтижелерін профессор Жәкен Таймағамбетов таныстырды.
«Бес жылдықтың алғашқы бірінші жылында атқарылған жұмыстардың көбі басталды. Кейбір аймақтар жекешеленіп, я табиғи өзгерістерге қатты ұшырағандықтан зерттеу жүргізуге қолайсыз болды. Ендігі жылдардың жұмысы бұдан да зор тарихи табыстарға әкеледі. Өйткені бұл біздің өткеніміз. Әлі зерттелмеген обалар да өз ғалымын күтіп жатыр» деді ол алдағы күндерге үлкен үміт артып.
Тас ғасырының жаңа жиырма ескерткішінің ашылуы археология экспедициясының жемісі. Қазақстан тарихына өзге мемлекеттердің ғалымдары да аса қызығып отыр. Өйткені өткен дәуірлер бізді жақындатады. Нара ғылыми-зерттеу институтының профессоры Садакацу Кунитакенің айтуынша, Африканы а ң мекендегеніне алпыс мың жыл болса, Жапонияға адам аяғының тигеніне отыз мың жыл болған. Жапондардың арғы аталары Қазақстанның Оңтүстік аймағынан барған, я сол жерлерді басып өткен деп есептейді. Ғалымның аса қызуғышылығын оятқан себептердің бірі осы болса керек.
Қолданылған материалдарға міндетті түрде www.egemen.kz сайтына гиперсілтеме берілуі тиіс / Любое использование материалов допускается только при наличии гиперссылки на egemen.kz: https://egemen.kz/article/160032-arkheologiyalyq-zertteuler-dgemisin-berdi
© egemen.kz
Около 4000 лет назад восточный берег Средиземного моря стал отличным домом для племен, которых потом греки назвали финикийцы. С самого начала страна Финикия занимала небольшую часть территории между Ливанскими горами и морем. Здесь были отличные земли, чтобы выращивать виноград и оливки. Рядом располагались склоны гор и заросли ливанского кедра. Кедр считался на то время достаточно ценной и крепкой древесиной, поэтому финикийцы решили из него строить корабли. Их корабли были настолько крепкими, что не боялись ни ураганов, ни штормов. Благодаря их кораблям и лучшим морякам за финикийцами и закрепилась слава отличных мореплавателей. Корабли располагали отсеками для тюрем, в которых находились рабы-гребцы. Финикийцы исследовали все Средиземное море, плавали в Атлантическом океане, около берегов Африки и Европы. Они были в числе первых, кто сделал путешествие вокруг всей Африке. Но не только торговля товаром вынудила финикийцев к путешествиям по морю. Среди них были разбойники и пираты, которые грабили порты и поселения. Были и такие моряки, которые заманивали маленьких детей к себе на корабль и увозили на продажу. За таких детей можно было сторговать ценный товар. Все же благодаря своим кораблям Финикия была достаточно сильной и ведущей морской державой. Никто из путешественников и торговцев не мог сравниться с финикийцами в количестве привезенного товара. Они всегда превосходили всех. Укрепленные корабли и больше отсеков для товара позволило финикийцам торговать со многими народами и странами, уходя далеко за пределы своего государства.
Объяснение: