Духо́вно-ры́царские о́рдена — в Западной Европе военно-монашеские организации рыцарей, создававшиеся в период крестовых походов в XI—XIII века под руководством католической церкви главным образом для контроля границ христианского мира, защиты пилигримов на пути в Святую Землю ,а также крестовых, и других походов: против ислама в Святой земле, в Испании или в Турции, или против язычников в Литве, в Эстонии или в Пруссии с целью распространения католичества(после Реформации иногда против протестантства). Впоследствии ордена могли стать светскими.
К духовно-рыцарским орденам относятся ордены: иоаннитов, тамплиеров, Тевтонский орден, Орден Алькантара, Орден Калатравы и другие.
Объяснение:
Қарахандықтардың екі бөлігі арасындағы өзара қырқыстар мен орталық биліктің әлсіреуін көшпелі қарақытай (қидан) тайпалары пайдаланды. XII ғасырдың бас кезінен бастап Жетісу үнемі қидандардың шапқыншылығына ұшырай бастады. 1141 жылы Жетісудың негізгі аумағындағы саяси билік қарақытайлар қолына өтіп, олар қарахандық билеушілерді өздеріне тәуелді етті. 1210 жылы наймандармен күресте Шығыс Қарахан әулеті талқандалды. 1212 жылы Самарқанда Хорезм шахы Мұхаммед Батыс Қарахан әулетінің соңғы өкілін тағынан тайдырды. Бір кездегі аса қуатты Қарахан мемлекетінің тарихы осылайша аяқта
Реформы Никона:
1)Люди начали креститься тремя пальцами,а не двумя,как раньше;
2)Троекратное пение Аллилуйя;
3)Начали писать Иисус,а не Исус;
4)Поясные поклоны;
5)Новые правила иконописания;
6)Крестный ход двигался против часовой стрелки вокруг церкви