Қазақ хандығы Қасым хан кезінде жақсы дамыды. Ол мемлекеттің саяси, әлеуметтік, экономикалық қуатын арттырды. Оның кезінде заң шығарушы ру басшылары мен сұлтандар съезі болып тұрды. Қасым хан кезіндегі ең маңызды жайт ол қазақ халқынын 1 млн-ге асуы.
Қасым ханның сыртқы саясатындағы негізгі бағыт бұрынғысынша Сырдария бойындағы қалаларды өзіне қаратып алу жолындағы күрес болды. Осы арқылы өзіне қарасты қазақ жерін кеңейте түсті. «Тарихи-Рашиди», «Шайбани», т.б. деректемелердегі мәліметтерге қарағанда, Қазақтардың этникалық территориясының негізгі аудандары қазақ хандығына Қасым хан тұсында біріктірілген» . XVІ ғасырдың екінші он жылдығында Қасым хан ұлан-байтақ қазақ территориясын өз қол астына қаратты. Бұл кезде хандықтың шекарасы Оңтүстікте Сырдария алабын қамтып, Түркістан аймағындағы қалаларды басып алды.
Объяснение:
Высшая ценность гражд. общества- человек, его права и свободы. Поскольку для развития гражданского общества необходима свобода слова и свобода массовой коммуникации между гражданами. .В тоталитарном государстве невозможна свобода слова, печати, как и свобода собраний, митингов, манифестаций. При тоталитарном режиме и все средства информации, и само содержание обращаемой в обществе информации берутся под строгий контроль аппарата гражданское общество при тоталитарном режиме сознательно подавляется государством именно с целью недопущения его активности и воздействия на власть. В тоталитарной системе запрещена любая общественная активность, если она не санкционирована сверху. Общественное участие осуществляется по инициативе партийного государства, т. е. носит мобилизационный характер. Партийно-государственная власть ликвидирует все независимые ассоциации, даже самые аполитичные из них, поскольку она стремится к тотальному контролю над людьми, искусственно политизируя буквально все сферы и аспекты их жизни: экономику, культуру, науку, образование, спорт, семейные отношения, религиозные убеждения, дружеские связи и т. д. Грань между политической и неполитической сферами жизни общества исчезает, от чего упраздняется и автономия частной жизни, личность полностью поглощается государством. Поэтому гражданского общества при тоталитарных режимах не может быть по определению.
