Жеңіс күні-салтанатты, бірақ өте қайғылы және ауыр мереке. Ол бізге ұзақ және қанды соғыс туралы еске салады.
Біздің мектепте соғыс туралы барлық мұғалімдер көп айтады. Мен көп оқимын және көп әскери фильмдерді көремін. Соғыс туралы Менің сүйікті фильмдерім: "офицерлер "және"соғысқа бір қарт адамдар барады". Бұл соғыс уақытында адамдардың өмірін көрсететін өте жақсы және жан фильмдері. Мен соғыс уақытында бейбіт тұрғындар қанша ауырғанын, майданда қиын сарбаздардың қалай болғанын, орыс халқының қай қиналғанын білемін. Бірақ сарбаздар көтерілді және жүрді деп аталды. Жүрді-ден аяғына дейін. Олар өздерінің туыстары мен жақындарының өмірі, сондай-ақ бүкіл елдің болашағы оларға байланысты екенін түсінді. Олар өз абыройын және Отанымыздың бейбіт өмірін қорғап шықты.
Болашақ ұрпақтың соғыс оқиғаларын ұмытуға құқығы жоқ. Жеңіс пен бейбіт өмірді мемлекеттің барлық азаматтары қалай бағалай білулері керек. Батырларға мәңгілік естелік.
2)Қазақ қолөнері туралы Айжан Бекқұлфво не дейді( қысқаша түсінікпен жауап бересің)
1) Экспо - да біздің ұлттық өнеріміз көрініс тапты ма?(иə, əлбетте)
мəтінде қазақ халқының жоғалып, ұмытылып бара жатқан қолөнері туралы мəселе көтерілген.асылында бұны шешу үшін барша қазақ халқының көмегі қажет.
3) ұллтық қолөнерді дамыту үшін- əлбетте бəріміздің көмегіміз қажет.Неге дейсіз ғой? бұл əрине орынды сұрақ.Негізінен бұл көкейтесті сұраққа жұмыла көтерген жүк жеңіл деген мақалды жауап ретінде алуымызға болады.Өйткені, əрбір қаны қазақ адамның қолынан юір өнер келеді.Біреу ағаш ояр, біреу робототехника арқылы қолөнер жасайтын роботтар шығарар.Бұның бəрі бізге беймəлім.Себебі, бізде бұл сала дамымаған.Тек арнайы көрмелер үшін ғана дайындалады.Негізінен бұл саланы дамыту үшін ай сайын əр ауданнан іс- шаралар өткізіп тұрса, нұр үстіне нұр болары анық. Сонда ғана, Небір дарынды оқушылар сонда ашылып, қазақы өнеріміз дами түсіріне кəміл сенімдімін