Ұлттық сөз өнері зергерлеріміздің бірі, қай шығармасы болсын оқырманды бейжай қалдырмайтын қарымды қаламгер Оралхан Бөкейдің соңғы туындысы «Атау кере» романының атының өзі бірден елең еткізеді. Өйткені «атау кере» сөзі ел ішінде адамдардың күнделікті қарым-қатынасында қолданыла бермейтін, сирек жағдайда, шанда бір ашынған ахуалда, болмаса шарасыздықтан айтылатын салмақты, зілді, ауыр ұғым. Шығармашылығында жеңіл мазмұн кездеспейтін Оралханның дәл осы күрделі тақырыпқа барып, әрі оны өзінің дәстүрлі шеберлігіне тән деңгейде ширатып, ширықтыра отырып жазғаны заңдылықтай қабылданады.
«Атау-кере» повесі бүкіл адамзаттық мәселелерді қозғайды. Повесть оқиғасының басында Еріктің реалистік сипаты басым болса, шешімінде мифтік сипаты байқалады. Қаламгер адамдар өмірін аралар дүниесіне ұқсатады. Еріктің көк басты сонаға айналып кетуі және Қатын суының арғы бетіндегі жұмбақ қыз – символ. Ерікті мифтік бейне ретінде қараудың өзі оның құбылуына байланысты. Бір түрден екінші түрге ауыса алатын – тек миф кейіпкерлері. Повесть соңында Еріктің құбылуына мән бере отырып, бұл повесті «Повесть-миф» деп атауға болады. Повестегі Шал образында романтизм сарыны байқалады. Шығармадағы Шал да, Таған да қоғамда бет алған адамның рухани әлсіреуінен шығудың шығар жолын, амалын табуға тырысады. Бірақ табиғат аясында қалудан басқа жолды көре алмайды. Сондай-ақ шығармадағы Тағанның табиғат туралы ойлары былайша беріледі: «... Табиғат жаратқан алқам-салқам болмайды, ол - әмісе әдемі, әмісе сүйкімді, әрі шыншыл, әрі ақылды, сондықтан да адамдар секілді қателеспейді. Табиғат – мәңгілік тірі, өтірік айтпауды, алдап – арбамауды табиғатан үйрену керек, өйткені ОНЫҢ (табиғаттың) жүрегі таза».
Шығармада жеңіліс пен жеңіс, түңілу мен үміт, қиянат пен қайырым, аярлық пен адамдық, марғаулық пен махаббат арасындағы тартысты күрес, өткен тарих пен бүгінгі нақтылықтың ажырамас аясындағы ұлт тағдыры мен келешегі таразыға тартылған романның кесек-кесек идеяларының түйіні кульминациялық сәтіне жетіп, ширақ та шымыр тарқатылады. Шеберлік құдыреті дегеніміздің құпиясы да осы болса керек!
Объяснение:
У нас большая семья. В нашей семье дедушка, бабушка, папа, мама, брат, сводка.
у меня есть сестра, брат. Мы живем вместе. Мы говорим в семье на родном языке.
Казахский язык-родной язык казахского народа. Республики Казахстан, Председатель
государственный язык. Кто желает изучать казахский язык в нашей стране больше возможностей
заключенных.
В рамках акции "Дорога в школу" в школе-интернате № 2 имени М. П. Русакова благотворительная акция "Дорога в школу".
читают и любят. Родители хорошо владеют тремя языками. Они работают на казахском языке
услуги оказывает. Папа-проводник в поезде, а мама - продавец в магазине.
Мой дядя знает в совершенстве русского языка. Он говорит, казахские песни. А племянник
очень хорошо разговаривает на казахском языке. Потому что он ходит в кружок языка, казахский художественный-
читают литературные книги, участвуют в различных конкурсах. Он недавно Магжана жумабаева
он выучил стихотворение поэта "Қазақ тілі".
Мой брат знает много языков. Лучше знать много языков. Язык человека много знал
есть много возможностей в жизни. Недавно брат проектную работу на английском языке
подготовил. Он выиграл международный грант. Изучающих французский язык как Жеңгем
человек. Мы говорим с семьей свободно на государственном языке, говорим на других языках.
хорошо