"Киім дүкенінде" диалог:
– Сәлеметсіз бе?
– Сәлеметсіз,не қаралыңыз?
– Мына қызыма мектепке киетін жеңіл жиде іздеп едім.
– Мына жиделер қарап көріңіздер.Қызыңыздың өлшеміне сай келетін жиделер бар.
– Қаншадан бұлар?
– 4000 теңгеден болады.
– Ақ түсінен беріңізші,киіп көрсін.
– Әрине.Қызым,міне ала ғой.Анау жерде киім ауыстыратын жер бар,сонда барып киіп көр.
– Жарайды.
– Қалай,ұнады ма?Әдемі,бастысы жарасып тұр.
– Маған да ұнады.Алайықшы.
– Жарайды,қызым.Онда орап,бере қойыңыз.Ақшасы міне.
– Саудаңыз үшін рахмет.Келіп тұрыңыздар!
«Дүкенде» шағын әңгіме.
Қазіргі таңда дүкеннен кез – келген тауарды сатып алуға болады. Кішігірім дүкендер ет дүкені, көкөніс дүкені, азық – түлік дүкені, жуғыш заттар дүкені, балалар дүкені т.б. болып бөлінсе, сонымен қатар үлкен супермаркеттерде осы аталған заттардың барлығы бір жерде түрлі бөлімдерге бөлінген.
Мен анаммен дүкенге барғанды ұнатамын. Біз көбінесе тәулік бойы жұмыс істейтін «Магнум» супермаркеттер желісінен үйге керекті азық – түлік пен басқа да қажетті заттарды бір жерден сатып аламыз. Әдетте, анам керекті заттар тізімін жазып, өзімен бірге алып жүреді. Мен, әсіресе, көкөніс пен жеміс – жидек бөлімінде сауда жасағанды ұнатамын – бұл жерде әрбір сатып алушы өзіне керегінше көкөністерді таңдап, өзі таразыға салып өлшеп, бағасын жапсырады. Анам маған бұл бөлімде заттарды таразыға салып өлшеп, электронды таразының батырмасын өзіме басуға рұқсат береді. Осылайша картопты өлшеп тұрғанда, бір әжейдің қиналып, таразының қай жерін басатынын білмей тұрғанын байқадым. Дереу әжейдің қасына келіп, таңдаған затып өлшеп, бағасын да жапсырып бердім. Маған бұл еш қиындық тудырмады. Ал әжей болса, маған батасын беріп, риза болды. Анамның да маған күлімсіре қарап, мәз болғанын байқадым.