Санақ, өлшеу қажеттілігі және сандық сипаттамалардың өзгеруін қадағалауға деген ұмтылыс математиканың тууына және сандарға негізгі математикалық операцияларға түрткі болды. Тарих сандармен жұмыс істеудің ыңғайлы нұсқасын таңдау қаншалықты қиын болғанын көрсетеді. Математиканың ғылым ретінде одан әрі таралуы мен дамуы осыған байланысты. Қоғам мен математиканың дамуының тарихи процестерін зерттей отырып, сан ұғымы ұзақ тарихи даму жолынан өткендігі және сандар мен олар бойынша әрекеттер туралы ғылым адамзат қоғамының үдемелі дамуы үшін қажет екендігі анық. Сандар адам ойлауының бөлігі болып табылады, кейде біз олардың өмірімізде қаншалықты маңызды екенін сезбей қаламыз.
Сандардың пайда болу тарихын зерттегенде сандардың пайда болуы мен барлық сандарды белгілермен көрсету қажеттілігі арасында байланыс орнатылды. Бұл тәуелділік белгілердің пайда болуына әсер етті, олар белгілеудің басқа да ыңғайлы емес тәсілдерін ауыстырды. Адамзаттың математикалық білім қазынасына ең құнды үлес - бұл сандардың он белгісін қолдану тәсілі: 1,2,3,4,5,6,7,8,9,0.
Эпостық жырлардың ерекшелігі – басты кейіпкерін әсірелеу, қиял-ғажайып ертегінің қаһармандары сияқты жоғары дәріптеу. Алпамыс батыр, Ер Тарғын, Қобыланды, Ер Сайын, Қамбар батыр сынды батырлар жыры да осы эпостық жырға жатады.
18-ші ғасырдағы тарихи жырлар
Қазақ даласында мұндай эпостық жырлар кейінгі жырау-ақындар дәуіріне дейін жалғасқан. Мәселен, соңғы жырау атанып кеткен Жамбыл Жабаев та осы эпостық жырларға тән стильмен батырлардың ерлігін жырлайтын болған. Жамбылдың "Сұраншы батыр", "Өтеген батыр" дастаны, Сүйінбай Аронұлының Сұраншы, Саурық, Сыпатай, Ботбай, Өтеген, Бөлтірік, Тотан батырға арналған жырлары эпостық ерекшелікке ие.
7
жіктеу
сілтеу
сұрау
өздік
белгісіздік
болымсыздық
жалпылау