Біз әлі баламыз ғой, туған жердің ауасы да шипа дегеннің мағынасын түсінбейміз. Бұл сөзді әжемнің аузынан жиі еститінмін. Бір күні әже неге бұл қайталай бересіз,- деп сұрадым. Сонда әжем, ей балам-ай, сендер бақыттысыңдар туған жеріңде, еліңде тұрып жатырсыңдар, - деп көзіне жас алды. Өзінің бала күнінде ата-анасы Қытайға ел асып кеткенін, ол жақта жүргенде Қазақстанды қалай сағынып, сағыныштан ауырғандарын айтып берді. Бұл сөзді қайталауымның себебі, ол күндер қайталанбаса екен, туған жеріме енді оралғанымда,- дейді. Және туған жердің ауасымен тыныстап, бойымдағы дертімнен де айыққандаймын,- деп әңгімесін аяқтады.
Поездку в казахстан, а точнее в алматы, я практически не планировал. но мне позвонил мой друг, и от его предложения вдоволь насытиться бараниной я никак отказаться не смог. билеты я взял ровнёхонько на новогодние праздники, и 3 января ночью я сидел на вокзале города мичуринска в ожидании поезда москва – алматы. поезд оказался из моего детства, то есть обшарпанный плацкарт с ободранными полками, грязными стенами, щелями в окнах и угольным отоплением. ехать мне в нём предстояло 3 суток, поэтому запасшись в славном городе саратове пивом я смирился со своей судьбой и начал созерцать коренное население.
