Менің ана тілім – қазақ тілі. Оның ғасырдан ғасырларға жасап келе жатқан бай мұрасы бар екендігі бізге белгілі. Халқымыз – ежелден-ақ тіл өнеріне аса ден қойған халық. Тіпті ұлтымызда асыл ана тілімізге арналған мақал-мәтел, түрлі нақыл сөздер де көптеп кездеседі. Халқымыз, мысалы, «Өнер алды – қызыл тіл» деп, тіл өнерін аса жоғары бағалады. Сондықтан да сол кезеңде тіл өнерін биік меңгерген адамдарды шешен деп құрметтеген еді. Тарихымызда мұндай би-шешен тұлғаларымыз аз болмаған.Тіл өнерін аса жоғары бағалаған халықтың ауыз әдебиетіне қарап отырсаңыз,
одан кейінгі ұрпаққа жеткен бай мұрасын пайымдап, байқар едіңіз. Ертегі, батырлар жыры, аңыз әңгімелер, жұмбақтар, жаңылтпаштар сияқты ауыз әдебиетінің түрлерінде халқымыздың асыл мұрасы – тіл байлығының кемел күш-қуаты жатыр.Тіл – ұлттың жаны. Ал ұлттың болашағы – оның ана тілі. Тіл халықпен бірге өмір сүріп дамиды, әр ұлттың тілі – оның бақыты мен тірегі. Елбасы Н.Ә.Назарбаев халықтың болашағы туралы тереңнен толғай отырып, "мемлекеттің ең басты дүниесі тек ғана байлық емес, сонымен қатар ана тіліміздің болашағы"деген болатын. Ана тілі – алтын қазына, ана тілін қадірлеу, беделін нығайту біздің парызымыз.
Объяснение:
осы
Құлыптас негізінен бейіт басына қойылады.Бұл дәстүр ертеден келе жатыр.Құлыптаста көптеген өрнектер болады.Құлыптасты өрнектеу дүниетанымның белгісі іспетті.Бейіт басына құлыптас қою ғұн заманынан бері келе жатыр.Ежелгі Египетте баста адам мүсінді құлыптастар жасаған.Басқа елдерде құлыптас қоя бастаған.Олар құлыптасқа малдың суретін т.б суреттер салғызған.Кейін бізгеде келген.Бірақ Ислам діні бойынша малдың және т.б суреттерді құлыптасқа салып,бейіт басына қоюға болмайды.Сондықтан біз құлыптасқа арабша сөздер жазғызамыз.