В снежном поле по дороге
Мчится конь мой одноногий
И на много-много лет
Оставляет синий след.
В этой узенькой коробке
Ты найдешь карандаши,
Ручки, перья, скрепки, кнопки,
Что угодно для души.
Сговорились две ноги
Делать дуги и круги.
Хоть я и не прачка, друзья,
Стираю старательно я.
Жмутся в узеньком домишке
Разноцветные детишки.
Только выпустишь на волю –
Где была пустота,
Там, глядишь, - красота!
Қар өріс жолда Өлкемізге ат менің одноногий Мен көп-көп Қалдырады көк ізі.
Осы узенькой қорапта Сен табасың қарындаштар, Қалам, қауырсын, скрепкалар, кнопкалар, Нәрсе үшін жанын.
Сговорились екі аяғы Не доға және шеңбер.
Шыққан жоқ прачка, достар, Стираю алды.
Жмутся " узеньком домишке Түрлі-түсті балалар. Тек выпустишь көрсетті – Онда пустота, Онда, глядишь, - сұлулық!
Апам туған күніме ұшақ сатып алып берген болатын.Ол ұшақпен ойнап жүргеніме 2 жылдан асты. Әлгі ұшақ қанша құласа да сынбайтын темірдей мықты. Оған қоса , пультпен жүргізілетіні тамаша. Ұшақ пульпен басқарылып, көк аспанға зуылдайды. Арасында көрші достарыма мақтанып қоямын.Менің ұшағым- менің жан серігім.Өскенде ұшқыш болуды армандаймын.