Повесте кішкентай Қожаның мектеп жасындағы бастан кешкен әр түрлі қызықты оқиғалары жайлы баяндалады. Ол қанша бұзықтық жасаса да жақсы адам болуға талпынысы бар. Өзінің жасаған бұзықтығының бәрі әкесіз өскендігінен деп ойлайды. Қожа өзінің мінезін, тәртібін өзгертуге тырысады. Әңгімеде Қожаның балалық махаббаты да үлкен рөл ойнайды. Ол сыныбындағы үлгілі, тәртіпті әрі сабағын үздік оқитын Жанар деген қызды жақсы көреді. Тіпті кей кездері Жанарға арнап өлең де шығарады. Жанарды әрқашан көргісі келіп тұрады. Қожа жазушы болуды армандайды
Мен өзіме көп дәрумен жеп ақылды болуды. Аз ұялы телефон көп қарамай таза ауада көп жүруіміз керек.Сіңілім інім мен далаға шығып сабақ түсіндіріп ақыл үйретуіміз керек. Күн тәртібін жасап сол күн тәртібіне қарап жүру керек.Анама әкеме көмек беріп жүру керек. Қаолдан келгенше әжелерге,аталарға көмек беру керек.Сабаққа белсене қатысып ата-анамңың үмітін ақтау. Тәрбиелі азамат болу. Абай атамыз дай, Әл-Фараби атамыз дай ақылды сауатты адам болу. Армандаған мақсатыма жету. Ата-анам ды мынау. менің балам деп мақтанатын дай халге жеткізу. Тағыда менің алға қойған талаптарым көп. Оның арасында сабақты беске бітіру себебі мен ата-анамды бақытты қылу.
Есімімен
Объяснение:Себебі бұл сөз атауымен сөзіне синоним