Число китайцев в Казахстане менялось с течением времени. В XIX и начале XX веков имели место различные миграции этнических меньшинств из Китая (англ.)русск. в Казахстан, например, дунгане (хуэй), бежавшие от вооружённых сил династии Цин после неудавшегося восстания 1862-1877 годов на северо-западе Китая, или уйгурский и казахский исход из Синьцзяна во время Большого скачка 1950-х годов; однако их потомки не считают себя "китайцами".[1][2] Современная волна миграции из Китая началась только в начале 1990-х годов.[3]
В результате многовековых миграций из Китая в Казахстане возникли отдельные этнические диаспоры: уйгуры — 246 449 человек (2010 г.), дунгане (хуэй) — 51 577 человек (2010 г.) и ханьцы — 3424 человека (2009 г.).[4] Ханьские китайцы — высокоурбанизированная этническая группа: 80% живут в городах, преимущественно в Алматы, Нур-Султане и Караганде, и хорошо образованы: 48,2% ханьцев имеют высшее (университетское) и профессиональное образование.[5]
Відповідь:
Театр (грек. тһеатрон – ойын-сауық орны; ойын-сауық) – сахналық өнердің өмір көріністерін драмалық әрекет арқылы көрермендердің көз алдында актерлер күшімен бейнелейтін бір түрі; ойын-сауық немесе спектакль; түрлі сахналық ойын-сауықтар, сонымен қатар жалпы мәдени шаралар өткізілетін орын-жай.
Театрдың тарихи жағынан қалыптасып, даму, өсіп-өркендеу жолы әрбір ұлттың, әр халықтың өмір-тұрмысымен, олардың жалпы тарихымен және тұрлаулы мәдениетімен тығыз байланысты. Басқа өнер түрлері сияқты театр өнері де қоғамдық ой-сананың негізгі бір формасы болып табылады.
Пояснення: