Биылғы жылы Ұлы Отан соғысының аяқталғанына 70 жыл толғалы отыр. Соңғы мәліметтер бойынша, бұрынғы Кеңес Одағының 27 миллиондай адамын жалмаған сұрапылда Қазақстаннан да көптеген жауынгерлер жауға қарсы жан аямай шайқасты. Осынау соғыста бүкіл КСРО бойынша 12 мыңнан астам жауынгерлер, командирлер, қолбасшылар, партизандар, қарапайым халық өкілдері осы елдегі 1934 жылы белгіленген ең жоғарғы құрмет – Кеңес Одағының Батыры атағын иеленді. Солардың қатарында оған ие болған қазақ ұлтының азаматтары 103 болып отыр.
Аталмыш көрсеткіш бұрынғы деректерде, тіпті тарих оқулықтарының беттерінде бірде 95 немесе 97, енді бірде 98 болып беріліп келген болатын. Міне, соны нақтылай түсу мақсатымен көптеген анықтамалық кітаптардағы 12 мыңнан астам батырдың өмірбаяндарын сүзе қарап, қазақ азаматтарын зерделей іздеуге тура келді.
Дети войны.
В любой стране, где идет война, больше всего страдают дети. Они видят разрушения, смерть, испытывают страх и голод. Остаются без жилья и теряют близких. Дети быстро взрослеют, потому что у них нет детства с игрушками, играми и смехом. У них только ежедневное выживание и страх. После войны остается много сирот. После войны психика таких повзрослевших детей отличается от других. В большинстве, такие дети войны знают настоящую цену жизни, так как настолько были близки к смерти.
Дети не должны видеть войну и жить в ней. Детям нужен мир!.