Көмек қолыңды соз!
Құрметті қала тұрғындары! Қазірде қаламызда үй-күйі жоқ қарт адамдар тоңып далада жүр.Бірі құжаттарын жоғалтып,бірі алыпсатарлардың арамдығынан үй-күйінен айрылып,бірі ішімдіктің кесірінен осындай жағдайға түсіп отыр. Біз жүрегі бар,өзгенің қайғысына күле қарайтын адамдар емеспіз сондықтанда осындай жағдайға түскен адамдарға жанашырлық танытайық.Жеке ресторандары,асханасы бар,күйлі бизнесмендер бір мезгіл ыстық ас пен нанмен қамтамасыз етіп, күніне бір рет болсада ас ішулеріне жағдай жасаса, нұр үстіне нұр болар еді.Көшеде қараусыз қалған қарттарды қарттар үйіне орналастырып күтім жасалсын.Көшеде кезбе болып күнін көре алмай жүрген, жұмысқа жарамды жандарды құжаттарын реттеп,жұмыспен,жатын орнымен қамтамасыз ету керек.Оған акімшілік,полиция органдары жеке тұрғындар бәрі атсалысса ,көшеде қаңғып қалған үй-күйсіз адамдар болмас еді.Ит екеш иттіде аяп асырап алып жатырмыз,неге а тағдыр тәлкегіне тұсіп далада қалған жандарға көмектеспеске?!Қала тұрғындары, көшеде қаңғып қалған адамдарға жақсылық жасайық.Жасаған жақсылықтарыңыз бумеранг құсап кері екі еселеніп қайтады.Адамшылық қасиеттерімізді көрсетіп,адам өміріне бей-жай қарамайық.Жетім көрсең жебей жүр-деп бала болсын,қария болсын қолдан келген көмегімізді аямайық.Қаламыздың тұрғындары! Көмек қолдарымызды соза білейік!
Пейіш, тозақ таласар, таласуда баян бар,
Тозақ айтар: мен артық, менде Перғауын, Һаман бар.
Пейіш айтар: білмейсің, сенде қандай талғам бар?! –
Перғауын, Һаман сенде-дүр, менде Жүсіп, Кенған бар.
Тозақ айтар: мен артық, дүниепарас көп құл жүр,
Қолдарына салынған алмас кісен, от-шынжыр.
Пейіш айтар: мен артық, мен – Пайғамбар мекені,
Алдарында олардың: кәусар, һүр мен нөкері.
Тозақ айтар: мен артық, менде жөйіт, тарса бар,
Жөйіт, тарса тәндерін сансыз азап паршалар.
Пейіш айтар: мен артық, менде иманды құлдар бар,
Момындардың алдында шексіз нығмет – гүлзар бар.
Тозақ айтар: мен артық, залым құлдар бар менде,
Залымдарға беретін зәһар – менде, зәр – менде.
Пейіш айтар: мен артық, ғалым құлдар – төрімде,
Аят, Хадис, Құран бар ғалымдардың көңілінде.
Тозақ айтар: мен артық, алаяқ бар – қойнымда,
Оттан ескен кісен бар мұнафықтар мойнында.
Пейіш айтар: мен артық, менде – хақ жол тұтқандар,
Сопылардың көңілінде Зікір, Пікір, Сұбхан бар.
Тозақ айтар: мен артық, бейнамазды аяр бар,
Бейнамаздың мойнында жылан менен шаян бар.
Пейіш айтар: мен артық, менде – Дидар-Мұратың,
Жар Дидарын көрсетер бар Рахман – Рахым.
Тозақ сонда тақ тұрды, пейіш көкке самғады, ал,
Құл Қожа Ахмет, не білдің? –
Білдіруші Алла бар.