Біз тәуелсіз егеменді елміз. Тәуелсіз және егеменді елдің мақсаты және міндеті – тәуелсіздікті мәңгі сақтап қалу. Ол ушін не істеу керек? Ол ушін біздің ұлттық рухты нығайтып, әдет- ғұрып пен дәстурді сақтай отырып, қазақстандық патриотизмді дамыту керек.
Біз тұрақтылықты бағалай білгеніміздің арқасында бүгінгі табыстарға жеттік. Ешкімді кемсітпей, ешкімнің тілі мен діліне нұқсан келтірмей, барлық азаматтарға тең мүмкіндік беру арқылы тұрақтылықты нығайтып келеміз. Біздің кейінгі ұрпаққа аманаттар ең басты байлығымыз – Ел бірлігі болуы керек. Осыны біз әрбір жастың бойына сіңіре білуге тиіспіз.
Біз өзгенің қателігінен, өткеннің тағылымынан сабақ ала білуге тиіспіз. Ол сабақтың түйіні біреу ғана – Мәңгілік Ел болу біздің өз қолымызда. Бұл үшін өзімізді үнемі қамшылап, ұдайы алға ұмтылуымыз керек. Байлығымыз да, бақытымыз да болған Мәңгілік Тәуелсіздігімізді көздің қарашығындай сақтай білуіміз керек.
«Біздер, қазақстандықтар – бір халықпыз! Мәңгілік Ел – ата-бабаларымыздың сан мың жылдан бергі асыл арманы. Ол арман – әлем елдерімен терезесі тең қатынас құрып, әлем картасынан ойып тұрып орын алатын Тәуелсіз Мемлекет атану еді.
Объяснение:
Біз қазір XXI ғасырда өмір сүріп жатырмыз. Өмір сүруіміз үшін барлық жағдай жасалған. Алайда бұған ешкімнің көңілі толмайды. Адамдар, жастар асып-тасып кеткен. Не берсенде, не айтсанда ештене ұнамайды. Қазіргі кез қандай, бұрынғы кез қандай. Екеуінін арасы жер мен көктей. Осының бәрін Абай атамыз біліп кеткендей. Ол кісі бізге өте жақсы өсиеттер, жолдаулар қалдырып кеткен. Абайдың әр сөзінде шыңдық жатыр. Ол кісінің кезінде үлкенді кіші сыйлайтын, барға қанағат ететін. Біз Абайдың өсиеттерін тыңдап, солардан тәлім алуымыз керек.
Это книга
бұл кітап
Объяснение:
“ЗАМАНАҚЫР”
18.11.2015
Автор: Қоғабай Сәрсекеев
Түсінік: Рымғали Нұрғалиұлы
Сәрсекеев Қоғабай 1939 жылы Қостанай облысы, Амангелді ауданы бұрынғы Крупская атындағы кеңшарда дүниеге келген. Жазушы, драматург.
1963 жылы Әл-Фараби атындағы Қазақтың мемлекеттік университетін тәмамдаған соң “Ұлан”, “Егемен Қазақстан” газеттерінде, кейін “Қазақ әдебиеті” газетінде (бөлім меңгерушісі, жауапты хатшы) қызмет етті.
1983-86 жылдары “Кітап жаршысы” газетінің редакторы, ал 1986-90 жылдары “Жалын” ба бас редактор болды.
1967 жылы “Кілт”, 1974 жылы “Қараша қаздар” деген атпен повестер мен әңгімелер жинағы жарық көрді. 1979 жылы “Шырғалаң”, 1983 жылы “Тығырық” деген екі романы оқырман қолына тиді.
Қаламгердің “Қол мерген”, “Кестелі орамал”, “Ыбырай Алтынсарин”, “Мұңлық-Зарлық”, “Фатима”, т.б. пьесалары республика театрлары сахнасында қойылған.
Біз – Мәңгілік Елдің білімді де саналы, сауатты ұрпағын тәрбиелеу оларға сапалы білім беру жолында тынбай, аянбай еңбек етіп келеміз. Бүгінгі төгілген маңдай тер ертеңгі өскелең ұрпақтың болашағына жұмсалатын алтыннан да қымбат қазынасына айналады.Еліміздің гүлденуі мен әрі қарай дамуына, көркеюіне үлесімізді қосуымыз керек. Артылған үміт пен сенімнің жүгі қанша ауыр болмасын, сан қилы, сан қырлы соқпақты жолдар болса да қазаққа тән қайсар мінезбен тайсалмай көтеріп өтуіміз тиіс!