Бір қалада әйгілі ғалым өмір сүріпті. Оның шәкірттері өте көп болған
екен. Бір күні сол шәкірттердің біріне осы біздің ұстазымыздың жауап бере
алмайтын сұрағы бар ма екен?,- деген ой келеді. Ұстазын сынамақ болған
оймен гүлдеп тұрған шалғынды жерге келіп, гүлге қонып тұрған ең әдемі бір
көбелекті ұстап алады. Ол көбелекті екі қолының алақанына жасырып,
ұстазымнан менің қолымда қандай көбелек бар?- деп сұраймын. Егер
ұстазым сенің қолыңдағы көбелек өлі дейтін болса, мен сол мезетте көбелекті
жібере саламын. Сол кезде ұстазым қателескеніне көзі жетеді. Ал егер сенің
қолыңдағы көбелек тірі дейтін болса, екі алақанымды қысып, ол көбелекті
өлтіремін де, сіз қателестіңіз деп айтамын дейді шәкірт. Сонымен шәкірт
ұстазының алдына келіп, менің қолымда қандай көбелек бар деп сұрайды,
сол кезде ұстазы
Шәкірт не себепті
ұстазын сынамақ
болды деп ойлайсыз?
Как вы думаете,
почему ученик хотел
проверить своего
учителя?
Асты сызылған сөздердің синонимі:
1. Кие дарыған—қасиетті, құдыретті;
2. Сыры мен қыры мол— жұмбақ;
3. Таңданысын тудырып жатыр— таңғалдыруда.
4. Табиғатқа өте жақын— табиғатқа етене жақын.
5. Жұмбағы көп— сыры бітпеген, сыры көп;
6. Айна қатесіз бере алатын— бұлжытпай салатын;
7. Қастерлеп—аялап.
Домбыра—қазақ мақтанышы.
Домбыра қазақ халқының төл аспабы. Домбыраның үні халықтың байырдан келе жатқан халін сипаттайды. Оның күмбірлеген дауысы әр адамның жүрегін елжеретпей қоймайды.
Домбыра қазақ халқы үшін ең маңызды аспап, әрі қазақ дегенде ең алғаш еске түсетін халықтың символы. “Нағыз қазақ, қазақ емес, нағыз қазақ—домбыра” деп дана халық бекер айтпаса керек. Себебі домбыра, қазақ халқының бары мен нары, жүрегі, мақтанышы және көне тарихы.