Орфография (лат. orthographia, грек ὀρθός – дұрыс, γράφειν – жазу) – сөздерді дұрыс жазу ережелерінің жиынтығы және оны қарастыратын тіл білімінің бір саласы. Орфография дыбыстарды (фонемаларды) әріппен таңбалауды, сөздерді, оның бөлшектерін бірге, бөлек немесе дефис арқылы жазуды, бас әріптердің қолданылуын, тасымал тәртібін белгілейді. Орфография емле мағынасында да қолданылып, тыныс белгілерінің қойылу тәртібін де көрсетеді. Мұндай ережелер:
фонематикалық,
фонетикалық,
тарихи-дәстүрлі,
айырым принциптеріне негізделеді.
Объяснение:
- Бізде жаратылыс тану пәні болады.
- Ол не түсіндіреді?
- Ол адамға тән сұлулығы шарт емес, жан сұлулығы қажет екендігін түсіндіреді.
- Иә, мысалы, адамдармен тез тіл табысу жақсы қасиет.
- Оқығанды ойға сақтау үшін қабілет керек.
- Мысалы, ата-анам менің әрбір ісіме сәттілік тілейді. Әрине олардың өмір тәжірибесі мол, араласқан ортасында бедел жинаған сыйлы азаматтар. Біздің үйімізге әрдайым пікір алысу, ой бөлісу үшін ата-анамның әріптестері жиналады. Мекеме басшыларының ауысуы қоғамдық құбылыс.