Қабдеш Жұмаділов 1936 жылы 24 сәуірде Шыңжаң өлкесінің Тарбағатай аймағы, Малдыбай ауылында дүниеге келген. Найман тайпасы Төртуыл руынан шыққан.[2] Ауылда бастауыш білім алып, кейін Шәуешек гимназиясын бітіреді. 1956 жылы Қытай үкіметінің жолдамасымен Алматыға келіп, Қазақ мемлекеттік университетінің филология факультетіне оқуға түсті. Алайда университеттің екінші курсынан кейін екі ел арасындағы саяси жағдайға байланысты кері шақырылып, 1958–1962 жылдар аралығында Қытайда қуғын-сүргінге ұшырады.
Өнердің түрі өте көп. Соның ішінде "тіл өнері" де бар. "Тіл өнері"-дегеніміз өз қабілетіңді, біліміңді, ойыңды, тілмен жоғары дәрежеде өзгеге жеткізу. Тіл тек ұрыссу, біреуді біреуге жамандау, біреуді сөгу үшін емес, өзінің жақсы сөзін тіл арқылы жақсы істерге жұмсау үшін бізге берілген құрал. "Тіл өнерін" көбіне ақындардан, жазушылардан байқаймыз. Тіл арқылы айтылған сөзіңмен егер ол жақсы сөз болса қандай да қиын істің шешімін табуға себебін тигізесің, біреуге жақсылық силайсың. "Тіл өнерін" тек игілік үшін қолданайық.
Қабдеш Жұмаділов 1936 жылы 24 сәуірде Шыңжаң өлкесінің Тарбағатай аймағы, Малдыбай ауылында дүниеге келген. Найман тайпасы Төртуыл руынан шыққан.[2] Ауылда бастауыш білім алып, кейін Шәуешек гимназиясын бітіреді. 1956 жылы Қытай үкіметінің жолдамасымен Алматыға келіп, Қазақ мемлекеттік университетінің филология факультетіне оқуға түсті. Алайда университеттің екінші курсынан кейін екі ел арасындағы саяси жағдайға байланысты кері шақырылып, 1958–1962 жылдар аралығында Қытайда қуғын-сүргінге ұшырады.