Қазақ әдебиетінде өзінің інжу-маржан өлеңдерімен өнегелі із қалдыра білген ғажайып ақындардың бірі – Мағжан Жұмабаев. Кіршіксіз сезім мен пәк махаббатқа толы өлеңдері – ғаламат шабытының көрінісі. Кең кеудесінен нұр болып төгілген лирика иірімдері ақынның армансыз лебізіндей. Мағжан ақын мен оның лирикасы біртұтас егіз дүние болып бірігіп кеткен. Әр ақынның, жазушының өзіне ғана тән жазу стилі мен ерекшелігі болады. Ақын – бұр лирикалық қаһарман, ол өзінің атынан тіл қатып, өлең сөзбен “сөйлейді”. Дәл осынау Мағжан Жұмабаевтың «ақындық менін» танытатын өлеңдеріне «От», «Пайғамбар», «Күншығыс», «Тәңірі», «Орал тауы», «Түркістан» атты от-жалынды жырларын жатқыза аламыз. Бұл өлеңдерінде өзара тартылып жататын үлкен идеялық желіні байқаймыз.
Честно говоря в твоём диалоге нет логики и связи, советую использовать средства связи между предложениями, ибо диалог сырой
Объяснение:
-Сәлем!
-Сәлеметсің бе!
-Сен қоршаған табиғат туралы мақал-мәтелдерді білесің бе?
-Иә, мысалға "Туған жердей жер болмас, Туған елрдей ел болмас."
-Ал мен тек "Туған жер- тұғырың, туған ел - қыдырын"
-Ал саған қай жыл мезгіл ұнайды?
-Маған қыс ұнайды, ал саған ше?
-Маған жаз ұнайды
-Саған табиғаттың несі ұнайды?
-Маған оның сұлулығы, ал саған?
-Маған *тут я хз как дары на казахском*
-Сен "Туған жердің төсінде" дегенді қалай түсінесің?
-Менің ойымша, бұл сөздерің табиғаттың бізді қорғауы деген мағынада айтылған
-Сау бол! либо Келесі кездескенше!
-Сау бол! либш Келесі кездескенше!
ответ: озің жаа