Биыл қазақтың хас ақыны Қасым Аманжоловтың туғанына 110 жыл толып отыр. Ол 1911 жылы 10 қазанда қазіргі Қарағанды облысының Қарқаралы ауданындағы Қызыларай қыстауында дүниеге келген. Әке-шешеден жастай жетім қалып, біраз жыл ағасының қолында өседі. Ес білген соң туған ауылында жаңадан ашылған ауыл мектебінде оқып, сауатын ашады. 1924 жылы Семей қаласындағы интернатта білімін жалғастырады. Қасым онда 1927 жылға дейін тәрбиеленіп, одан әрі үш жыл Семей мал дәрігерлік техникумында оқиды. Алғашқы өлеңдерін де осы кезде жаза бастаған. 1930 жылы Алматыға келіп, біраз уақыт «Лениншіл жас» газетінде істейді. 1931 жылы Ленинградтағы орман шаруашылығы институтына түсіп оқиды. Бірақ, денсаулығына байланысты және түскен оқуын да онша ұната қоймағандықтан, бірер жылдан кейін елге оралып, Орал қаласында «Екпінді құрылыс» газетіне қызметке орналасады. Осында жүріп, 1933 жылы Отан алдындағы борышын өтеп, әскерге барып қайтады.
Қасымның арынды ақын ретінде қалыптасуына Орал қаласының тигізген әсері ұшан-теңіз. Осы өңірде жүріп ол ең алғашқы алаулаған махаббат туралы, жалынды жастық жайындағы жырларын дүниеге әкелді. 1935 жылы Оралдың театр труппасын ұйымдастырып, оның жұмысын іскерлігінің, шығармашылық әлеуетінің арқасында дөңгелетіп әкетті. Бұл труппа тез өсіп, аз уақыт ішінде театр болып құрылды. Осы кездері ақынның әншілік, артистік қырлары кеңінен танылған болатын.
Ал 1936-1941 жылдары Қасым Аманжолов Алатау баурайындағы ару қала Алматыға барып, сол кездегі бас басылымдар болып саналған «Социалистік Қазақстан», «Лениншіл жас» газеттерінде, Жазушылар Одағында қызмет атқарады. Осында жүріп, яғни 1938 жылы тұңғыш өлеңдер жинағын «Өмір сыры» деген атпен жарыққа шығарады.
Ол жас кезінен осылайша ел көзіне түсіп, аға буын өкілдерінің, қатарлас қаламгерлердің ыстық ықыласына бөленеді. Ол туралы Сырбай Мәуленов: «Ақын жасы жылдармен өлшенбейді, елге берген еңбегімен есептеледі. Жас Қасым бүгінде ортаға шығып, өзінің оптимистік пафосқа толы өлмес өлеңін оқып тұр:
НА РУССКОМ! Мой класс-самый лучший. Нас много (34 человека), но нам удается даже не всегда ссориться по пустякам. Правда, учителя иногда стонут: "Опять что-то натворил этот 7А ?" Но мы никогда не унываем, вместе нашкодим-вместе отвечаем.Представте, 34 человека более 7 часов вместе. Но нам этого мало, мы общаемся и после уроков, не смотря на запреты учителей и родителей. Ходим в парк, кинотеатр, ездим друг к другу в гости. А летом почти все собираемся в школьном лагере. Если у кого-то проблемы, то всегда лучшие друзья станут на защиту. Не важно, обидел ли старшеклассник или несправедливо наказали учителя или родители. Наш клас-большая дружная семья, где можно попросить списать домашнее задание или посоветоваться, как проговорить со старшими. Я люблю свой класс, со всеми нашими недостатками. Люблю за то, что он такой сумашедший и с ним не скучно, люблю за то, что в беде всегда найдуться друзья, которые поддержат и не жалея времени и сил.Надеюсь, мы будем дружить и после окончания школы.
НА КАЗАХСКОМ! Мой класс-самый лучший. Біз көп (34 адам), бірақ біз мүмкін емес тіпті әрқашан ссориться по пустякам. Рас, мұғалімнің кейде стонут: "Тағы да бірдеңе натворил бұл 7А ?" Бірақ біз ешқашан унываем, бірге нашкодим бірге жауап береміз.Представте, 34 адам-7 сағат. Бірақ бізге бұл аздық етеді, біз араласамыз және сабақтан кейін, ол тыйым салу мұғалімдер мен ата-аналар. Жүреміз саябақ, кинотеатр, жүреміз бір-біріне қонаққа. Ал жазда барлығы дерлік жиналады мектеп лагерінде. Егер біреу проблемалар, онда әрқашан ең жақсы достар айналады қорғауға. Маңызды емес, үйде ме, жоғарғы сынып оқушысы немесе әділетсіз жазалады мұғалімдер немесе ата-аналар. Біздің сынып-бір отбасы, сұрауға болады списать үй тапсырмасы немесе кеңесу, проговорить курс ұйымдастырылды. Я люблю свой класс, барлық біздің кемшіліктері бар. Жақсы көремін, - деді ол, мұндай сумашедший және онымен көңілсіз емес, жақсы көремін, қиын кезде әрқашан найдуться достар қолдау көрсетіп, көмектеседі, аямай күш, уақыт. Біз дос және мектеп бітіргеннен кейін.
Биыл қазақтың хас ақыны Қасым Аманжоловтың туғанына 110 жыл толып отыр. Ол 1911 жылы 10 қазанда қазіргі Қарағанды облысының Қарқаралы ауданындағы Қызыларай қыстауында дүниеге келген. Әке-шешеден жастай жетім қалып, біраз жыл ағасының қолында өседі. Ес білген соң туған ауылында жаңадан ашылған ауыл мектебінде оқып, сауатын ашады. 1924 жылы Семей қаласындағы интернатта білімін жалғастырады. Қасым онда 1927 жылға дейін тәрбиеленіп, одан әрі үш жыл Семей мал дәрігерлік техникумында оқиды. Алғашқы өлеңдерін де осы кезде жаза бастаған. 1930 жылы Алматыға келіп, біраз уақыт «Лениншіл жас» газетінде істейді. 1931 жылы Ленинградтағы орман шаруашылығы институтына түсіп оқиды. Бірақ, денсаулығына байланысты және түскен оқуын да онша ұната қоймағандықтан, бірер жылдан кейін елге оралып, Орал қаласында «Екпінді құрылыс» газетіне қызметке орналасады. Осында жүріп, 1933 жылы Отан алдындағы борышын өтеп, әскерге барып қайтады.
Қасымның арынды ақын ретінде қалыптасуына Орал қаласының тигізген әсері ұшан-теңіз. Осы өңірде жүріп ол ең алғашқы алаулаған махаббат туралы, жалынды жастық жайындағы жырларын дүниеге әкелді. 1935 жылы Оралдың театр труппасын ұйымдастырып, оның жұмысын іскерлігінің, шығармашылық әлеуетінің арқасында дөңгелетіп әкетті. Бұл труппа тез өсіп, аз уақыт ішінде театр болып құрылды. Осы кездері ақынның әншілік, артистік қырлары кеңінен танылған болатын.
Ал 1936-1941 жылдары Қасым Аманжолов Алатау баурайындағы ару қала Алматыға барып, сол кездегі бас басылымдар болып саналған «Социалистік Қазақстан», «Лениншіл жас» газеттерінде, Жазушылар Одағында қызмет атқарады. Осында жүріп, яғни 1938 жылы тұңғыш өлеңдер жинағын «Өмір сыры» деген атпен жарыққа шығарады.
Ол жас кезінен осылайша ел көзіне түсіп, аға буын өкілдерінің, қатарлас қаламгерлердің ыстық ықыласына бөленеді. Ол туралы Сырбай Мәуленов: «Ақын жасы жылдармен өлшенбейді, елге берген еңбегімен есептеледі. Жас Қасым бүгінде ортаға шығып, өзінің оптимистік пафосқа толы өлмес өлеңін оқып тұр: