Әр түрлi көкөнiстер, жидек, жемiс мен өте жақсы көр.Көкөнiстерден сәбiз, құлпынайдың жидектерiнен маған артық жақсын, жемiстердiң алмаларынан ал.Жемiс, көкөнiстер, жидек денсаулық үшiн өте пайдалы.Қазiр көктем және жемiс көп артық бар керек.Жемiс - тиiмдi және сау қоректенудiң элементi қажеттi.Көкөнiстердiң көпшiлiгi тек қана емес дәмдi, бiрақ және әр түрлi ауруларды емдеуде көмектесе алады.100-200 г жаңа жемiстер немесе жидектердiң күн сайынғы қолдануы витаминдардағы адамның тәулiктiк қажеттiлiгiн қанағаттандыруға мүмкiндiк бер.Құлпынай кез келген өңде пайдалы, шикi күйiнде және тiптi тоңазытылған құрғақ.Бiрақ құлпынай мүмкiн, тек қана емес тамақ iшкенiнде емес, тұлға үшiн маскалар және Скрабов сапада қолданғанында.
Жіктік жалғау: жекеше: көптік: мен біз(біздер) сен сендер сіз сіздер ол олар Қазақ әдебиеті тарихы қазақ халқының ерте замандардан бастап бүгінге дейін жасаған көркем әдебиет туындыларын толық қамтыды. Ежелгі дәуірдегі әдебиетіміз туралы айтқаңда, ең алдымен, екі мәселені айқын түсінуіміз керек. Біріншісі – біздің ежелгі дәуір әдебиетіміздің туындылары тек қазақ халқының ғана еншісі емес, олардың басқа түркі тектес халықтардың да әдебиетіне ортақ екендігі. Екіншісі – қазақ тілінде емес, ежелгі түркі тілінде жазылғандығы. Енді осы жайттарға түсінік бере кетейік.Қазақ халқының құрылуына негіз болған ру-тайпалар ол замандарда қазіргі Қазақстанды, Орта Азияны, Оңтүстік–шығыс Сібірді, Орталық Азияны, Еділ бойын, Каспий жағалауларын мекен еткен. Олар өзбек, қырғыз, әзірбайжан, түрікмен, ұйғыр, қарақалпақ, хакас, башқұрт, татар халықтарының төл құрамына енген ру-тайпалармен аралас өмір кешкен. Сөйтіп, экономикалық, әлеуметтік, мәдени өмірі бір-бірімен өзара тығыз байланысты болған түркі тілдес халықтардың әдебиеті де ортақ болды. Кумандар, Дешті Қыпшақтар, тағы басқадай атанған жартылай көшпелі, жартылай отырықшы түркі тілдес халықтардың ерлігі, тұрмыс-тіршілігі, арман-қиялы поэзия тілімен жырланып, ерлік эпостар, ертегілер, аңыздарда баян етілген. Құлпытас, күмбез түріндегі ескерткіштерге өздерінің елеулі-елеулі тарихи адамдары туралы жоқтау, мадақтауларын жыр түрінде ойып жазып қалдырып отырған. Бұл түркі ұлыстарының жазу мәдениеті ертеден пайда болғанын көрсетеді. Ол жазулар дами келе Күлтегін, Тоңұқық*, Қорқыт ата, Жүсіп Баласағұни, Махмұд Қашқари, Ахмет Йасауи, Бақырғани, Хорезми, т.б. орта ғасырлық ғұламалар шығармаларының сақталуына негіз болды.
