с 1986 по 1996 годы учился в школе-интернате им. абая, затем в средней школе n18 им. жумабека едильбаева. в 1995 году впервые он записался на бокс и начал обучение у детского тренера нурлана жумабаева.
он сказал, что его жену в сиднее подарит к 1500-летию города туркистан
1986-1996 жылдар аралығында абай атындагы мектеп интернатта, кейін жумабек еділбаев атындагы n18 орта мектепте оқиды. 1995 жылы алғаш рет бокс уйрімесіне жазылып, бапкері нұрлан жұмабаевтан тәлім ала бастайды
алғашында өзін-өзі қорғап қорғап үйренсін деген оймен ата-анасы бекзатты күрес уйірмесіне қатыстырады. алайда күреске ынтасы болмай, екінші жағынан күреспен айналысу бойдың өсуін тежейтінін угып үйірмеге бармай, бірден боқска бет бұрады. 1986-1996 жылдар аралығында абай атындагы мектеп интернатта, кейін жумабек еділбаев атындагы n18 орта мектепте оқиды. 1995 жылы алғаш рет бокс уйрімесіне жазылып, бапкері нұрлан жұмабаевтан тәлім ала бастайд.
ол сиднейдегі женісін туркістан қаласының 1500 жылдығына тарту ететіндігін айтқан
вот вроде как-то так?
Әже - баланың әкесінің, сондай-ақ, анасының шешесін атайтын, туыстық қатынасты білдіретін атау. Одан арғылары үлкен әже немесе ұлы әже деп аталады.[1]
Қазақ отбасындағы әже орны ерекше әрі қадірлі. Әже - отбасының ғана емес, әулеттің де ұйытқысы, ағайын- абысындардың бірлігін, татулығын сақтайтын сыйлы анасы, кейінгі жастардың, келіндердің тәрбиешісі әрі ақылгөйі Қазақ қоғамында әдетте жас отау иелерінің тұңғыш баласын әжесі бауырына салады. Бала ата-әженің кенжесі саналып, немерені әжесі тәрбиелеп, бағып-қағады. Әже мен немере арасындағы туыстық байланыс өте нәзік әрі берік. Балажан қазақ үшін ата мен әжеге жас сәби жай ғана ермек емес, тәрбиеленуші ерекше субъект. Тарихта күллі рулы елге ана болып саналған Айпара әже, Домалақ ене, Зере, Айғаным секілді әжелердің бейнесі аңыз-әңгімелерде, әдеби шығармаларда сомдалған.