Мағауинның "Бір атаның балалары" атты шығармасын оқып, мен Зигфрид деген баланы аядым, оның ұлты неміс болдғандықтан, оны ешкім өз отбасына алғысы келмеді. Бұл әділетсіз,себебі ол баланың ұлты неміс болғанына кінәлі емес. Бұл оқиға соғыс кездері орын алған, баланың ата-анасы болмай, ол балалар үйіне жіберілген. Кейін төраға балаларды әркім үйлеріне алсын деген бұйрық берді.Бір қария осы Зигфридты мен алайын, менің балам соғыста қаза болды деді. Олар ұзақ уақыт бойы бірге тұрды. Бір күні ауылдың балалары оны қазаншұңқырдың қасына ойнауға шақырды. Зигфрид балалардың сана сезімі дұрысталды деп ойлап,ойнауға барды.Балалар оның үстіне балшық шашып тастап, ол жылады. Маған осы шығарма өте ұнады,себебі мейірімді адамдар өмірде әлі де бар екен және олар байғұс баланың тағдырына немқұрайды қарамайтынына көзім жетті.
Бибігүл Ахметқызы Төлегенова - Қазақ Кеңестік опера әншісі, әртіс , ұстаз. Семей қаласында 16 желтоқсан 1929 дүниеге келген. Музыка жиі болатын отбасында өскен - әкесі скрипкада ойнап, ұнататын, анасы-татар жақсы ән айтатын . 1946 жылы жетінші сыныпта оқитын, ал ет жұмыс істеуге барды, содан кейін Бибігүл жазушы Галина Серебрякова атап өтті, ол қамқоршылығына Төлегенова алды, оның алғашқы музыкалық сабақтар берді. Бибигульдің қалауымен ол 1954 жылы бітірді Алма-Ата, қазақ консерваториясының вокальды-хорлық факультетін кірді Қазақ мемлекеттік опера және балет театрының солисі - 1971 жылдан бастап. Абай. Классикалық репертуарында және халық әндерін орындаумен концерт. Ол Алматы қаласында тұрады.
Мағауинның "Бір атаның балалары" атты шығармасын оқып, мен Зигфрид деген баланы аядым, оның ұлты неміс болдғандықтан, оны ешкім өз отбасына алғысы келмеді. Бұл әділетсіз,себебі ол баланың ұлты неміс болғанына кінәлі емес. Бұл оқиға соғыс кездері орын алған, баланың ата-анасы болмай, ол балалар үйіне жіберілген. Кейін төраға балаларды әркім үйлеріне алсын деген бұйрық берді.Бір қария осы Зигфридты мен алайын, менің балам соғыста қаза болды деді. Олар ұзақ уақыт бойы бірге тұрды. Бір күні ауылдың балалары оны қазаншұңқырдың қасына ойнауға шақырды. Зигфрид балалардың сана сезімі дұрысталды деп ойлап,ойнауға барды.Балалар оның үстіне балшық шашып тастап, ол жылады. Маған осы шығарма өте ұнады,себебі мейірімді адамдар өмірде әлі де бар екен және олар байғұс баланың тағдырына немқұрайды қарамайтынына көзім жетті.