Абай өз уақыты мен қоршаған ортасы үшін құпия болып көрінді. Ерлікке толы ақын, қорқынышсыз, қазақ халқының зұлым адамдарына қарсы сөйлеп, жан дүниесін жақындатып келе жатқан жарқын арманымен жылынып, ғасырлар бойы даладағы биліксіздік, кедейшілік пен қысымшылықты жібереді. Жарқын алау ретінде Абайдың зұлымдыққа толы адамдарға жарқын болашағына жол ашты. Ақынның есімі - өлмейтін, тіршілік иелері өлмейді, өмірлік маңызды болса: оның туындысы халықты алға және алға жылжытатын болса, оның туған халқының жолымен араласады.
Су - тіршілік көзі, өмірдің қуаты. "Судың да сұрауы бар" дейді аққан судың қадірін білген дана халқымыз. Күнделікті судың қадірін біле бермейтініміз - шындық. Сарқырап су ағып тұрған соң бір тамшы суға зар болған жандардың басындағы ауыртпашылықты қайдан білейік? Ағызып қойып соны ойлай бермейміз-ау. Ал барша мұсылманға қасиетті Рамазан айында ораза ұстағанда, Алла разылығы үшін ас-судан тыйылып, күн батқанша қара су аузың жетпегенде ғана не дүниенің парқына барасың. Күн еңкейе батып, ауызашар уақыты кіргенде ұрттаған суыңнан балдай, одан артық бақыт сыйлар дүние бар ма, шіркін!
