однажды солнечным днём отдыхали на полянке три поросенка борька ,васька и афанаська. вдруг подул сильный ветер и унесло их понамочки в разные стороны.борька побежал в прво, васька ввлево, а афанаська прямо. так они и потерялись. встретил на своём пути борька белочку которая и показала дорогу назад, добрая была. ваське пришлось долго бродить пока шустрый зайчишка не привёл его назад на полянку. а афанасий до самого вечера просидел на берегу речкиб потому что его панамочку унесло прям в воду. сжалилась над ним только лягушка-квакушка . достала понамочку и провела до полянки. как были поросёнки рады видеть друг-друкга! каждый рассказывал о своём приключении!
ответ:.Өсегінен бұлардың пісті шекем,
Ішкіш екем, беу Аға, ішкіш екем.
Мақтап-сықтап көзіңше, у ұсынып,
Ішкізіп-ап соңыңнан "пыш-пыш" етер.
Өзің де Аға, ішкіштің бірі екенсің,
Сен жайында... жарайды... шыр етерсің.
Ой, соларды қоя берш... жеңгем қайда,
Ішкішпіз ғой ақыры, сыра әкелсін.
Басымызда жоқ грамм ақыл мейлі,
Бірақ, неге бізді олар ақын дейді?
Ішкіш десе іштарлар келер-кетер,
Ал, ақынның білесің аты өлмейді.
Артық құйсаң судан да құлар емен,
Сен де, мен де сол уға құмар емен.
Көре алмайтын кісілер дейді көкіп:
- Арақ ішсе жазады бұлар өлең.
Объяснение: