«Күлтегін» жыры (үлкен жазу) жер мен көктің және а ң жаралуы туралы философия толғаудан басталады (биікте Көк тәңірі, төменде қара жер жаралған да екеуінің арасында а жаралған). Бұдан кейін бүкіл а Білге қаған мен Күлтегін батырдың ата-бабалары билік жүргізгені, түгел түркінің басын қосып, қуатты мемлекет орнатқан Бумын қаған мен Істемі қаған мадақталады. «Күлтегін» жырының авторы Түрік қағандығының бүкіл әлемді аузына қаратқан айбарлы да абыройлы дәуірін зор мақтаныш сезіммен жырлайды. Сондай-ақ ақын Бумын қаған мен Істемі қаған қайтыс болған соң түркі елінің тағына дарынсыз қағандар отырғанын, халықты опасыз бектер мен жүгенсіз әміршілер билегенін күйінішке толы жыр жолдары арқылы жеткізген («Соңындағы інісі ағасындай болмады, Ұлдары әкесіндей болмады. Біліксіз қағандар отырған екен, Жалтақ қағандар отырған екен»). Табғаш елінің алдауына көнген Түрік қағандығының бектері өзара араздасып, елдің ішкі бірлігіне көп нұқсан келтірді. Елде алауыздық туды. Түрік қағандығының іргесі шайқала бастады. Бұл өте қауіпті кезең еді. Автор түркі халқы ата-баба дәстүрін берік ұстаған кездерінде ешкімге тәуелсіз, еркін өмір сүргенін жырлай келіп, ол осы жолдан тайып, дұшпанға алданған сәттерінде: «Бек ұлдары – құл болды, Пәк қыздары – күң болды», – дейді. Міне, содан кейін Күлтегін батыр көп әскер жиып, түркі елін жаудан азат етуге кіріскені зор сүйіспеншілікпен суреттеледі. Түркі әскерінің оғыз, соғды, түргештерге, т.б. қарсы жүргізген шайқастары, ал Күлтегін батырдың шайқас алдындағы жекпе-жекке шығып, жауды ұдайы жеңіп отырғаны зор шеберлікпен бейнеленген. Жырдың авторы Күлтегін мінген аттың сипатын, ат әбзелдерінің әдемілігін, батыр қаруының сұсты көрінетінін ұтымды теңеулер арқылы көрсете білген. Жырда Күлтегін түркі елінің «төрт бұрышындағы» барлық жауды жеңіп, елде тыныштық, бейбіт өмір орнатады. Ақын Күлтегіннің ерлігі туралы: «Бастыны – еңкейтті, Тізеліні – бүктірді», – дейді. Сөйтіп, жырда Күлтегін батырдың күллі түркі халқын тәуелсіз еткені әрі оны байлыққа кенелткені «Жалаңаш халықты тонды, Кедей халықты бай қылдым. Аз халықты көп қылдым. Тату елге жақсылык қылдым», – деп зор мақтаныш сезіммен баяндалады: «Күлтегін» жырының басты идеясы – түркі халқын ауызбірлікке, сыртқы жауға қарсы ұйымдасқан күреске, ежелгі ата-баба жолы мен салт-дәстүрін берік ұстауға үндеу болып табылады. Жыр соңында Күлтегін батыр қайтыс болғанда бүкіл түркі халқы қатты қайғырып, аза тұтқаны, оны жоқтап, жерлеу салтанатына әлемнің төрт бұрышынан көптеген атақты адамдар – елшілер, батырлар, бектер, тас қашайтын шеберлер, т.б. келгені айтылады.
«Күлтегін» жыры – елдің ішкі бірлігін жыр еткен, идеялық мазмұны терең, көркемдік дәрежесі биік поэзиялық туынды. 2001 жылы 18 мамырда Астана қаласындағы Еуразия ұлттық университетіне Күлтегін жазба ескерткішінің көшірмесі қойылды
Өзге тілдің бəрін біл өз тіліңді құрметте.
-Сəлем,1)!
-Сəлем,2)!
- 1), сен "Өзге тілдің бəрін біл өз тіліңді құрметте дегенді қалай түсінесің?
- 2),Менің ойымша бұл дегеніміз сен өзге тілдің бəрін үйрен, біл, бірақ өз тіліңді ешқашан ұмытпа деген мағынады айтылған деп ойлаймын.Ал сен ше қалай ойлайсың?
-Ал менің ойымша бұл дегеніміз басқа тілді біліп тұрсаңда өз тіліңді білмеу деген, адамның өз тіліне деген кұрметі жоқ деген мағанада деп ойлаймын.
-Олда болуы мүмкін.Расыменде, қазіргі кезде өз елінде туып, өсіп, өмір сүріп жатсада, өзге тілде сөйлейді.Өз тілін мүлде білмейді.Сондықтанда болар осы сөздің айтілғаны.
-Ия, менде солай ойлаймын.Міне; тақырыптың мағынасын бірге аштық.Көмегіңе рақмет.Сау бол!
-Оқасы жоқ.Сау бол!
Объяснение:
Вместо 1) этого ставишь свое имя. А вместо 2) этого ставишь имя подруги или друга. :)
толағай нормально напиши на Қазақском ! давай хорошо учи казахский
Объяснение:
Толагай» - это народная легенда. Согласно легенде горы в Тарбагатайском районе Восточно-Казахстанской области, когда-то на большой реке жил охотник по имени Саржан, а с годами его жена Айсулу родила сына. Сети сказочные историиТолагай растет по счету дней, а не месяцев. В четыре года он стал настоящим героем, а в семь лет бороться не с кем. Он пошел на охоту с отцом и стал известным охотником. Однажды в их дом пришел голод. Не будет ни дождя, ни засухи. Погибает домашний скот и умирают люди в пустыне. Укрытый от дневной жары, Толагай поговорил с матерью и попросил у нее дождливое место. Его мать, вспоминая свою юность в далекой стране, говорит, что есть место, где никогда не бывает засухи , есть травянистое место, Тарбагатай - рай с горами и небом. рассказывает долгую историю. Он проделывает долгий путь, чтобы найти заснеженные вершины, и ему нравятся высокие горы, птицы и облака. Он обнимает гору, вздыхает, кладет ее на спину и возвращается на родину. Он долго ходит без устали. Люди видят движущуюся большую гору. Он знает, что его несет Толагай. Молнии Грозы и дождь. Люди кричат «Толагай» и радостно приветствуют. Сухая трава поднимается, животные рычат и стонут. Усталый герой не смог выбраться из-под горы и крикнул: «Апа!» Он будет вечно под горой. Счастливая мама громко плачет, люди покрыты горем, а гора не выдерживает, слезы текут из ее глаз. С тех пор эта гора называется «Толагай». Легенда записана фольклорной экспедицией кафедры казахской литературы Восточно-Казахстанского государственного университета Тарбагатайского района. Рукописный вариант хранится в специальном фонде кафедры и в отделе рукописей и текстоведения Института литературы и искусства . [1]