1-жолдағы сөздер етістікке жатады.
2-жолдағы сөздер сын есімге жатады.
1) Ұшық, білім, сызба, жүзім, өшіргіш
(ұшқыш, білгіш, сызғыш, жүзгіш, өшіргіш)
2) адалдық, ұзындық, жаңалық, сұлулық, тазалық, биіктік
Бұлар туынды зат есімдер, себебі түбірге жұрнақ жалғану арқылы жасалып тұр.
Объяснение:
Етістіктен зат есім тудыратын жұрнақтар:
-ма, -ме, -ба, -бе, -па, -пе: бөл-ме, мін-бе, кес-пе, т.б.
-ым, -ім, -м: бөл-ім, тый-ым, тоқта-м, т.б.
-қы, -кі, -ғы, -гі: шап-қы, бұр-ғы, сүз-гі, т.б.
-ыс, -іс, -с: жең-іс, айт-ыс, тала-с, т.б.
-ық, -ік, -қ, -к: қаз-ық, көр-ік, сұра-қ, тіле-к, т.б.
-ақ, -ек, -қ, -к: қон-ақ, тіре-к, жат-ақ, т.б.
-ғыш, -гіш, қыш, -кіш: бас-қыш, сүз-гіш, қыр-ғыш, т.б.
-ын, -ін: жау-ын, түй-ін, т.б.
-ыш, -іш, -ш: сүйен-іш, қуан-ыш, т.б.
-уыш, -уіш: тырна-уыш, түйре-уіш, т.б.
-ман, -мен: оқыр-ман, көрер-мен, т.б.
Сын есімнен зат есім тудыратын жұрнақтар:
-лық, -лік, -дық, -дік, -тық, -тік: жақсы-лық, батыл-дық, т.б.
-шылық, -шілік: мол-шылық, көп-шілік, т.б.
Марат Қабанбаевтың «Бауыр» әңгімесінің желісіне тағдырдың ауыртпалығымен кезінде бір-бірінен ажырап қалған, кейін қайта табысқан ағалы-інілі бауырлардың кездесу сәті арқау болған. Әңгіме Алматыда оқитын Манаптың бір кездері балалар үйіне тапсырылған інісі Қалиды іздеп келуімен басталады. Омскі шаһарында орын тепкен балалар үйіне бар құжатын көтеріп келген Манап інісімен кездесуге мүмкіндік алады. Бұдан он жыл бұрын балалар үйіне өз қолымен әкеп табыстаған, осы күнде он беске толған інісі Қалиды сағынған Манап ерекше бір сезіммен осы кезді аңсаған болатын. Кездескен сәттегі құшағын жая ұмтылған ағасына Қалидың салқын амандасуы, жат адамдай қарым-қатынасы Манаптың алып-ұшқан көңілін су сепкендей басып, осы кездесуде айтармын деген көңілге тоқып келген сөздері аузына түспей, бір сәт көңілін мұң басады. Ішкі ой арпалысы бұл жайдың себебін нақтылап бере алмай қиналып, кінәны кімге артарын білмей шарқ ұрады. Бірде бауырмалдықтан жұрдай бауырының суықтығын өзінен, бірде тұрмыстың ауыр тауқыметін арқалатқан тағдырынан, енді бірде сұм соғыстан келген зардаптан көреді. Ішкі ойы әлі де болса үміт үзбей, інісін ақтап аларлық себеп те іздеп кетеді. Інісіне сыналап айтқан сөздері далаға кетіп жатқандай: еске түсірген кейбір өмірдегі үзік суреттер де бауырын селт еткізбейді; сыйлық ретінде ала келген киімге де самарқау қараған інісінің шынымен өзін жат санап отырған күйін көріп, жаны ауырады. Көшеде кездескен, бір сәт қана әңгіме құрған адамдардай болып қоштасып кетіп бара жатқан інісінің артынан қарап тұрып, басын көтермей селесоқ отырып, оймен аңсап, сағынышын басқалы келген аға мең-зең күйде интернат қақпасынан шығып жүре береді. Шығармада Манаптың көңіл күйі, бауырмалдық сезімі көркем тілмен әсерлі бейнеленген. Әңгіме мұңды сипатқа ие болғанымен, шынайы өмір шындығын алға тартады.
Объяснение:
Вот мал это провилно